آوای رودکوف گزارش می دهد؛
بانوان به عنوان محور خانواده تأثیر بسزایی در اهدای خون دارند وقتی خانمی خون اهدا می کند پیام او برای بقیه افراد خانواد ه این است که "این عمل بی خطر بدون درد و عملی مناسب است".
پایگاه خبری آوای رودکوف :مشارکت زنان در اهدای خون بسیار پایین است و طبق آمار مشارکت مردان در سطح استان کهگیلویه و بویراحمد ۹۷ درصد و زنان تنها 3 درصد است؛ از این رو لازم است تا در این عرصه فرهنگ‌سازی شده تا مشارکت خانم‌ها نیز افزایش پیدا کند لذا بر همین اساس خبرنگار "پایگاه خبری آوای رودکوف" در یاسوج ابتدا به سراغ مدیر کل انتقال خون استان رفت و در ادامه گزارشی در همین خصوص تهیه نموده که در ادامه می خوانیم:
دکتر رستم حسن زاده، مدیر کل انتقال خون استان گفت: تنها سه درصد اهداکنندگان خون در کهگیلویه و بویراحمد را بانوان تشکیل می دهند و دلیل این امر را ترس و اعتقاد به مضر بودن اهداء خون می داند که این مسئله به نوبه خود معلول نبود فرهنگ سازی مناسب در این زمینه است.
بدون شک بسیاری از ما بر این باوریم که اهدای خون تنها به نفع نیازمندان این مایع حیاتی است و با این کار زندگی را به دیگران هدیه داده ایم اما حقیقت آن است که اهدای خون پیش از آنکه حرکتی انسان دوستانه باشد گام مهمی برای حفظ سلامتی فرد اهداکننده است.
یکی از دلایل تأثیر اهدای خون بر سلامتی فرد اهداکننده آن است که پس از هر بار اهدای خون سلامت فرد اهداء کننده با سنجش میزان فشار خون، ضربان قلب و میزان هماتوکریت(گلبول قرمز خون)بررسی شده سپس اجازه اهدا به فرد داده می شود به این ترتیب بسیاری از بیماری های فرد مانند فشار خون بالا، مشکلات خونی، ناراحتی قلبی و... با همین آزمایش های به ظاهر ساده اما مهم شناسایی می شود. بنابراین زمانی که با هدف اهدای خون به دیگران مورد آزمایش قرار می گیریم ناخواسته وضعیت خود را نیز مورد بررسی قرار داده ایم.
بانوان به عنوان محور خانواده تأثیر بسزایی در اهدای خون دارند. وقتی خانمی خون اهدا می کند پیام او برای بقیه افراد خانواد ه این است که "این عمل بی خطر بدون درد و عملی مناسب است".
به نظر می رسد ناآگاهی بانوان از این که اهدای خون لطمه ای به سلامتی آنان نمی زند و آنان نیز می توانند با داشتن شرایط عمومی اهدا به جمع اهدا کنندگان خون بپیوندند عامل این قصور است.
با وجود این که در کشور ما اهدای خون به یک فرهنگ ملی بدل شده است و ۱۰۰% خون مورد نیاز بیماران کشور از طریق اهدای داوطلبانه و بدون چشمداشت تامین می شود، اما بانوان در این میان سهم عمده ای بر عهده نگرفته اند. به نظر می رسد نا آگاهی این قشر از این که اهدای خون لطمه ای به سلامتی آنان نمی زند و آنان نیز می توانند با داشتن شرایط عمومی اهدا به جمع اهداکنندگان خون بپیوندند، سبب شده است که کمتر برای اهدای خون اقدام کنند. باور منفی مبنی بر این که «من ضعیف هستم و نمی‌توانم خون بدهم» در زنان ما وجود دارد که البته یک علت آن هم می‌تواند شیوع بالای کم‌خونی در میان آن ها باشد. بیشتر بانوان فکر می کنند کم خون هستند یا با اهدای خون، کم خون می شوند. شاید کمی قبل‌تر، کم‌خونی مانع اهدای خون می‌شد اما اکنون هموگلوبین مراجعه‌کننده چک می‌شود و اگر شرایط اهدا را داشت برای انجام اهدای خون به سمت واحدهای خونگیری هدایت می‌شود.
