پایگاه خبری آوای رودکوف-وحید حاج سعیدی: داشتن رکورد فی نفسه چیز بدی نیست و اگر در باب مسائل ورزشی، فرهنگی، هنری، علمی و سایر ژانر‌های مثبت باشد نه تنها بد نیست بلکه جای بسی شعف و شادمانی نیز هست.
اما متأسفانه در سال‌های اخیر ما در برخی امورات صاحب رکورد و عناوین بین‌المللی شده‌ایم که نه تنها جای شعف و سرور نیست بلکه جای بسی تأسف و ناخرسندی است و به قولی «کز تأسف دشمنان را بر زبان واحسرتا ست. » چه به برسد به دوستان، آشنایان، اقوام و سایر‌فامیل‌های نسبی و سببی و... مشت نمونه خروار.
این داستان هم استفاده بی‌حد و حصر از لوازم آرایشی است که برای عده‌ای از نان شب ( آن هم در نوع حجیم و دارای جوش شیرین فراوان) واجب‌تر شده است. تا جایی همه ساله مقادیر معتنابهی ارز مملکت و پول نفت از آب گذشته ( آن هم با بدبختی و زحمات برخی دوستان در بند) صرف واردات این وسایل به کشور می‌شود که بسیاری از آن‌ها قاچاق و از نظر بهداشتی نیز دارای مشکلات عدیده می‌باشند.
دردمندانه اینکه گردانندگان این کارتل‌های لوازم آرایش در حال یافتن بازار‌های جدید برای فروش محصولات می‌باشند که متأسفانه جمعیت هدف آنان ( با عرض شرمندگی) از جماعت نسوان به جماعت ذکور هم کشیده شده است. کرونولوژی یا به عبارتی جستاری در تاریخ در باب آرایش نشان می‌دهد که این قبیل امورات در گذشته هم مسبوق به سابقه بود ولی از روی حساب و کتاب و قاعده و قانون...
فی المثل قدما معتقد بودند: آرایش پیران بود افزون زجوانان... تعمیر ضرور است بنا‌های کهن را! اما الان دوره و زمانه پشت و رو شده است و پیر و جوان و زن و مرد همه در کار آرایش هستند و حتی شاهد بودیم که در برخی مجالس خاص جماعت نسوان در باب زیبایی به جماعت ذکور حسودی نیز نموده‌اند!
هر چند دولت‌های سابق و فعلی با اجرای برخی طرح‌ها نظیر «برچسب اصالت» و «شبنم» و برنامه‌های فرهنگی و اجتماعی در صدد کاهش مصرف مواد آرایشی غیر بهداشتی و قاچاق بوده و هستند ولی نقداً اتفاق خاصی نیفتاده است و ملت کماکان پیرو داستان «الانسان حریص علی ما منع» هستند و گوششان به این حرف‌ها بدهکار نیست.
به هر روی از آنجا که از قدیم گفته‌اند« نشستن کسی که زمینش زده‌اند، از کسی به زور سرپا نگهش داشته‌اند، زیبا‌تر است» در باب کاستن استفاده از این وسایل نکاتی را یادآور می‌شویم:
الف) لانگ شات یا نمای دور: متأسفانه الگوبرداری نسل جوان از هنر پیشگان امری طبیعی و رایج است. این بزرگواران هم در رویکرد آرایش غلیظ برایشان پرده سینما و قاب تلویزیون، شبکه خانگی و شبکه‌های اجتماعی ندارد و هر چهار گزینه برایشان صحیح است. پیشنهاد می‌شود صدا و سیما یک تدبیری بیاندیشد و یک کمیته اخلاق یا کمیته انضباطی( بدون کمیته استیناف و سایر مخلفات) تشکیل دهد تا منبعد به هنر پیشگانی که عرف و هنجار‌های اجتماعی را رعایت نمی‌کنند، کمتر بازی برسد و در لیگ‌های پائین‌تر توپ بزنند. نه اینکه در برنامه‌های زنده تلویزیونی ولو باشند و فیلمبردار نگون بخت مجبور شود دائم لانگ شات یا نمای دور طرف را به تصویر بکشد!
ب) جرایم خاص گالنی: بسیاری از این مواد آرایشی قاچاق به صورت فله و گالنی به کشور حمل می‌شوند و اصلاً اوضاع بهداشتی مناسبی ندارند. پیشنهاد می‌شود بعد از دستگیری برخی از این قاچاقچیان دانه درشت، آن‌ها را مجبور به استفاده از مواد آرایشی خودشان کنیم. اصلاً صورتشان را داخل گالن بزنیم و در بیاوریم. باور کنید جای دوری نمی‌رود!
پ) مالیات و افزایش قیمت: در برخی کشور‌های خارج به منظور جلوگیری از مصرف برخی مواد خاک بر سری نظیر سیگار و مشروبات الکلی، علاوه بر اخذ مالیات فراوان، قیمت این محصولات را نیز تا حد زیادی افزایش می‌دهند. هر چند در کشور ما افزایش قیمت امری عادی تلقی می‌شود و شرکت‌ها با «رویکرد دور همی» و «خود جوش» قیمت‌ها را دولا پهنا حساب می‌کنند، ولی در این مورد خاص نیز توصیه می‌شود، علاوه بر «رویکرد دور همی» یک نموره دیگر هم به قیمت این وسایل اضافه شود بلکه ملت فقط در موارد خاص نظیر مجالس شادی از این وسایل استفاده کنند و برای خروج از منزل جهت خرید دو قالب کره یا یا یک دبه ماست، خودشان را ماستمالی نکنند و به همان دو پاف ادکلن قناعت کنند! شاداب باشید.
