ولیالله شجاع پوریان
پایگاه خبری آوای رودکوف-دکتر ولی الله شجاع پوریان :در روزهای ابتدایی شروع فعالیت شورای اسلامی شهر تهران در دوره چهارم در نطقی از یک فرصت تاریخی چهارساله برای خدمت و رفع مشکلات مردم سخن گفتم و اینکه این چهار سال همچون برق و باد خواهد گذشت، امروز شورای چهارم با همه فرازها و فرودهایش به پایان رسید و عملکرد و فعالیت هریک از اعضا و مجموعه شورا مورد سنجش و ارزیابی شهروندان تهرانی قرار می‌گیرد، همچنین پیگیر بودم که اعضای شورای شهر نیز مشمول مسئولانی قرار گیرند که دارایی و اموال آنها قبل و بعد از تصدی مسئولیت مورد بررسی قرار گیرد و پس از درخواست‌های مکرر و مکاتبات مختلف مقصود حاصل شده است و مجمع تشخیص مصلحت نظام اعضای شوراها را به مسئولانی که باید لیست اموال خود را اعلام کنند، اضافه کرد.
شورای شهر دوره چهارم ماهیتی متفاوت با شوراهای گذشته و البته شورای پنجم داشته و دارد. در دوره‌های گذشته به دلیل عدم نهادینه شدن نقش و جایگاه نهاد شورا، اعضای شورا در معرض قضاوت و سنجش نبودند و چه بسا بخش زیادی از جامعه هیچ‌گونه آشنایی و شناختی نسبت به رسالت، مسئولیت، برنامه‌ها، مصوبات و حتی فلسفه ذاتی شوراها نداشتند، اما با رشد چشمگیر شبکه‌های اجتماعی و ارتقای سطح دانش و آگاهی جامعه در چند سال گذشته تمام رفتارها، اظهارات و عملکرد اعضای شورا از طریق شهروندان مورد ارزیابی قرار گرفت و تعامل میان اعضا و شهروندان به ایام انتخابات محدود نشد و از این‌رو بسیاری از اعضا مثبت یا منفی سوژه شبکه‌های اجتماعی شدند!
یکی از نکات قوت شورای چهارم ترکیب مجرب و توانمند این دوره بود که در میان سی‌ویک نفر عضو منتخب ترکیبی حضور داشتند که مناصب بالای مدیریتی از جمله وزارت، معاون وزیر، نمایندگی مجلس، استانداری و... را تجربه کرده بودند و با روند و فرایند تقنین، نظارت و برنامه‌های عملیاتی و اجرایی آشنا بودند. به واقع در دوره چهارم کمتر عضوی برای تجربه‌اندوزی حاضر شده بود بلکه غالب اعضا تجارب خود را برای بهبود عملکرد شورا به صحنه آورده بودند.
یکی از چالش‌های شورای چهارم در آغاز راه ترکیب دوگانه اصول‌گرا- اصلاح‌طلب بود که به باور برخی فضای دوقطبی شورا می‌توانست مانع جدی برای عملکرد شورای این دوره باشد که خوشبختانه گرچه در بسیاری از زمینه‌ها و موضوعات فضای نقد، گفت‌وگو، چالش و چه بسا اختلاف نظر باز بود، اما با پذیرش قواعد سیاست تمرین صحیحی برای تقویت روندهای دموکراتیک انجام گرفت. بسیاری تلاش کردند برخی واکنش‌ها و موضع‌گیری‌های اعضای شورا را به سیاسی کاری تعبیر کنند، اما پرواضح بود که دو گرایش با مجموعه‌ای اصول، اعتقادات و الگوهای مدیریتی در مباحث مدیریت شهری نیز دچار اختلاف نظر باشند که این تنوع رویکردی در فضایی احترام‌آمیز ارائه و مطرح شد.
شورای چهارم البته برخی کاستی‌ها و نواقص شورا را نیز به سیاستگذاران و متولیان قانون‌گذاری آشکار ساخت، ابهام در نحوه پاسخگویی شهردار و مدیران شهری و البته نبود مکانیسمی مشخص و هوشمند برای نظارت بر عملکرد مدیریت شهری در این دوره آشکارتر شد که می‌طلبد با آسیب‌شناسی این مسائل در دوره جدید، راهکارهای مناسبی اندیشیده شود.
در این دوره روزهای تلخی را نیز تجربه کردیم، حوادث ناگواری مثل حادثه پلاسکو، آتش‌سوزی خیابان جمهوری و حوادث ناگوار دیگر برای شهروندان کام ما را تلخ کرد؛ تلاش زیادی شد تا با شناسایی معضلات و آسیب‌ها و محدودیت‌ها شهری درخور شهروندان را ترسیم کنیم، اما نمی‌توان از محدودیت‌ها نیز چشم‌پوشی کرد.
