در سوگ امام محمد باقر (ع)

ای پنجمینِ نگار ؛


در التهابِ تو


امشب زمین و زمان گریه می کنند  !

 



در التهابِ تو ای نورِ آسمان


آتش گرفته است ،  باغِ وجودمان


آتش گرفته است ، دشتِ سینه هایمان ...

 



ای شکافندۀ علوم ؛


آنجا که آشیانه ها ، به گریه یِ جانسوزِ تو دعوتند ؛


وآنجا که شقایق ها بر شانه هایِ خسته ، ناله سر می دهند ؛


من در غمِ فراقِ تو


و از دستِ شعله هایِ زهرِکین ،  فریاد می زنم ...

 



ای دليل همه ی قافله ها


و ای معیارِ تمامِ عاطفه ها


همچون غروبِ کربلا


در اين ساحلِ غریب


 تنها برای خاطرِ جانسوزِ تو

 

                    زانویِ غم را در بغل گرفته ام ...

 

...........

محمدرضا جعفری