ای بهتر از هزار یقین اشتباه ما!

پایگاه خبری آوای رودکوف-وحید حاج سعیدی:بالاخره نوروز امسال هم به خیر و خوشی آمد و رفت و خلق الله به خانه و کاشانه شان برگشتند. البته نه اینکه نوروز فی نفسه چیز بدی باشد و زبانم لال ما از آن گریزان باشیم. حاشا و کلاً... اما حقیر به شخصه نگران جان و سلامت مردم در این ایام است. در جریان هستید که همه ساله در روزهای آغازین سال راه مردم را می خواند و خلق الله هم لبیک گفته و با خودروهایی که بنز و هیوندا هم نمی توانند استانداردهای 85 گانه آنها را پاس کنند و رئیس پلیس فارس آنها را ارابه مرگ خطاب می کند، دل به جاده می زنند ولی متاسفانه در اثر تخطی از قوانین، سهل انگاری، انحراف به چپ، خستگی و خواب آلودگی، خوردن و آشامیدن پشت فرمان، استفاده از گوشی همراه و... جان خود و سایر سرنشینان خودروها را به خطر می اندازند! در واقع عامل «خطای انسانی» همواره متهم ردیف اول است و مثل گوسفند قربانی است که در همه حوادث ارضی، بحری و سماوی کاربرد دارد؛ وگرنه جاده ها که همگی استاندارد هستند و خودروها هم استاندارد تر... بگذریم...

راستش را بخواهید امسال اگر ریا نباشد ما قصد داریم سال نو را با اشتباهات جدید آغاز کنیم. نه آقا جان ... سرمان به جایی نخورده است و دچار دمانس عروقي یا همان زوال عقل هم نشده ایم! الحمدلله چهار ستون بدن ما و بچه های چاپخانه و تحریریه هم سالم سالم است و اشتباه چاپی نیز رخ نداده است. اما حقیقت این است که از قدیم و ندیم گفته اند « کسی که اشتباه نمی کند و شکست نمی خورد به احتمال زیاد کاری انجام نمی دهد!» ما هم قصد داریم امسال را با اشتباهات جدید آغاز کنیم. به قول ملک الشعرای بهار: «گفتم از بیداد زلفت خویشتن را وارهانم . . . اشتباهی بود لیکن بس مبارک اشتباهی!» اصلاً وقتی این همه موقعیت برای اشتباهات جدید وجود دارد که می توان مرتکب شد، چرا باید همان قدیمی ها را تکرار کرد؟! به عنوان مثال سال گذشته اعلام شد 70 درصد اقتصاد دست کسانی است که فقط ضرر زده اند... خوب وقتی بالاتر از سیاهی رنگی نیست، چه ایرادی دارد برای تنوع هم که شده مرتکب اشتباهات جدید بشویم و این 70 درصد اقتصاد را بدهیم دست یک عده دیگر که آنها به اقتصاد ضرر بزنند؟ خدا را چه دیدید... اصلاً شاید این 70 درصد یواش تر از آن 70 درصد ضرر به اقتصاد وارد کنند!

یا مثلاً به جای اینکه منابع بانکی را بدون اخذ وثایق پدر و مادر به یک نفر بدهیم و بعد هم نتوانیم تشخیص بدهیم که اختلاس صورت گرفته یا وام مشکوک الوصول یا زبانم لال بخور بخور، بهتر است این منابع را به چند هزار نفر کار آفرین یا زوج دم بخت بدهیم که لااقل چهار روز دیگر بتوانیم اصل پول را با روده و پرتینگ و مخلفاتش پس بگیریم! یا بعد از رسیدن وضعیت هوای تهران به مرز هشدار، به جای تعطیلی مدارس، کارخانجات آلاینده را تعطیل کنیم و طرح هایی از این دست!

مخلص کلام اینکه تا جایی که دلتان بخواهد جا برای اشتباهات جدید و کاربردی وجود دارد. فلذا پیشنهاد می شود سال جدید را با اشتباهات جدید پیوند بزنیم و در تعريف و تمجيدها، در مذمت‌ و منكوب‌ها، در نفي و طردها، در نفرين و آفرين‌ها، در بذل و بخشش ها، در عزل و نصب ها، در داوری و پیش داوری ها، در انتخاب و گزينش‌ها، در تصمیم گیری ها، در انتصاب ها، در پالايش‌ها، در تنش‌ها و ... مرتکب اشتباهات جدید بشویم. باور کنید جای دوری نمی رود؛ اگر هم رفت زود بر می گردد! 

یاسوج