نسخه کودکانه جم برای رقاص کردن دخترکان معصوم +عکس

به گزارش پایگاه خبری آوای رودکوف ، تلویزیون "جم جونیور (GEM JUNIOR)" از زیر شاخه های مجموعه شبکه های تلویزیونی وابسته به"جم تی وی" است که از سال ۲۰۱۲ میلادی آغاز به کار کرده و به پخش انیمیشن برای کودکان با فرمت SD می‌پردازد.

پخش رقص های زننده و مختلط از دختران و پسران نوجوان و "انیمیشن باربی" و "بن تن"  از این شبکه در صدر نمایش های انیمیشنی آن قرار دارد.


برای کودکان که فاقد توانایی تشخیص خوب از بد هستند و در سایه غفلت والدین، این رسانه ها به آموزش آنها می پردازند. وقتی کودک با صحنه های پیاپی رقص های مختلط و زننده مواجه می شود صحنه ها برای او یک امر عادی شده و قبح مسئله کامل از بین می رود تا جایی که نه تنها آن را بد نمی پندارند بلکه لازم می شمرد و برای انجام آن نیز تلاش می کند.

 از دیگر تبعات این مساله بلوغ زودرس بویژه در دختران و تمایل به تجربه سکس است.

 نمایش انیمیشن هایی مانند بن تن (بن تن انیمیشنی است که قهرمان داستان با داشتن یک ساعت فضایی به اشکال هیولاهای مختلف درمی آید و با افراد شرور مقابله می کند) کودک را به دنیایی از توهم و خشونت افسار گسیخته  وارد می سازد. کودک پس از دیدن چنین تصاویری به شدت در پی همانند سازی با قهرمان داستان است، اما امکان ناپذیری این اتفاق باعث می شود که کودک وارد دنیایی از خیال پردازی شود و یا تلاش نماید از طریق اعمال خشونت جلب توجه نماید.


 بخش دیگری از تاثیر منفی شبکه جم جونیور مربوط به رفتار مجری این شبکه است. پوشش بسیار نامناسب خانم مجری (لباس های نیمه برهنه و مناسب اتاق خواب) از جمله این موارد است. با توجه به رابطه عاطفی که کودک با مجری برنامه های کودکانه برقرار می کند پوشش مجری به عنوان یک شخص محبوب در ذهن او ماندگار می شود.

 از دیگر برنامه های آسیب زا انیمیشن باربی است. انیمیشن باربی که ساخته کمپانی  "والت دیسنی" است مامور تبدیل ساختن دختران به عنوان یک کالای جنسی است. مطرح ساختن موضوعاتی چون دوست پسر برای دختران و تبلیغ مداوم وسایل آرایش در این انیمیشن یک طرح حساب شده برای سوق دادن دختر بچه ها به سمت فرهنگ بی بند وباری و بی عفتی است.


 برای این که با تاثیرات گسترده و منفی چنین برنامه هایی بهتر آشنا شویم به بخشی از تحقیقات محققان آمریکایی در این زمینه می پردازیم.

 خانم «ریچل کومب»1 مقاله‌ای دارد با این عنوان: «چرا دختران کوچک ادای سکسی درمی‌آورند؟» این پژوهشگر برای آن که والدین متوجه شوند بزرگ کردن دختر سالم و طبیعی چقدر سخت است و چه هوشیاری عظیمی را طلب می‌کند تحقیقاتی را جمع‌آوری کرده است که به عنوان نمونه نشان می‌دهد سهم تبلیغات کالا برای دختران خردسال در سال ١٩٨٣ به ١٠٠ میلیون دلار می‌رسیده ولی در حال حاضر به ١٧ بیلیون دلار رسیده است. این افزایش غیرقابل تصور برای این است که سیستم همه جانبه‌ای طراحی شود تا برای دختران از روز اول زندگی، دام تبلیغاتی عظیم و صورتی رنگی را بگستراند؛ دامی که نتیجه طولانی مدت آن، جنسی شدن روح و روان دختر بچه‌ها در سریع‌ترین فرصت ممکن است.

 به اعتقاد "خانم اورنستاین" 2 نویسنده کتاب «سیندرلا دخترم را قاپید»، از همان سال‌های اولیه زندگی، راه برای بلوغ زودرس، سکس و سکسی شدن و مصرفی شدن زودرس دختران توسط کمپانی‌های سینمایی (و به عنوان نمونه با «پرنسس‌های والت دیسنی»)، شبکه‌های تلویزیونی و صنعت سودآور اسباب بازی‌ها هموار می‌شود.


 «شاهزاده کوچک افسانه‌ها بودن، دوره موقت و گذرایی از زندگی دختران است» ولی همان دوره کوتاه تاثیر خود را برای همیشه بر شخصیت دختران خردسال می‌گذارد. آنچنان که می‌بینیم روح مستتر در پرسش معروف داستان «سپید برفی» در اکثر داستان‌های افسانه‌ای و «باربی» نیز تکرار می‌شود: آه ای آینه! زیباترین فرد این سرزمین کیست؟

 این است که برای دختران، باهوش‌تر بودن، مهربان‌تر بودن، خلاق‌تر بودن و شجاع‌تر بودن هدف اصلی در زندگی قرار نمی‌گیرد بلکه مهم‌ترین توقع و آرزو و هدف‌ دختران این می‌شود: می‌خواهم زیباتر از دیگران باشم. می‌خواهم سپیدبرفی باشم.


 در حقیقت شبکه جم جونیور جلوه ای کودکانه از کمپانی های فیلم سازی هالیوودی است که عصاره اصلی فیلم های شان را سکس و خشونت تشکیل می دهد.

 اکنون باید این سوال را از خود بپرسیم که وقتی پژوهشگران آمریکایی که خود در فرهنگ برهنگی و غربی بزرگ می شوند نگران تاثیر مخرب انیمیشن ها یی مثل باربی و سیندرلا هستند ، ما ایرانیان که کاملا در تضاد فرهنگی با غرب قرار داریم چقدر باید نگران باشیم؟

 منابع:

1- Rachael Combe, Little Girls Gone Wild: Why Daughters Are Acting Too Sexy, Too Soon

2- Peggy Orenstein, , Cinderella Ate My Daughter: Dispatches From the Front Lines of the New Girlie-Girl Culture.