یاداشت و مقاله

حجت الاسلام سید اقبال راستگوئی، کارشناس امور ایثارگران استانداری کهگیلویه و بویراحمد، در توصیفی از آیین باشکوه تشییع شهدای گمنام، حضور گسترده مردم را نشانه زنده‌بودن فرهنگ ایثار و وفاداری به انقلاب دانست.

در جوامع توسعه یافته با جدی گرفتن آموزش و فرهنگ سازی در امورات کلی و جزیی، هزینه های جاری دولت ها به شدت کاهش می یابند و منابع ناشی از آموزش های اصولی، صرفه جویی ها و فرهنگ سازی ها صرف توسعه و آبادانی کشور می شود.

به بهانه احداث سد آبریز، سایه سنگین یک فاجعه زیست‌محیطی بر دشت‌ها و رودخانه‌های جنوب کشیده شده است؛ طرحی که پیش از آمدن آب، بیم بردن آبرو و آینده را با خود آورده و هشدار کارشناسان را به فریادی فوری بدل کرده است.

اصفهان با عقلانیتی استراتژیک و رویکردی توسعه‌محور، به‌درستی در پی گسترش صنایع و زیرساخت‌های خود است، اما در نقطه مقابل، مدیریت بومی ما غرق در روزمرگی و توزیع مناصب است؛ بازی در زمین سیاست‌های کوچک، جابه‌جایی سرایداران، معامله‌ی پست‌ها و سهم‌خواهی‌های مبتذل، در حالی که زمین، آب و آینده‌ی فرزندان این سرزمین آرام آرام مصادره می‌شود.

آبگیری سد می‌تواند منجر به نابودی زمین‌های حاصلخیز، جابجایی یا تخریب برخی سکونت‌گاه‌ها و از دست رفتن اراضی کشاورزی و منابع آب مردم محلی شود. این موضوع تعارضات اجتماعی، نارضایتی محلی و مشکلات طولانی‌مدت در پرداخت خسارت‌ها را ایجاد می‌کند.

امروزه زنان علاوه بر نقش‌های سنتی، مسئولیت‌های اقتصادی و اجتماعی گسترده‌ای را نیز بر عهده دارند. این واقعیت، ضرورت بازتعریف نقش‌ها و حمایت همه‌جانبه از مادران را برای موفقیت در هر دو عرصه پررنگ‌تر می‌کند

خوزستان و کهگیلویه‌وبویراحمد بار دیگر داغدار فرزندی شد که برای آرامش مردم، دل از خانه، همسر و فرزند برید؛ شهید حجت ولی‌زاده، مرد غیرت و تکیه‌گاه ایل، در مصاف با اشرار جان به جان‌آفرین تسلیم کرد و نام خویش را در امتداد تبار رشید قاید ولی و خاندان پرافتخار آل‌طیب بر تارک وطن ثبت نمود.

در روزگاری که ابرها خاموش‌اند و زمین ترک خورده، دلِ مردمِ جنوب نه از کم‌بارانی که از کم‌توبه‌ای خشکیده است. صدای دعا برای بارش، دوباره از خاک برخاسته؛ به امید آنکه ترنّمِ رحمت آسمان، دل‌های غبارگرفته را نیز بشوید.

انتشار کلیپ کوتاهی از سخنرانی خانم دکتر سیده رقیه پناهی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی کهگیلویه و بویراحمد در زادگاه خود، روستای بردیان، در فضای مجازی بازتاب‌های متفاوتی به همراه داشت. سخنانی که از نگاه برخی افراد، رنگ‌وبوی عاطفی و محلی داشت و از دید گروهی دیگر، قابل تأمل در مرز احساس و مسئولیت بود. این یادداشت، نگاهی آرام و واقع‌بینانه به ماهیت این سخنرانی و واکنش‌های پیرامون آن دارد؛ نگاهی از سر اخلاق رسانه‌ای، نه از زاویه داوری.

در حالی که فضای سیاسی آمریکا زیر سلطه لابی‌های صهیونیستی نفس می‌کشد، پیروزی یکی از جوانان مسلمان حامی فلسطین در ساختار شهری نیویورک، به معنای شکستن تابوی بزرگ «انتقاد از اسرائیل» در غرب تلقی می‌شود.

بی‌عدالتی در قالب نظرسنجی‌های غیرعلمی، نه تنها حقیقت افکار عمومی را مخدوش می‌کند بلکه انگیزه مدیران و سرمایه اجتماعی را نیز هدف قرار می‌دهد.

