مهلو (گیلاس وحشی) ، درختی زیبا در طبیعت لنده

پایگاه خبری آوای رودکوف : فاضل عزیزی لندهدر گزارشی نوشت:مهلو، گیلاس وحشی است که به صورت پراکنده در جنگل های کوه سفید شهرستان لنده دیده می شود .

این درخت در نوع خود بسیار بلند می شود و در بهار با گل های سفیدش و تابستان با گیلاس های ریزی که بر آن نمودار می شود ، خودنمایی می کند. قسمت هایی از این درخت خواص دارویی دارد .

نام های فارسی آن گیلاس ، آلوکک ، هَلی کِک ، سیاه تَلی ، نام های لاتین آن Cerasus avium ، Prunus avium و نام های انگلیسی آن Cherry tail ، C . stalks است .

مشخصات گیاهی : گیاهی است درختی که ارتفاع آن 10 تا 20 متر می رسد ، ساقه اصلی به خوبی مشخص و شاخه های آن افقی اند ، پوست تنه به رنگ سرخ فام - قهوه ای که بصورت نوارهای کاغذی مانندی از تنه جدا می گردد ، برگ ها کشیده و تخم مرغی واژگون ، نوکدار ، در سطح رویی کدر و بدون کرک اما در سطح زیرین پوشیده از کرک های دائمی است . گل ها سفید رنگ و میوه ها کروی ، قرمز تیره که به رنگ های زرد - کرم ، قرمز روشن و سیاه نیز دیده می شوند مزه میوه شیرین و یا تلخ ، درونبر تقریباً کروی و صاف است.


اندام دارویی : دم میوه گیلاس ، میوه و مغز دانه.

دامنه انتشار : دامنه انتشار این گیاه را در آسیای صغیر ، آسیای غربی و اروپا نام برده اند . در اغلب جنگلهای شمال ایران ، منطقه البرز ، آستارا ، گیلان تا مازندران و گرگان انتشار دارد ولی امروزه در اکثر شهرهای ایران کشت می شود .


مواد متشکله : کاتشین تانن ها ، گلیکوزیدهای سیانوژنیک ، فلاونوئیدها ، لکوآنتوسیانین ، پورین ها ، اسید سالیسیلیک ، فنل ها ، آنیون های کلر و ازت ، کاتیون های پتاسیم ، آهن ، کلسیم ، منیزیم و سدیم ، مقداری ژنیستئین و پرونتین ، اولئانولیک اسید ، نارینجنین و کورستین در دم گیلاس وجود دارد. در میوه اسید مالیک و نمک هایی از اسیدهای آلی و در دانه ، روغن ثابت ، آمیگدالین و امولسین وجود دارد.


خواص درمانی : دم کرده گیلاس دردرمان بیماریهای مجاری ادرار و کم کردن ترشح صفرا بکار می رود. میوه مغذی و ملین است.

آثار فارماکولوژیکی: دم گیلاس به دلیل داشتن مقداری فلاونوئید اثر ضدالتهاب داشته و همچنین به علت داشتن املاح پتاسیم و سدیم و املاح دیگر دارای خاصیت ادرار آوری می باشد.