مدیران غیرمردمی در برابر مستکبران و دشمنان ملت ها ، متواضع و فروتن و در برابر مردم خویش ، خشن و گردن فرازند. آنها تسلیم را تئوریزه می کنند و مردم را به تسلیم در برابر نظام های شیطانی حاکم بر جهان فرامی خوانند.
به گزارش پایگاه خبری آوای رودکوف به نقل از دولت بهار، دکتر احمدی نژاد رئیس جمهور سابق ، امروز(پنجشنبه) ، طی سخنانی که در اجتماع بزرگ مردم قزوین و در گرامیداشت یاد و خاطره مدیریت مردمیو انقلابی شهید رجایی ایراد کرد، برخورداری اززمامداران صالح، توانمند و برآمده از آراء و ارادهملت ها را از حقوق اساسی آنان برشمرد و گفت: کسانی که لگام اندیشه، اراده و رفتار خود را بهخودخواهی ، برتری جویی و باندهای قدرت وثروت سپرده اند، قادر نیستند ملت ها را به درستیمدیریت کنند و به سعادت برسانند.
محورهای مهم سخنان رئیس جمهور سابق که به ادامه روند تبیین آرمانهای انقلاب و روشنگری پیرامون مبانیگفتمان امام(ره) و رهبری اختصاص داشت و طی آنخصوصیات رفتاری و رویکردی مدیریت های مردمی و غیر مردمی تشریح گردید، به شرح زیر است:
• بی اطلاع نگه‌داشتن مردم از امور مهم، تضعیف خودباوری در مردم و ایجاد اختلاف بین مردم از جمله رویکردهایی است که در مدیریت های غیرمردمی دنبال می شود.
• مدیریت‌های الهی حتماً مردمی‌اند و مدیریت های مردمی نمی توانند الهی نباشند و از دیگر سو ، مدیریت غیر مردمی نمی تواند الهی باشد و مدیریت الهی نیز نمی تواند غیر مردمی باشد.
• اساس کار مدیریت های غیر مردمی بر تفرقه افکنی و ایجاد فاصله بین مردم است.
• در مدیریت های غیر مردمی ، همواره باید عده خاصی را راضی نگه داشت تا آنها از این طریق ، بقیه مردم را مدیریت کنند.
• مدیران غیر مردمی خود را برتر از توده های مردم و مدیریت را ارثیه خویش می پندارند.
• اینان اصرار دارند که بهتر از عموم مردم می فهمند. برای نظرات مردم ارزشی قائل نیستند و در اکثر مواقع به صراحت، توده‌های مردم را عوام می نامند و آنان را به سُخره می‌گیرند.
• بی تردید مسخره ترین افراد، کسانی هستند که توده های مردم را به سُخره می گیرند.
• ایجاد دره‌های عمیقِ فاصله در برخورداری از رفاه و ثروت میان اقلیت مورد حمایت مدیران با توده های مردم ، از رویکردهای مدیران غیرمردمی است. آنان امتیازات استثنایی در اظهار نظر ، دخالت در امور و استفاده از فرصت های گوناگون را برای خود و آن اقلیتِ محض ایجاد می کنند.
• مدیران غیرمردمی و اقلیت مورد حمایت آنان ، به خود اجازه می دهند آشکارا دروغ بگویند و به هر کس که بخواهند، هر تهمتی را بزنند اما به اکثریت مردم حتی اجازه اعتراض یا دفاع از حقوق مُسلمِشان را نمی‌دهند.
• اگر کسانی بخواهند از حق خود در برابر آنان دفاع نمایند، با خشونت تمام و با سیل حملات ناجوانمردانه رسانه ای یا با استفاده از ساز و کارهای به ظاهر قانونی ، می کوشند صدای آنها را خاموش کنند.
• در مدیریت های غیرمردمی اکثریت مردم در فقر و ضعف هستند و اقلیتی محض نیز در اوجِ برخورداری و قدرت قرار دارند.
• ده ها و صدها سال ، دایره مدیریت ها ، محدود به افراد خاص و ثابت و دسته هایی است که از قِبَل حکومت به قدرت و ثروت رسیده اند و با سوء استفاده از ساز و کارهای به ظاهر قانونی، جایگاه خود را در بالاترین رده های مدیریت تثبیت کرده اند.
• وقتی فاصله طبقاتی عمیق شد، جایی برای عرض اندام و دخالت توده های محروم و مستضعف باقی نمی ماند.
• اندیشه الهی و اسلامی ، با تبعیض ، ظلم و فاصله طبقاتی به شدت مقابله می کند.
• برخی از مدیران غیرمردمی به جایی می رسند که برای حفظ قدرت خود، دست به دامن بیگانگان شده و تلاش می کنند با حمایت آنان ، مخالفین را سرکوب و پایه های مدیریت غیر مردمی خود را تثبیت نمایند.