خانم هایی که هنوز وارد دوره یائسگی نشده اند، نسبت به آقایان، سطح آهن خونشان پایین تر است و وقتی صحبت از اهدای خون است، سطح آهن خون، فاکتور مهمی می باشد. مطابق با معیارهای پذیرش اهدا کننده در سازمان انتقال خون، سطح هموگلوبین هر اهدا کننده بایستی حداقل ۵/۱۲ گرم در دسی لیتر باشد. بنابراین تعدادی از افرادی که جهت اهدای خون مراجعه می کنند و تقریبا بیشتر آن ها خانم ها هستند، به دلیل کم خونی پذیرش نمی شوند و یا اینکه به طور موقت، اهدای خون آن ها به تعویق می افتد. این بانوان بایستی با استفاده از رژیم های غذایی و مکمل ها، تعداد گلبول های قرمز خون خود را افزایش دهند. بنابراین یک دوره مکمل آهن در خانه دریافت می کنند و وقتی آخرین کپسول را تمام کردند می توانند خون اهدا کنند.
یکی از نگرش های منفی زنان در مورد اهدای خون ترس از ضعیف شدن و لاغری است. می دانیم که اهدای خون اثری بر افزایش یا کاهش وزن ندارد. فقط به خاطر حجم خون از دست رفته، نیم کیلوگرم کاهش وزن خواهیم داشت که در مدت چند ساعت جبران می شود و نوشیدن مایعات آن را تسریع می کند.
ترس از روند خون گیری مانند درد آور بودن سوزن خونگیری یا احتمال ابتلا به بیماری های عفونی توسط وسایل بکار رفته.
این باور در بین زنان وجود دارد که به دلیل شرایط فیزیولوژیک خاص و دوره عادت ماهانه، زنان امکان خون دهی ندارند.اما در واقع این باوره صحیحی نیست و خانم ها هنگام مراجعه به مرکز اهدای خون مشاوره می شوند و آنهایی که شرایط اهدای خون داشته باشند، اغلب حتی در دوره عادت ماهانه نیز می توانند خون اهدا کنند، مگر این که دوره ای دردناک را تجربه کنند. در این صورت بهتر است صبر کرده و پس از سپری شدن دوره عادت ماهانه برای اهدای خون اقدام کنند. البته با شروع بارداری شخص آمادگی اهدای خون را از دست می دهد و تا زمانی که شیر می دهد، بهتر است از اهدای خون خودداری کند اما پس از دوران شیردهی می تواند اهدای خون را از سر بگیرد.
بانوان حداکثر سه بار در سال می توانند خون اهدا کنند. البته بعد از یائسگی خانم ها نیز مانند آقایان می توانند در سال چهار بار خون بدهند.
لازم به ذکر است که زنان یائسه ای که به طور مرتب خون اهدا می کنند، نسبت به همسالان خود که خون اهدا نمی کنند از سلامت بیشتری برخوردار هستند و عوارض ناشی از یائسگی نیز کمتر مشاهده می شود.
گزارش از صدیقه ولیپور
دکتر رستم حسن زاده، مدیر کل انتقال خون استان گفت: تنها سه درصد اهداکنندگان خون در کهگیلویه و بویراحمد را بانوان تشکیل می دهند و دلیل این امر را ترس و اعتقاد به مضر بودن اهداء خون می داند که این مسئله به نوبه خود معلول نبود فرهنگ سازی مناسب در این زمینه است.
بدون شک بسیاری از ما بر این باوریم که اهدای خون تنها به نفع نیازمندان این مایع حیاتی است و با این کار زندگی را به دیگران هدیه داده ایم اما حقیقت آن است که اهدای خون پیش از آنکه حرکتی انسان دوستانه باشد گام مهمی برای حفظ سلامتی فرد اهداکننده است.
یکی از دلایل تأثیر اهدای خون بر سلامتی فرد اهداکننده آن است که پس از هر بار اهدای خون سلامت فرد اهداء کننده با سنجش میزان فشار خون، ضربان قلب و میزان هماتوکریت(گلبول قرمز خون)بررسی شده سپس اجازه اهدا به فرد داده می شود به این ترتیب بسیاری از بیماری های فرد مانند فشار خون بالا، مشکلات خونی، ناراحتی قلبی و... با همین آزمایش های به ظاهر ساده اما مهم شناسایی می شود. بنابراین زمانی که با هدف اهدای خون به دیگران مورد آزمایش قرار می گیریم ناخواسته وضعیت خود را نیز مورد بررسی قرار داده ایم.
بانوان به عنوان محور خانواده تأثیر بسزایی در اهدای خون دارند. وقتی خانمی خون اهدا می کند پیام او برای بقیه افراد خانواد ه این است که "این عمل بی خطر بدون درد و عملی مناسب است".