دیشموک در سکوتی سنگین فرو رفته؛ آوای زنگ مدرسه دیگر طنین ندارد. معلمی جوان، از دیار چاروسا و فارغ‌التحصیلِ دانشگاه فرهنگیان، که تازه قدم در راه خدمت نهاده بود، در حادثه‌ای تلخ، دفتر زندگی‌اش بسته شد. جاده‌ی قلعه‌رئیسی به دیشموک، این‌بار رؤیای معلمی را پرپر کرد و دلِ جامعه‌ی فرهنگی را به سوگ نشاند.

قلب من هم آتش گرفت با چشمه‌ بلقیس چرام…...

مارون را می‌خواهند از سرچشمه منحرف کنند، سد آبریز را برای حومه شرقی و ذی‌نفعان طرح بزنند، از تراب و از میانه راه برای کارهای صنعتی ببرند، و نهایتاً از ایدنک روانه‌ی حومه غربی کنند.

افزایش قیمت گوشت قرمز در سال های اخیر در حالی به یک چالش جدی تبدیل شده است که کشور ما از نظر زیر ساخت های پرورش دام و دامپروری، دارای شرایط مطلوبی است.

جامعه‌ای که آموخته هر کار درست را «وظیفه» بداند و هر خطا را «محل سکوت»، دیر یا زود دچار زوال روحی و اجتماعی می‌شود.

بیش از یک‌سال از وعده آغاز عملیات جاده لنده–تشان می‌گذرد، اما سکوت و توقف آگاهانه گذشته هنوز سایه‌اش را بر آینده این مسیر حیاتی گسترده است.»

پس از انتشار یادداشت انتقادی اما محترمانه‌ی فتاح بدری خطاب به حجت‌الاسلام سید محمد موحد، یکی از مخاطبان پایگاه خبری آوای رودکوف دیدگاهی تأمل‌برانگیز مطرح کرد که ریشه‌های توسعه‌نیافتگی لنده را نه‌تنها در عملکرد نماینده، بلکه در نوع مطالبه‌گری مردم دانست. این دیدگاه فرصتی است برای بازخوانی رابطه‌ی میان «وفاداری اجتماعی» و «توزیع عدالت در خدمات».

این یادداشت روایتی است از گلایه‌ای محترمانه اما عمیق، از شهری که همیشه پیشتاز حمایت بوده و امروز کمتر از همه بهره‌مند است.

بر اساس آنچه «دولت بهار» نوشت، نشست سراسری فعالان سیاسی، فرهنگی و رسانه‌ای نهضت به سوی بهار با حضور دکتر محمود احمدی‌نژاد در تهران برگزار شد؛ نشستی که از منظری تحلیلی، بازتابی از تلاش برای بازسازی گفتمان گفت‌وگو، امید و مشارکت اجتماعی در فضای سیاسی ایران بود.

برای دستیابی به توسعه پایدار، باید استانداردهای مشخصی برای طراحی و نگهداری فضای سبز در شهر یاسوج تعیین شود. این استانداردها شامل انتخاب گونه‌های گیاهی مناسب، طراحی فضاهای سبز برای تأمین نیازهای اجتماعی و تفریحی، و ایجاد مسیرهای پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری برای تشویق به استفاده از حمل و نقل پایدار می‌باشد.

جامعه‌ای که پوشش را نه به‌عنوان فرمان حکومتی بلکه به‌مثابه احترام به خود و دیگران درک کند، دیگر نیازی به برخورد پلیسی ندارد.

برگزاری جشنواره های محلی در سال های اخیر در قالب جشن های شکر گزاری، جشن برداشت محصول، جشن آب، جشن خرمن،  و ... رونق خاصی گرفته است و در اکثر شهرها و روستا های کشور شاهد برپایی رویدادهایی از این دست هستیم.

این روز تنها یک مناسبت تقویمی نیست؛ بلکه فرصتی‌ست برای دگرگونی در نگاه و تفکر، برای تأمل در دریای بیکران معنا و عرفانی که خواجه شمس‌الدین محمد حافظ شیرازی برای بشریت به ارمغان آورده است.

شادی اگر در چهارچوب اعتقادات، آیین‌ها و سنت‌های بومی شکل گیرد، نه تنها خطری ندارد بلکه عامل همدلی و سلامت عمومی است.

 خلق الله هم خیال شان از این بابت راحت شد که اسامی ابر بدهکاران مالی که با پول مردم عشق و حال می کنند، به صورت ماهانه در سایت منتشر می شود و عین فولیکول در حال تجزیه زیر ذره بین هستند.