• تحقیرِ داشته ها و توانایی های ملت ها و بزرگنمایی قدرت سلطه گران ، به روشنی در مدیریت های غیرمردمی قابل مشاهده است.
• مدیران غیرمردمی در برابر مستکبران و دشمنان ملت ها ، متواضع و فروتن و در برابر مردم خویش ، خشن و گردن فرازند. آنها تسلیم را تئوریزه می کنند و مردم را به تسلیم در برابر نظام های شیطانی حاکم بر جهان فرامی خوانند.
• مدیران غیرمردمی اهل مجاهدت و فداکاری و قادر به ظرفیت سازی برای شکوفایی استعدادهای عمومی مردم نیستند ، لذا اصرار دارند که سطح خواسته های توده های مردم را محدود کنند.
• در مدیریت مدیران غیرمردمی، حتی تامین بخور و نمیر و زندگی روزمره مردم، به مشکلی بزرگ تبدیل می شود، تا جایی که اکثریت جامعه در فشارِ مستمرِ زندگی کمر خم می کنند.
• تلاش برای وحدت و انسجام جامعه ، مقابله با رانت خواری ها و امتیاز جویی ها و توزیع عادلانه امکانات ، ثروت و فرصت های کشور ، از رویکردهای اساسی مدیران مردمی است .
• امام راحل(ره) از هر نوع امتیازجویی در امور سیاسی و اقتصادی ، به ویژه در انتخابات به شدت جلوگیری می کرد و می فرمود که دخالت در امور سیاسی و انتخابات ، حق مردم و متعلق به ملت است.
• ترجیع بند کلمات امام(ره) دعوت به وحدت و برخورد با عوامل تفرقه آفرین بود و از این رو باید گفت که امام (ره) ، نماد وحدت جامعه و مقوم و عامل دوام و تعمیق آن بود.
• ملتی که احساس عزت کند ، خودباور می شود و قدرت خود را پیدا می‌کند و راه های رسیدن به اهداف خود را می یابد، شکست ناپذیر می شود و به خواسته های خود می رسد.
• مدیران مردمی شانی جز خدمتگزاری برای خود قائل نیستند و از این طریق عظمت و عزت ملت را به صورت نهادی تقویت می کنند.
• اگر ملتی مطالبه و یا توقع بالا نداشته باشد اصولاً حرکتی نمی کند و اراده ای برای پیشرفت به وجود نخواهد آمد. بنابراین هرچه اهداف بزرگتر باشند وحدت آفرین تر و زیبا ترند و انگیزه و شور حرکت بیشتر است .
• مدیران الهی همیشه به آرمانهای بزرگ وعده داده و جامعه را در مسیر رسیدن به آن متحد می کنند. آنها همواره موجد حرکت و عامل وحدت هستند.
• علیرغم هجمه های ناجوانمردانه و توهین و تهمت های گسترده و کم سابقه به شهید رجایی ، او هرگز لب به دفاع از خود نگشود و وقت و امکانات کشور را فقط صرف خدمت به مردم کرد.
محورهای مهم سخنان رئیس جمهور سابق که به ادامه روند تبیین آرمانهای انقلاب و روشنگری پیرامون مبانیگفتمان امام(ره) و رهبری اختصاص داشت و طی آنخصوصیات رفتاری و رویکردی مدیریت های مردمی و غیر مردمی تشریح گردید، به شرح زیر است:
• بی اطلاع نگه‌داشتن مردم از امور مهم، تضعیف خودباوری در مردم و ایجاد اختلاف بین مردم از جمله رویکردهایی است که در مدیریت های غیرمردمی دنبال می شود.
• مدیریت‌های الهی حتماً مردمی‌اند و مدیریت های مردمی نمی توانند الهی نباشند و از دیگر سو ، مدیریت غیر مردمی نمی تواند الهی باشد و مدیریت الهی نیز نمی تواند غیر مردمی باشد.
• اساس کار مدیریت های غیر مردمی بر تفرقه افکنی و ایجاد فاصله بین مردم است.
• در مدیریت های غیر مردمی ، همواره باید عده خاصی را راضی نگه داشت تا آنها از این طریق ، بقیه مردم را مدیریت کنند.
• مدیران غیر مردمی خود را برتر از توده های مردم و مدیریت را ارثیه خویش می پندارند.
• اینان اصرار دارند که بهتر از عموم مردم می فهمند. برای نظرات مردم ارزشی قائل نیستند و در اکثر مواقع به صراحت، توده‌های مردم را عوام می نامند و آنان را به سُخره می‌گیرند.
• بی تردید مسخره ترین افراد، کسانی هستند که توده های مردم را به سُخره می گیرند.
• ایجاد دره‌های عمیقِ فاصله در برخورداری از رفاه و ثروت میان اقلیت مورد حمایت مدیران با توده های مردم ، از رویکردهای مدیران غیرمردمی است. آنان امتیازات استثنایی در اظهار نظر ، دخالت در امور و استفاده از فرصت های گوناگون را برای خود و آن اقلیتِ محض ایجاد می کنند.
