دو کلمه حرف با اصلاح طلبان

پایگاه خبری آوای رودکوف-جهانگیر ایزدپناه: ولتر فیلسوف خطاب به ژان ژاک روسو : " با این که با عقایدت بشدت مخالفم ، اما حاضرم جانم را فدای آزادی بیان و عقایدت کنم . "
 
لیست کاندیداهای تایید شده اعلام شد و آقای احمدی نژاد همراه با عده ای رد صلاحیت شدند .

 اصلاح طلبان در هر رده و جایگاهی نه تنها اعتراضی بر رد صلاحیت ها نکردند، بلکه اگر اشتباه نکنم خوشحال هم شدند . در صورتی که اگر ما اعتقاد راسخ به اصلاحات داریم باید از حق دیگران بیش از خود دفاع کنیم و بگذاریم به عهده مردم که با رای شان چه کسی را می پذیرند یا رد می کنند . در غیر این صورت چه تفاوت اساسی با آنان که خود محور و تمامیت خواه می خوانیم شان داریم ؟ آیا داد و فریاد آزادی خواهی و اصلاح طلبی ما تا زمانی است که مقصودمان حاصل گردد ؟ ولاغیر . در این صورت به مردم این حق را بدهیم که برداشت شان از اصلاح طلبان چنین باشد: " دعوا برای منافع خود ، نه دفاع از حق دیگران و غم مردم را داشتن " .

محلی های ما حکایتی از ملانصرالدین دارند که ملا طرفدار پروپا قرص " کاسه بهره " ( رسم قدیمی که مردم خوراکی که داشتند در کاسه می ریختند و بین همسایه ها تقسیم می کردند ) بود ،و می رفت پشت بام و داد می زد که " کاسه بهره " رسم خوب و نیکویست که نباید فراموش شود . روزی ملا به غنیمتی دست یافت، بره ای کشت و گوشت خوبی نصیب اش گردید . فورا به پشت بام رفت و گفت ای مردم " کاسه بهره برطرف " یعنی ملغی ست و هر کس هر چه دارد برای خودش واجب تر است . حال داد و فریادهای اصلاح طلبی طولانی ما مبنی بر آزادی و حق شرکت برای همه تا زمانی نیکو بود که غنیمتی ( همانند گوشت بره ملا ) نصیب مان نشده بود و صاحب سهمی نبوده و مراد ی حاصل نگشته بود.

اما دوستان عزیز اصلاح طلب ، مردم تجربه و آگاهی و بینش بالایی دارند که نباید آن ها را دست کم انگاشت .

وحکایت های دیگری نظیر خبر یافتن این که مار به طویله آمده ولی همه گفتند به من ربطی ندارد، تا دامنگیر همه شد ، را هم به یاد داشته باشید .

شب دراز است و قلندر بیدار ، بنگریم تا چه پیش آید روزگار.

زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست
هر کسی نغمه خواند و از صحنه رود
صحنه پیوسته بجاست
خرم آن نغمه که مردم بسپارند بیاد

ژاله اصفهانی

خوش باد ، روزگار بی انحصارتان خوش باد