جهاز صد گل یاس

نوشیدن مهتابِ رویت ، طـــــــــعمِ گیلاس است
پیراهنِ سُرخت نمادِ عشق و احســـــــــاس است
 
آئینه هـــــــایت جاری از سرسبزیِ دشت است
رنگین دو چشمانت ، جهازِ صد گلِ یاس است
 
دستانِ تو زیباترین دستـــــانِ این مــــــأواست
منشـورِ سبزت آفرین بر هر چه مقیــــاس است
 
از دست هایت هستیِ ما جملــــــــــه آباد است
آشوب هایِ خُفته ات چون چشم ، حسّاس است
 
باران ترین آوایِ ماهورِ تو همــــــــــراز است
با قیمتی هائی که ما را همچو المــــاس  است

محمدرضا جعفری
........................