• مدیران غیرمردمی و اقلیت مورد حمایت آنان ، به خود اجازه می دهند آشکارا دروغ بگویند و به هر کس که بخواهند، هر تهمتی را بزنند اما به اکثریت مردم حتی اجازه اعتراض یا دفاع از حقوق مُسلمِشان را نمی‌دهند.
• اگر کسانی بخواهند از حق خود در برابر آنان دفاع نمایند، با خشونت تمام و با سیل حملات ناجوانمردانه رسانه ای یا با استفاده از ساز و کارهای به ظاهر قانونی ، می کوشند صدای آنها را خاموش کنند.
• در مدیریت های غیرمردمی اکثریت مردم در فقر و ضعف هستند و اقلیتی محض نیز در اوجِ برخورداری و قدرت قرار دارند.
• ده ها و صدها سال ، دایره مدیریت ها ، محدود به افراد خاص و ثابت و دسته هایی است که از قِبَل حکومت به قدرت و ثروت رسیده اند و با سوء استفاده از ساز و کارهای به ظاهر قانونی، جایگاه خود را در بالاترین رده های مدیریت تثبیت کرده اند.
• وقتی فاصله طبقاتی عمیق شد، جایی برای عرض اندام و دخالت توده های محروم و مستضعف باقی نمی ماند.
• اندیشه الهی و اسلامی ، با تبعیض ، ظلم و فاصله طبقاتی به شدت مقابله می کند.
• برخی از مدیران غیرمردمی به جایی می رسند که برای حفظ قدرت خود، دست به دامن بیگانگان شده و تلاش می کنند با حمایت آنان ، مخالفین را سرکوب و پایه های مدیریت غیر مردمی خود را تثبیت نمایند.
• تحقیرِ داشته ها و توانایی های ملت ها و بزرگنمایی قدرت سلطه گران ، به روشنی در مدیریت های غیرمردمی قابل مشاهده است.
• مدیران غیرمردمی در برابر مستکبران و دشمنان ملت ها ، متواضع و فروتن و در برابر مردم خویش ، خشن و گردن فرازند. آنها تسلیم را تئوریزه می کنند و مردم را به تسلیم در برابر نظام های شیطانی حاکم بر جهان فرامی خوانند.
• مدیران غیرمردمی اهل مجاهدت و فداکاری و قادر به ظرفیت سازی برای شکوفایی استعدادهای عمومی مردم نیستند ، لذا اصرار دارند که سطح خواسته های توده های مردم را محدود کنند.
• در مدیریت مدیران غیرمردمی، حتی تامین بخور و نمیر و زندگی روزمره مردم، به مشکلی بزرگ تبدیل می شود، تا جایی که اکثریت جامعه در فشارِ مستمرِ زندگی کمر خم می کنند.
• تلاش برای وحدت و انسجام جامعه ، مقابله با رانت خواری ها و امتیاز جویی ها و توزیع عادلانه امکانات ، ثروت و فرصت های کشور ، از رویکردهای اساسی مدیران مردمی است .
• امام راحل(ره) از هر نوع امتیازجویی در امور سیاسی و اقتصادی ، به ویژه در انتخابات به شدت جلوگیری می کرد و می فرمود که دخالت در امور سیاسی و انتخابات ، حق مردم و متعلق به ملت است.
• ترجیع بند کلمات امام(ره) دعوت به وحدت و برخورد با عوامل تفرقه آفرین بود و از این رو باید گفت که امام (ره) ، نماد وحدت جامعه و مقوم و عامل دوام و تعمیق آن بود.
• ملتی که احساس عزت کند ، خودباور می شود و قدرت خود را پیدا می‌کند و راه های رسیدن به اهداف خود را می یابد، شکست ناپذیر می شود و به خواسته های خود می رسد.
• مدیران مردمی شانی جز خدمتگزاری برای خود قائل نیستند و از این طریق عظمت و عزت ملت را به صورت نهادی تقویت می کنند.
• اگر ملتی مطالبه و یا توقع بالا نداشته باشد اصولاً حرکتی نمی کند و اراده ای برای پیشرفت به وجود نخواهد آمد. بنابراین هرچه اهداف بزرگتر باشند وحدت آفرین تر و زیبا ترند و انگیزه و شور حرکت بیشتر است .
• مدیران الهی همیشه به آرمانهای بزرگ وعده داده و جامعه را در مسیر رسیدن به آن متحد می کنند. آنها همواره موجد حرکت و عامل وحدت هستند.
• علیرغم هجمه های ناجوانمردانه و توهین و تهمت های گسترده و کم سابقه به شهید رجایی ، او هرگز لب به دفاع از خود نگشود و وقت و امکانات کشور را فقط صرف خدمت به مردم کرد.
نظرات بینندگان
عکس روز