در میان سکوت جامعه جهانی و پرده‌دری مدعیان حقوق بشر، خاطرات تلخ یکی از قربانیان زندان ابوغریب، چهره واقعی “دموکراسی آمریکایی” را آشکار می‌کند؛ روایتی از شکنجه، تحقیر و نقض آشکار کرامت انسانی که مدتهاست زیر گرد و غبار تبلیغات پنهان مانده است.

آنچه در این سایت بیش از همه برای من و بسیاری چون من اهمیت دارد، توانایی آن در پیوند دادن گذشته پرشکوه با چالش‌های امروز است.

انتشار کلیپی از مراسم آغاز سال تحصیلی در یک مدرسه دخترانه یاسوج، با حضور دانش‌آموزان در پوشش مناسب و اجرای اشعار لری در فضای سنتی، واکنش‌های متفاوتی را در فضای مجازی و میان مسئولان برانگیخت.

پاییز برای نسل ما فقط آغاز مدرسه نبود؛ شروع قصه‌هایی بود که از کوچه‌های خاکی و نیمکت‌های فرسوده می‌گذشت و به جبهه‌های داغ دفاع مقدس ختم می‌شد. یاد روزهایی که همکلاسی‌هایمان دفتر مشق را بستند و راهی میدان شدند، پدرانمان با دستان پینه‌بسته لباس خاکی پوشیدند و مادرانمان چشم به جاده دوختند… روزهایی که مهر، مزه درس و ایثار را با هم داشت.

در کهگیلویه و بویراحمد بر آنیم جریان شعر را زنده و پویا نگاه داریم؛ چرا که شعر نه تنها هنری زبانی، بلکه بستری برای اندیشه‌ورزی، خلاقیت و فرهنگ‌سازی است.

در حالی که هفته وحدت امسال از ۱۴ تا ۲۰ شهریور برگزار می‌شود، این مناسبت نه‌تنها پیام همبستگی امت اسلامی در برابر شر مطلق اسرائیل را به جهان مخابره می‌کند، بلکه فرصتی برای ایرانیان است تا از مرزبندی‌های کاذب سیاسی عبور کرده و بر هویت مشترک ایرانی–اسلامی خود تأکید کنند.

با توجه به مطالبه‌ی عمومی و اهمیت حیاتی این پروژه، امیدواریم مسئولان ذیربط با جدیت و اولویت‌بندی، عملیات اجرایی احداث جاده لنده-تشان را آغاز کرده و در اسرع وقت به وعده‌های داده شده عمل نمایند.

پخش سکانسی از سریال «سووشون» که به باور بسیاری از مخاطبان شأن قوم لر را نادیده گرفته است، موجی از اعتراضات و انتقادهای کاربران شبکه‌های اجتماعی و فعالان فرهنگی را به همراه داشت... ..

در سرزمین کهگیلویه بزرگ، بودند و هستند انسان‌هایی که نه معصوم‌اند و نه قدیس، اما وزنه‌ای برای تراز این دیار به شمار می‌آیند؛ ستون‌هایی که با دیانت، مردمداری، ایثار یا کیاست خود، تاریخ محلی ما را ساخته‌اند. بعضی هنوز میان ما نفس می‌کشند، و بعضی چون شمعی خاموش شده، تنها گرمای یادشان باقی مانده است.

متأسفانه، سال‌هاست که ادبیات سیاسی ما اسیر برچسب‌ها و تقسیم‌بندی‌های فرسوده‌ای مثل «اصولگرا» و «اصلاح‌طلب» شده است.

سال‌ها کمبود زیرساخت و افزایش بی‌وقفه مراجعان، بیمارستان امام خمینی دهدشت را به مرز فرسودگی رسانده است؛ وضعیتی که ادامه آن می‌تواند کیفیت خدمات درمانی هزاران بیمار از چندین شهرستان را به خطر بیندازد.

به عنوان شهروندی دغدغه‌مند و از سر همراهی با آرمان‌های انقلاب و مردم، یک توصیه بنیادین و مهم به دولتمردان دارم. این توصیه، نه از سر نقد که از جنس همفکری و برای ارتقاء کارآمدی و افزایش رضایت عمومی است و امیدوارم مورد توجه قرار گیرد

آزادگان، نه فقط بخش جدایی‌ناپذیری از تاریخ دفاع مقدس ما هستند، بلکه نمادی از پایداری، از کرامت انسان، و از عشق بی‌قید و شرط به وطن

راضیه شیخ: باید گفت که موسیقی بدون حضور زنان ناقص خواهد بود. بانوان با استعداد و علاقه خود به این هنر عمق و زیبایی بیشتری می‌بخشند. اگر حمایت‌های بیشتری از آنان صورت گیرد، بدون تردید آینده موسیقی درخشان‌تر خواهد شد