پیاده روی اربعین کاری زینبی است

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری آوای رودکوف از کربلا ؛پیاده روی نجف تا کربلا به قصد زیارت آن امام سر جدا که شور و شعور حسینی در آن موج می‌زند عظمت تشیع و ارادت شیعیان به خاندان عصمت و طهارت و در راس امیرالمومنین علی (ع) و فرزند خلف ایشان ستاره ی دشت کربلا حضرت سید الشهدا (ع) را بیش از هر زمان دیگری به جهانیان مخابره می‌کند.

حضوری که حتی تهدید های گروههای تکفیری و داعش و آل سعود و... و احساس خطر از حضور آنها هم نتواسته لطمه ای به عظمت این همایش بزرگ حسینی وارد کند، زیرا هر کس که قدم دراین راه نهاده عاشق و مجنون حسین(ع) هست. خوش به سعادتشان که نفس هایشان هوای بین الحرمین را تنفس می کند و قلب هایشان در کنار  ضریح ۶ گوشه آرام می گیرد.

اما ؛

 شاید با خود بگویی: از خانه هم می توانم به امام حسین (علیه السلام) سلام دهم. چرا باید سختی چند روز پیاده‌روی را به جان بخرم و مسیری طولانی را در گرما و سرما طی کنم تا کسی را زیارت کنم که همین لحظه هم در کنار من است؟

پس بشنو سخن زینب را که به یزید فرمود: «به خدا که نمی‌توانی یاد و خاطره ما را محو و نابود کنی.» اگر من از خانه‌ام سلام دهم و تو از خانه‌ات سلام دهی؛ دیری نمی‌پاید که داستان کربلا از یادها می‌رود.

اربعین یک میعادگاه با عظمت است. این جا است که می شود پیام هایی از حقیقت اسلام ناب را به جهان داد. اگر نبودیم تا امام حسین(علیه السلام) را یاری کنیم؛ امّا با حضرت زینب(سلام الله علیها) می توانیم همراه شویم و پیام عاشورا را به همه عالم برسانیم.

وقتی انسان در مسیر کربلای اباعبد الله الحسین(علیه السلام) پاهایش خسته می شود و خستگی را عمیقاً با جسم خودش احساس می کند؛ ارتباط روحی اش هم با اباعبد الحسین(علیه السلام) بیشتر می شود. به عبارت دیگر اگر شما بدن خود را در راه عشق به آقا امام حسین(علیه السلام) خرج نکنی به حد کمال نخواهد رسید.