به نظر می رسد ناآگاهی بانوان از این که اهدای خون لطمه ای به سلامتی آنان نمی زند و آنان نیز می توانند با داشتن شرایط عمومی اهدا به جمع اهدا کنندگان خون بپیوندند عامل این قصور است.
با وجود این که در کشور ما اهدای خون به یک فرهنگ ملی بدل شده است و ۱۰۰% خون مورد نیاز بیماران کشور از طریق اهدای داوطلبانه و بدون چشمداشت تامین می شود، اما بانوان در این میان سهم عمده ای بر عهده نگرفته اند. به نظر می رسد نا آگاهی این قشر از این که اهدای خون لطمه ای به سلامتی آنان نمی زند و آنان نیز می توانند با داشتن شرایط عمومی اهدا به جمع اهداکنندگان خون بپیوندند، سبب شده است که کمتر برای اهدای خون اقدام کنند. باور منفی مبنی بر این که «من ضعیف هستم و نمی‌توانم خون بدهم» در زنان ما وجود دارد که البته یک علت آن هم می‌تواند شیوع بالای کم‌خونی در میان آن ها باشد. بیشتر بانوان فکر می کنند کم خون هستند یا با اهدای خون، کم خون می شوند. شاید کمی قبل‌تر، کم‌خونی مانع اهدای خون می‌شد اما اکنون هموگلوبین مراجعه‌کننده چک می‌شود و اگر شرایط اهدا را داشت برای انجام اهدای خون به سمت واحدهای خونگیری هدایت می‌شود.
خانم هایی که هنوز وارد دوره یائسگی نشده اند، نسبت به آقایان، سطح آهن خونشان پایین تر است و وقتی صحبت از اهدای خون است، سطح آهن خون، فاکتور مهمی می باشد. مطابق با معیارهای پذیرش اهدا کننده در سازمان انتقال خون، سطح هموگلوبین هر اهدا کننده بایستی حداقل ۵/۱۲ گرم در دسی لیتر باشد. بنابراین تعدادی از افرادی که جهت اهدای خون مراجعه می کنند و تقریبا بیشتر آن ها خانم ها هستند، به دلیل کم خونی پذیرش نمی شوند و یا اینکه به طور موقت، اهدای خون آن ها به تعویق می افتد. این بانوان بایستی با استفاده از رژیم های غذایی و مکمل ها، تعداد گلبول های قرمز خون خود را افزایش دهند. بنابراین یک دوره مکمل آهن در خانه دریافت می کنند و وقتی آخرین کپسول را تمام کردند می توانند خون اهدا کنند.
یکی از نگرش های منفی زنان در مورد اهدای خون ترس از ضعیف شدن و لاغری است. می دانیم که اهدای خون اثری بر افزایش یا کاهش وزن ندارد. فقط به خاطر حجم خون از دست رفته، نیم کیلوگرم کاهش وزن خواهیم داشت که در مدت چند ساعت جبران می شود و نوشیدن مایعات آن را تسریع می کند.
ترس از روند خون گیری مانند درد آور بودن سوزن خونگیری یا احتمال ابتلا به بیماری های عفونی توسط وسایل بکار رفته.
این باور در بین زنان وجود دارد که به دلیل شرایط فیزیولوژیک خاص و دوره عادت ماهانه، زنان امکان خون دهی ندارند.اما در واقع این باوره صحیحی نیست و خانم ها هنگام مراجعه به مرکز اهدای خون مشاوره می شوند و آنهایی که شرایط اهدای خون داشته باشند، اغلب حتی در دوره عادت ماهانه نیز می توانند خون اهدا کنند، مگر این که دوره ای دردناک را تجربه کنند. در این صورت بهتر است صبر کرده و پس از سپری شدن دوره عادت ماهانه برای اهدای خون اقدام کنند. البته با شروع بارداری شخص آمادگی اهدای خون را از دست می دهد و تا زمانی که شیر می دهد، بهتر است از اهدای خون خودداری کند اما پس از دوران شیردهی می تواند اهدای خون را از سر بگیرد.
بانوان حداکثر سه بار در سال می توانند خون اهدا کنند. البته بعد از یائسگی خانم ها نیز مانند آقایان می توانند در سال چهار بار خون بدهند.
لازم به ذکر است که زنان یائسه ای که به طور مرتب خون اهدا می کنند، نسبت به همسالان خود که خون اهدا نمی کنند از سلامت بیشتری برخوردار هستند و عوارض ناشی از یائسگی نیز کمتر مشاهده می شود.
گزارش از صدیقه ولیپور
نظرات بینندگان
عکس روز
