زندگی آن نیست که خود آرام باشی درسکوت ، آن طرف بیچاره ای غوطه خورد دربرهوت

پایگاه خبری آوای رودکوف-سید غفار فتحی:حکایت پیرزن فلجی  به نام مرحومه مشهدی ماه زینب از روستای مونه ، شهرستان لنده هست ، که عمری مظلومانه در چپرزیست ،  چندماه قبل که به عیادتش رفته بودم  ، از آخرین آرزویش که آزادی فرزند خود از زندان بود ، سخن می گفت ، حال آن که به سختی نفس می کشید ، خیرین نیکوکار حی علی خیرالعمل ، براستی که بهشت زیرپای مادران است.

 ازآنجایی که در نظام اسلامی رفع فقر و محرومیت در شمار هدف های طراز اول است ، به یقین پایبندی به اصول انقلاب ، بدون مجاهدت در راه مستضعفین و محرومان ، سخنی بی معنا و ادعایی پوچ است .

چه می توانم بگویم وقتی آفتاب توسعه با این همه ظرفیت ، استان کهگیلویه و بویراحمد را به حاشیه ها رانده ، بوی نگاه های بعضی ،  سیاست مداران و عاملان دولت هایی که وصیت نامه هایشان را باخودنویس پارکر می نویسند ، برایمان نسخه فضیلت می پیچند ، حال آن که متن تشنگی هایمان را ترجمه نکرده اند ، و  شبکه ی تلویزیونی دنایی که خزان های عمرمان را روایت گری نمی کند ، نه از پاهای برهنه  رنجورمان می گوید ،  نه از تاول دستان کارگر پدرانمان فریادی ، اما هیهات که ازفقر ترسیده باشیم .

زمان از زمانه اعتراف خواهد گرفت ، حماسه تلخی به نام مظلومیت ، به نام تنهایی ، به نام شیون ، به نام چپر ، به نام بی کسی ، به نام زمستان ، به نام  فلج و نیستی ،  به نام مرحومه مشهدی ماه زینب ، تکه های معلق قلبم در آسمان حسرتِ روستای شهید پرور مونه ، شهرستان لنده  ، از پیرزنی می گوید ، که سال ها چشمانش  در انتظار مردی سوخت که برای همیشه رفت ، شاید تقصیر مرد نبود بلکه مردانگی مرده بود

رسول اکرم( ص) می فرمایند : قبر در هر روز پنج مرتبه انسان را صدا می زند ،  در مرتبه پنجم می گوید ،  ای انسان من خانه ی خاک ها و ریگ ها هستم باخودتان فرش بیاورید ، لازم است به آن هایی که گمان می کنند ثروت شان از شیر مادرانشان حلال ترست،  بگویم که هیچ ثروت انباشته شده ای هم حلال نیست ، اگر به دنبال فرش قبرتان هستید ، بیایید به تمنا و خواهش مادری که در واپسین روزهای عمر خود ، تنها دلواپسی اش آزادی فرزندش از زندان بود ،با عملی صالح و ماندگار وحمایت خیرین نیکوکار لبیک بگوییم ، من گریه های این مادر مرحومه را ازنزدیک دیدم ، بیاییم روح  مادری را برای قرب الی الله شاد کنیم ، بیاییم عشق را به هم نوعی هدیه دهیم.

سید غفار فتحی
۱۳۹۸/۵/۲۷