اکنون که شورای چهارم به پایان عمر خود رسیده چه نیکوست ظرفیتی فراهم شود که تجارب، رویکردها، کاستی‌ها و نقاط ضعف و مثبت این دوره به عنوان بازویی مشورتی برای شورای جدید به خدمت درآید تا شورای پنجم نه با آزمون و خطا و موجودی تازه متولدشده بلکه با اتکای به دانش و آگاهی چهارسال گذشته خدمت به مردم را آغاز کند.
شورای شهر دوره چهارم ماهیتی متفاوت با شوراهای گذشته و البته شورای پنجم داشته و دارد. در دوره‌های گذشته به دلیل عدم نهادینه شدن نقش و جایگاه نهاد شورا، اعضای شورا در معرض قضاوت و سنجش نبودند و چه بسا بخش زیادی از جامعه هیچ‌گونه آشنایی و شناختی نسبت به رسالت، مسئولیت، برنامه‌ها، مصوبات و حتی فلسفه ذاتی شوراها نداشتند، اما با رشد چشمگیر شبکه‌های اجتماعی و ارتقای سطح دانش و آگاهی جامعه در چند سال گذشته تمام رفتارها، اظهارات و عملکرد اعضای شورا از طریق شهروندان مورد ارزیابی قرار گرفت و تعامل میان اعضا و شهروندان به ایام انتخابات محدود نشد و از این‌رو بسیاری از اعضا مثبت یا منفی سوژه شبکه‌های اجتماعی شدند!
یکی از نکات قوت شورای چهارم ترکیب مجرب و توانمند این دوره بود که در میان سی‌ویک نفر عضو منتخب ترکیبی حضور داشتند که مناصب بالای مدیریتی از جمله وزارت، معاون وزیر، نمایندگی مجلس، استانداری و... را تجربه کرده بودند و با روند و فرایند تقنین، نظارت و برنامه‌های عملیاتی و اجرایی آشنا بودند. به واقع در دوره چهارم کمتر عضوی برای تجربه‌اندوزی حاضر شده بود بلکه غالب اعضا تجارب خود را برای بهبود عملکرد شورا به صحنه آورده بودند.
یکی از چالش‌های شورای چهارم در آغاز راه ترکیب دوگانه اصول‌گرا- اصلاح‌طلب بود که به باور برخی فضای دوقطبی شورا می‌توانست مانع جدی برای عملکرد شورای این دوره باشد که خوشبختانه گرچه در بسیاری از زمینه‌ها و موضوعات فضای نقد، گفت‌وگو، چالش و چه بسا اختلاف نظر باز بود، اما با پذیرش قواعد سیاست تمرین صحیحی برای تقویت روندهای دموکراتیک انجام گرفت. بسیاری تلاش کردند برخی واکنش‌ها و موضع‌گیری‌های اعضای شورا را به سیاسی کاری تعبیر کنند، اما پرواضح بود که دو گرایش با مجموعه‌ای اصول، اعتقادات و الگوهای مدیریتی در مباحث مدیریت شهری نیز دچار اختلاف نظر باشند که این تنوع رویکردی در فضایی احترام‌آمیز ارائه و مطرح شد.
شورای چهارم البته برخی کاستی‌ها و نواقص شورا را نیز به سیاستگذاران و متولیان قانون‌گذاری آشکار ساخت، ابهام در نحوه پاسخگویی شهردار و مدیران شهری و البته نبود مکانیسمی مشخص و هوشمند برای نظارت بر عملکرد مدیریت شهری در این دوره آشکارتر شد که می‌طلبد با آسیب‌شناسی این مسائل در دوره جدید، راهکارهای مناسبی اندیشیده شود.
در این دوره روزهای تلخی را نیز تجربه کردیم، حوادث ناگواری مثل حادثه پلاسکو، آتش‌سوزی خیابان جمهوری و حوادث ناگوار دیگر برای شهروندان کام ما را تلخ کرد؛ تلاش زیادی شد تا با شناسایی معضلات و آسیب‌ها و محدودیت‌ها شهری درخور شهروندان را ترسیم کنیم، اما نمی‌توان از محدودیت‌ها نیز چشم‌پوشی کرد.
اکنون که شورای چهارم به پایان عمر خود رسیده چه نیکوست ظرفیتی فراهم شود که تجارب، رویکردها، کاستی‌ها و نقاط ضعف و مثبت این دوره به عنوان بازویی مشورتی برای شورای جدید به خدمت درآید تا شورای پنجم نه با آزمون و خطا و موجودی تازه متولدشده بلکه با اتکای به دانش و آگاهی چهارسال گذشته خدمت به مردم را آغاز کند.
نظرات بینندگان
عکس روز
