نهم دی ماه ما می آییم / می آییم تا دنیا بداند تا ابالفضل هست حسین تنها نخواهد ماند

پایگاه خبری آوای رودکوف -سید جواد فدائی: روزهای سال، به طور طبیعی و به خودی خود همه مثل همند؛ این انسانها هستند، این اراده‌‌‌‌‌ها و مجاهدتهاست که یک روزی را از میان روزهای دیگر برمیکشد و آن را مشخص میکند، متمایز می کند، متفاوت میکند و مثل یک پرچمی نگه میدارد تا راهنمای دیگران باشد.

روز عاشورا به خاطر مجاهدت های حسین و یارانش، خرداد چهل دو و قیامش ، بهمن پنجاه و هفت و سیزده آبان و دوازده فروردین همه و همه روزهاییست که ابتدا روزهایی معمولی بودند اما با اتفاقات بزرگ و حماسه های ماندگار تبدیل به روزهایی به یاد ماندنی و عبرت انگیز شدند ، درست مثل نهم دی ماه هشتاد و هشت.

آنجا که غبار فتنه هوا را گرگ و میش کرده بود و تشخیص حق و باطل را سخت.

هشت ماه تمام کشور درگیر خون بود و دود و اعتراض و نفاق و همه از گور خودخواهی و دنیاطلبی و شهوت قدرت بلند میشد با چاشنی حماقت و وطن فروشی و بی بصیرتی.

آنانکه شکمهاشان از حرام پر شده بود و چشمهاشان جز دنیا نمیدید به یکباره بازیگرانی شدند قهار در نمایشنامه ای بسیار پیچیده و کارگردانی بس زبردست و کثیف و دلار ها و دینارهای معاویه که چه بی حساب بر سر این عروسکان حرمسرای اموی میبارید.

سال هشتاد و هشت بود و هوا بس ناجوانمردانه پس.

عده ای بسیار حقیرانه شمع در ضریح سفارت انگلیس روشن کرده و پارچه نیاز به شاخه کاج های رنگارنگ کریسمس بسته بودند و حاجت از در باتلاق مانده های استعمار طلب میکردند. خیابانهای تهران شاهد است اینان چگونه مثل لشکر یزید بر حق تازیدند و غارت کردند و خون ریختند و چادر از سر کشیدند. آنان که مثل ظهر عاشورای شصت و یک هجری بر نمازگزاران آتش افکندند و مسجدها را نمرود وار در هیزم جهل و وطن فروشی به آتش کینه کشیدند و نمیدانستند عروسک خیمه شب بازی اسرائیل و انگلیس و آمریکا هستند و به قول ولی نعمتشان سرمایه های اسرائیل هستند در ایران.

ظهر عاشورای هشتاد و هشت بود و هوا بس ناجوانمردانه دودآلود. حسین به نماز ایستاده بود و شمرها و یزید ها و ابن مرجانه ها پشت خیمه ها. هر چه از حسین مانده بود به آتش کشیده شد و قرآن خدا را عمروعاص ها به نیزه کردند و فریاد مرگ بر اسلام سر دادند.

مردم مسلمان در هر گوشه مشغول عزای حسین بودند و لشکر همیشه آماده شیطان به رهبری یزید در حال شعله ور کردن آتش کینه ابولهب .

هر چه مانده بود به خاک و خون کشیده شد و این سپاه زبون قبل از هر اقدامی مثل همیشه تاریخ فرار را بر قرار ترجیح دادند و گورشان را گم کردند.

نهم دی ماه شد و مردم عصبانی خونشان به جوش آمده بود و کاسه صبرشان لبریز گشت و لبیک گفتند فرمان مسلم زمان را و هر چه نفرت و کینه از شیطان داشتند را بر سر ایّادی ابلیس خالی کردند و برای همیشه نسخه شان را در هم پیچیدند تا عبرتی باشد برای هر کفتاری که نگاه چپ به این خاک داشته باشد.

شیعه در این روز نشان داد سپاه هفتاد و دو نفره حسین برای همه اعصار و ادوار کفایت می کند در برابر همه یزیدهای چند صد هزار نفره تاریخ.

به رسم هر ساله در این یوم الله گرد هم جمع میشویم و با مشت های گره کرده بر سر ظلم و ستم استعمار و استکبار میکوبیم و فرزندان نا مشروع وطنیشان را نیز سر جای مینشانیم تا تاریخ بداند هر قطره خون شهید اقیانوسیست برای غرق سپاه فرعون.

دنیا باید بداند نه اینجا کوفه است و نه ما مردم باد پرست بی بصیرت و هرگز علی در این خاک تنها نمیماند.

ما می آییم و غم آن بی بصیرت ها و ترسوهایی را که نمی آیند نداریم چرا که آنها احمق های تاریخ مصرف داری هستند که بی شک به زودی تاریخ مصرفشان تمام می شود و تفاله هاشان در زباله دان تاریخ دفن خواهد شد  و در ذهن مردم هیچگاه جایگاهی نخواهند داشت. آنانکه هیچ سالی و در هیچ نقطه ای از ترس اربابانشان نتوانستند و لیاقت نداشتند در این اجماع خدایی شرکت کنند کسانی هستند که از رحمت الهی به دورند و غضب گرفتارشان کرده. ما می آییم و با ولی مان عهد میبندیم که تا زنده ایم رزمنده ایم و آنانکه نمی آیند نیز به امید حکومت ری از عسل آخرت نخواهند نوشید و همانقدر از گندم ری خواهند خورد که عمر سعد خورد.

نهم دی ماه ما می آییم و یکبار دیگر پیروزی مان را جشن خواهیم گرفت تا دنیا بداند تا ابالفضل هست حسین تنها نخواهد ماند و تا زینب نفس میکشد حسین فراموش نخواهد شد.

نهم دی ماه ما می آییم تا استکبار و استعمار و نوکران داخلیشان دگر بار فکر فتنه به ذهنشان خطور نکند و هیچ زمان دیگری گرد بیشه شیران عوعو کنند و زوزه بکشند.

ما می آییم...

سید جواد فدائی تحلیلگر و کارشناس مسائل سیاسی