عکاسی تبدیل خاطره به تصویر است و هنر خوب دیدن و ماندگار کردن مشاهدات است /تصاویر

پایگاه خبری آوای رودکوف-وحید حاج سعیدی: تقریباً همه شهر استاد محمد حسین پیله ور را می شناسند. در همه مراسام شهر به ویژه مراسم مذهبی، عاشورا، تاسوعا، اعیاد، نماز های مذهبی و ... حضور دارد و با دوربینش خاطرات و لحظه ها را ثبت می  کند. استاد پیله ور که از جانبازان جنگ تحمیلی نیز می باشد، عکاسی را یک هنر ماندگار و تمام نشدنی می داند و ثبت خاطرات را برابر با روح دادن به و عمر جاویدان دادن به لحظات می داند. او که 53 بهار دیده کارش را از سال 61 آغاز کرده است و در چندین جشنواره و فستیوال حائز رتبه برتر در زمینه عکاسی و تصویر برداری شده است.

به منظور آشنایی بیشتر با این استاد عکاسی گفتگوی کوتاهی با ایشان انجام دادیم که یادآور خاطرات و لحظاتی است که او در این سال ها به تصویر کشیده است:

عکاسی تبدیل یک تصویر به خاطره است

«سادگی عکس گرفت در این امر نهفته است که تهیه یک عکس کاری بسیار ساده است. پیچیدگی تردید آمیز آن در این حقیقت نهفته است که تهیه هزاران عکس دیگر از همان موضوع نیز به همان نسبت ساده است». اما باید به خاطر داشته باشیم عکس گرفت با عکاسی متفاوت است همانطوری که آب بازی با شنا تفاوت دارد یا توپ بازی با فوتبال!

از سال 1361  با ورود به جهاد کشاورزی که کارم نیز مربوط امور تصویربرداری و عکاسی بود، به این عکاسی بیشتر علاقه مند شدم.

در زمان اشتغال در جهاد کشاورزی فیلم های با نام " مرگ در راه است" و فیلم دیگری با نام " سبز در سبز" را فیلمبرداری کرده ام.

عکاسی یعنی شکار لحظه هایی که شاید دیگر خلق نشوند. مثلا خیلی از افرادی که در تصایر تعزیه ی روز عاشورا روستای گرمه در سال های قبل از 78 گرفته ام، تعدادی از دنیا رفته اند و تعدادی دیگر نیز پیر شده یا در بستر بیماری افتاده اند.

گذشت سریع زمان را احساس می کنم و یاد خاطرات خوش گذشته می افتم. و فکر می کنم توانسته ام زندگی تاثیر گذاری داشته باشم و خالق آثاری هستم که سال های سال ماندگار خواهند ماند.

فیلم " مرگ در راه است" با محوریت فقر فرهنگی و کمبود امکانات مردم روستایی در آن زمان و ایجاد بیماری های مشترک بین حیوان و دام به علت ناآگاهی بود و برنامه "سبز در سبز" با محوریت عدم توجه به جنگل ها و اهمیت حفاظت از جنگل ها در سال های 71 و 72 بود.

بله . یقیناً اثرگذار بود. چراکه فیلم و عکس نسبت به سخنرانی های خشک و بی روح همیشه تاثیر بیشتری در انتقال مفاهیم داشته است.

من عکس های قدیمی زیادی دارم. از آن موقع که فیلم ها را با دوربین های آنالوگ می گرفتیم تا الان که دوربین ها دیجیتال شده اند تعداد عکس ها خیلی بیشتر شده و حساب از شمار خارج است.

من در برنامه های عمومی و اجتماعی زیادی عکاسی کرده ام، اما بهترین قابهای هنری ام را تصاویر روز عاشورا تشکیل می دهند.

در مسابقات عکاسی جشنواره کشوری شهید آوینی در سال 85 با کسب رتبه اول و سال 90 رتبه دوم، انتخابات 88 نفر دوم استانی، آیین و سنن استان گلستان، شهدای گمنام دانشگاه آزاد، جشنواره پایداری، سومین دوره جشنواره هنرهای تجسمی مقام دوم را کسب کرده ام. دیپلم افتخار عکس سال گلستان ویژه آثار منتخب سال 96 و افتخار کسب لوح شایسته تقدیر در بخش مستند اجتماعی

شرکت در کارگاه تخصصی عکاسی با موضوع آسیب های اجتماعی استاد ساسان مویدی در آذر 96، وک شاپ عکاسی دیجیتال در مجتمع فنی گرگان در سال 96 و دوره های عکاسی تجربی با حضور اساتید برجسته استان

تا به حال نمایشگاهی از آثار خود برپا کرده اید؟

تا به حال نمایشگاهی به صورت انفرادی برگزار نکرده ام. اما با دوستان عکاسم در شهر قبلا نمایشگاهی به صورت مشترک از آثارمان برگزار کردیم.

هنر عکاسی یعنی هنر خوب دیدن .... اگر کسی علاقه مند به عکاسی است باید به قول سهراب چشم ها بشوید و به اطراف خود خوب بنگرد، زیرا صحنه های شگفت انگیز در کنار شما نهفته اند، که عکاسان خوب و حرفه ای آنها را مشاهده و شکار می کنند! خوب دیدن هنری است که اولین لازمه عکاسی آماتور و حرفه ای محسوب می شود.