اعتصاب غذا یا سفره های رنگی/ این بساط مسخره را جمع کنید و خودتان را اسباب خنده نکنید

پایگاه خبری آوای رودکوف- سید جواد فدائی: روز گذشته در لینک ارسالی یکی از رسانه های استان، بیانیه ای به نام شورای هماهنگی اصلاح طلبان استان دیدم، ابتدا فکر کردم درباره شهادت، حسین گونه شهید مدافع حرم محسن حججی است و در کمال تعجب آن را باز نمودم ولی، پس از دیدن تیتر آن خیالم راحت شد که اینها اینکاره نیستند و طبق معمول گرفتار خاله بازی های کودکانه خودشان هستند.

متن بیانیه را که درباره اعتصاب غذای چند ساعته یکی از فتنه گران بود خواندم و به نکات مضحک و جالبی رسیدم؛

در این بیانیه از برگزاری دادگاه قانون اساسی صحبت شده است، بله درست متوجه شده اید درباره همان قانون اساسی سخن به میان آورده اند که خود این محصور آن را بارها و بارها لگد مال نمود و حاضر به تمکین از آن نشد.

در قسمت دیگر بیانیه از پروژه ظالمانه حصر گفتند، بدون اشاره به آشوب ظالمانه و فتنه ظالمانه و هزار ظلم دیگری که این جانیان فتنه گر در حق مردم  روا داشته اند.

آمران و کاسبان حصر نیز واژه ی جدیدی است که با آن دهان منتقدان را می شکنند، درست مثل واژه ی کاسبان تحریم که بعدها ثابت شد کاسب تر از خودشان در دوره های تحریم وجود نداشت.

اینبار نیز با اسم رفع حصر کاسبی راه انداخته و رای جمع کردند و به ریش طرفدارانشان خندیدند.

در این بیانیه مضحک از بازخواست حصرکنندگان برابر جهانیان نوشته اند؛ بازخواست برای اجرای قانون در برابر کودتاچیان، اما برابر کدام جهانیان؟

همانان که در سال ۸۸ و قبل از آن در سال ۷۸ و قبل تر از آن در جنگ تحمیلی و در طول این سال ها در تحریم ها، در کنار هم و برابر ملت ایران علنا به دشمنی پرداخته اند؟

حقوق شهروندی کلید واژه دیگری است که درباره محصورین خائن از آن استفاده شده است اما نگفته اند جای این حقوق شهروندی در سال ۸۸ کجای ادبیات کودتاگران مزدبگیر آمریکا و عربستان بود؟

گفته اند محصورین دلسوز نظام!

این چه دلسوز نظامی است که برای براندازی آن نظام با دشمنان قسم خورده اش دست به یکی شده بودند؟ دلسوزان نظامی که آتش زنندگان خیمه حسین را مردم خداجوی می خواند؟

این شورای هماهنگی تاکنون کجا بوده که برابر رفتار وقیحانه دشمنان و توهین های آمریکا و عربستان و تحریم های جدید ساکت بودند؟ چرا اصلاحات همیشه و در همه حال از ملت جداست و مطالبات سازمانی شان بر مطالبات ملی و مذهبی غلبه دارد و هیچگاه برابر تهدیدها و تحریم ها و توهین ها واکنشی ندارد؟

درباره عاقبت کار هشدار داده اند؛ با چه رویی نظام را تهدید می کنید؟ اصلا شما کی هستید که خط و نشان می کشید؟ خودتان را چندمَن حساب کرده اید؟

نوشته اید دشمنان می خواهند از هر فرصتی علیه نظام استفاده کنند که کاملا درست است اما این فرصت را چه کسانی در اختیارشان قرار دادند؟ سال ۸۸ برای دشمنی که شما را سرمایه اسرائیل در ایران خواند کجا بودید؟ آن زمان که شما را شورای سیاستگذاری سرمایه های اسرائیل در ایران خواندند چرا اعلام برائت نکردید؟ اصلا حصر چرا باید برای دشمن فرصت باشد؟ فکر نمی کنید این اعترافی است برای ارتباط سران محصور فتنه با دشمن که حصرشان برای دشمن فرصتی است برای سوءاستفاده علیه نظام؟

از بازی باخت باخت گفته اید در صورتی که نه معنی بازی را می دانید نه فهم برد و باخت دارید، همانگونه که در برجام برد بردتان را دیدیم، باخت باختتان را نیز خواهیم دید.

فرموده اید حصر رفع شود تا عقلانیت و همدلی و اسلامیت و انسانیت نظام اثبات شود.

این حرفتان نیز چون سایر بندهای بیانیه تان مضحک بود چرا که آزاد کردن یک جانی و خائن و کودتاچی را نشان عقلانیت می دانید در حالی که اوج بی عقلی است، نشان همدلی می دانید در حالی که عین نفاق است، و نشان اسلامیت می دانید در حالی که اوج بی عدالتی است، و البته آن را نشان انسانیت می دانید در صورتی که آزادی گرگ های بد سابقه ی بی حیا به انسانیت ظلم است.

از نمایندگان لیست امید درخواست کرده اید، هم آنها که مانند بورس و مزایده با قیمت بالاتر وارد لیست فروشیِ امید شدند و معنی کاهو چینی و تخمه ژاپنی را نمی دانند و با دیدن یک زن فرنگی و البته دشمن، آب از لب و لوچه شان آویزان شد و برای سلفی سر و دست می شکستند.

نوشته اید با رفع حصر دل مردم را شاد کنید ولی نگفته اید دل هشتاد میلیون ایرانی که در سال ۸۸ شکست چه می شود؟ تکلیف اشک ها و خون های ریخته شده چه می شود؟ نمازگزاران در آتش سوخته و جوانان پرپر شده را چه کسی پاسخگو است؟ پاسخ اشک های مظلومانه رهبرمان را چه کسی خواهد داد؟ اصلا در تعاریف و ادبیات شما مردم یعنی چه؟

بهتر نیست سکوتتان را ادامه دهید و بیش از این خودتان را در معرض خنده عموم قرار ندهید؟

اعتصاب غذای شیختان نیز بیش از یک وعده دوام نیاورد و ایشان تنها از بعد از ناهار تا وقت شام غذایی نخورده اند درست مثل اعتصاب غذای نمایندگان مجلس ششم در رستوران های شمال تهران و سفره های رنگی.

یا علی!

انتهای پیام/ آرامه.و

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان "آوای رودکوف" است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان  "آوای رودکوف" می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.