به تو فحش دادند و من یادِ شب و روز کار کردن هایت افتادم...

پایگاه خبری آوای رودکوف - کمال رستمعلی در کانال تلگرام خود نوشت : چقدر این روزها فحش و ناسزا شنیدی مرد. چقدر تهمت و توهین و تمسخر.  چقدر غیبتت را کردند. مدعیانِ اخلاق و ایمان و انقلاب غیبتت را کردند و فحش دادند. آن ها که می گویند ارزشی هستیم، آن ها که می گویند شیعه یِ علی هستیم ناسزا گفتند و مسخره کردند و تعابیری زشت به کار بردند.

آن کسی که لابد به شبِ اول قبر اعتقاد دارد انگلیسی ات خواند. این روزها می گذرد؛ مثلِ برق و باد. اما حرف ها و اظهارنظرها و قضاوت ها و ناسزاها و تمسخرها و حکم صادر کردن ها و تکفیرها می ماند؛ در حافظه یِ تاریخ و در پرونده یِ اعمالِ همه می ماند.

دیشب یکی که ظاهری بسیار مذهبی داشت، تو را آشغال نامید و من به خاطر آوردم در سفرهایِ استانی از شدت کار و خستگی زیرِ سِرُم می رفتی، و من یادم آمد در سفری که مسکن مهر را افتتاح کردی، زنی گفت سال ها خانه ی داماد بودم و همیشه حس سربار بودن داشتم و از آقای احمدی نژاد ممنونم که مرا خانه دار کرد و زن بغض کرد و تو اشک در چشمت جمع شد.

به تو فحش دادند و من یادم آمد پیرزنی نامه داده بود که من و شوهرِ پیر از کار افتاده ام در خانه ای روستایی تنها زندگی می کنیم و اگر نبود یارانه یِ احمدی نژاد از گشنگی می مردیم.

به تو ناسزا گفتند و من به یادِ همه ی بی خوابی ها و خستگی ها و شب و روز کار کردن هایت افتادم. یاد اشک شوقی که در روز ملی فناوری هسته ای ریختی. یادِ شهر به شهر رفتنت، روستا به روستا رفتنت.

همه یِ ما اما با کلمات مان، با چیزهایی که گفتیم، با تحسین یا تحقیر، با تایید یا تکفیر، با کلمه کلمه ای که به کار بردیم، با حتی اشاره ابرو و چشم، با کارهای مان، با اخم و لبخندمان محشور می شویم و باید برای لحظه لحظه ی این روزها و دیگر روزهای عمر "پاسخ" بدهیم؛

تو با هزاران خانه ای که ساخته ای، هزاران قلبی که شاد کرده ای، با هزاران روستایی که آباد کردی، با شب نخوابیدن ها و از خود و خانواده زدن هایت محشور خواهی شد و این مدعیانِ اخلاق و ارزش با فحش ها و قضاوت های شان.

این انتخابات و این روزها می گذرد، اما آن جایی که باید جواب بدهیم تمام نمی شود؛ هست که هست که هست که هست ... ابدیت در پیش است.