پوست این میوه و سبزیجات را حتما بخورید

به گزارش  پایگاه خبری آوای رودکوف به نقل از  بهداشت نیوز؛ همین امر در مورد بسیاری از میوه ها و سبزیجات صادق است، پوست اغلب مغذی ترین بخش آنهاست و می توانند خورده شوند. موز؟ بله. هندوانه؟ باور کردنی نیست، اما درست است:این پوست برای شما عالی است.جالب است بدانید که بسیاری از تفاله های غذایی مانند پوست میوه ها که هر روز دور می ریزید، حتی بیشتر از خود خوراکی هایی که می خورید به سلامت شما خدمت می کنند.

پوست سیب حاوی حدود نیمی از محتوای کلی فیبر غذایی سیب است. یک سیب متوسط حاوی 9 میلی گرم ویتامین C و 100 واحد ویتامین A و 200 گرم پتاسیم است.با کندن پوست، حدود یک سوم از این مواد مغذی را از دست می دهید. پوست نیز دارای چهار برابر ویتامین K نسبت به گوشت آن است، و حدود 5 درصد از ارزش روزانه شما را فراهم می کند.ویتامین K که همچنین در گوشت و در اسفناج و دیگر سبزیجات وجود دارد - به شما کمک می کند تا لخته خون ایجاد کنید و پروتئین هایی که برای رشد سلول و حفظ سلامتی استخوان مهم هستند را فعال می کند.

پوست سیب دارای مزایای بالقوه و فراتر از محتوای ویتامین آن است. یک آنتی اکسیدان به نام کورستین که بیشتر در پوست سیب یافت می شود، می تواند به عملکرد ریه کمک کند، مشکلات تنفسی را کاهش می دهد و ریه های شما را از تحریک شدن محافظت می کند. کورستین همچنین با آسیب بافت مغز مبارزه می کند و از حافظه شما محافظت می کند.

پوست سیب زمینی حاوی مواد مغذی، آهن، کلسیم، پتاسیم، منیزیم، ویتامین B6 و ویتامین C بیشتری نسبت به گوشت سیب زمینی است. به عنوان مثال، 100 گرم پوست سیب زمینی هفت برابر کلسیم و 17 برابر آهن بیشتری به نسبت مقدار مشابه گوشت سیب زمینی است. با کندن پوستش شما 90 درصد از محتوای آهن و فیبر آن را از دست می دهید و هچنین پوست یک سیب زمینی شیرین را فراموش نکنید زیرا مقدار قابل توجهی بتا کاروتن دارد که در طول هضم تبدیل به ویتامین A می شود. ویتامین A برای تنظیم سلامت سلول و سیستم ایمنی بدن ضروری است و در حفظ عملکرد ارگانی بسیار مفید می باشد.

پوست پرتقال حاوی دو برابر ویتامین C نسبت به داخلش است و همچنین حاوی غلظت بالایی از ریبوفلاوین، ویتامین B6، کلسیم، منیزیم و پتاسیم می باشد. فلاونوئیدهای پوستش دارای خواص ضد سرطان و ضد التهابی هستند. (مرکبات همچنین جذب آهن را افزایش می دهد.)
ماده مغذی به عنوان پوست مرکبات، بعید است که بتوان پوست پرتقال را خورد ؛ کل پوستش برای هضم، تلخ و سفت است در عوض، پوست را با استفاده از یک پوست گیر یا ابزار دیگری رنده کنید و آن را روی سالاد و یا غذاها بریزید. پوست مرکبات همچنین با بستنی و شکلات هم خوب می شود.

پوست سبز تیره خیار حاوی آنتی اکسیدان های خیار، فیبر نامحلول و پتاسیم است ؛ پوست خیار همچنین بیشتر ویتامین K را در خودش حفظ می کند. دفعه بعد که شما سالاد درست می کنید، پوستش را نکنید.

احتمالا سالهاست که پوست کیوی را می کنید و گوشتش را می خورید، اما پوست بیرونی پرزی کیوی نیز خوراکی است در واقع، پوستش حاوی فلاونوئیدها، آنتی اکسیدان ها و ویتامین C بیشتری نسبت به داخلش است - و دو برابر فیبر دارد به همین ترتیب چاقو را کنار بگذارید، کیوی را بشویید و مانند هلو بخورید. اگر پوستش خیلی پرز داشت، با چافو کمی بتراشیدش و میل کنید.

رنگ ارغوانی یک بادمجان از یک آنتی اکسیدان قوی می آید، که به محافظت در برابر رشد سرطان کمک می کند، به خصوص در مغز و سایر قسمت های سیستم عصبی.پوست بادمجان نیز غنی از اسید کلروژنیک است که یک داروی گیاهی می باشد و دارای خواص آنتی اکسیدان و ضد التهابی است و همچنین تحمل گلوکز را افزایش می دهد اگرچه داخل بادمجان دارای اسید کلروژنیک است، اما در پوستش بسیار بیشتر می باشد.

محققان دریافتند که پوست انبه دارای خواصی مشابه رزوراترول است که به سوختن چربی کمک می کند و تولید سلول های چربی بالغ را مهار می کند. عصاره های گوشتی انبه نیز مورد آزمایش قرار گرفتند، اما نتایج مشابهی نداشتند، که نشان می دهد برای داشتن این خواص مفید، باید پوست انبه را بخورید. پوست انبه همچنین حاوی مقادیر بیشتری از کاروتنوئید، پلی فنول، امگا 3، امگا 6 و اسیدهای چرب اشباع نشده نسبت به گوشت آن است. مطالعات دیگری نشان داد ترکیبات بیشتر در پوست مانگو متمرکز می شوند که از سرطان، دیابت و بیماری های قلبی جلوگیری می کنند.

پوست انبه می تواند خام یا پخته همراه با گوشتش خورده شود ، راه دیگر برای خوردن گوشت و پوست این میوه این است که کل انبه را ترشی کنید.

از آنجا که پوست هویج همرنگ گوشتش است (مانند گوجه فرنگی یا فلفل قرمز)، پوست و گوشت آن خواص تغذیه ای مشابهی دارند با این حال، بیشترین میزان مواد مغذیش در پوست هویج یافت می شود فقط هویج را بطور کامل بشویید تا اینکه پوستش را نکنید.

کل هندوانه شامل سیترولین است که دارای خواص آنتی اکسیدانی می باشد و به آرژنین تبدیل می شود که یک اسید آمینه ضروری برای قلب، سیستم ایمنی بدن و سیستم گردش خون است.
اما بیشتر این سیترولین در پوستش یافت می شود. خوردن پوستش ممکن است ناخوشایند باشد، اما می توان آن را ترشی کرد (مانند یک خیار) یا آن را در یک مخلوط کن با گوشت هندوانه بریزید و کمی آهک اضافه کنید.

مانند پوست سیب و انبه، پوست پیاز حاوی کورستین است. اگر چه این پوست به طور مستقیم خوراکی نیست، اما می توانید کمی از این مواد مغذی را به پخت و پز اضافه کنید.

آناناس حاوی برملائین است، آنزیمی که می تواند باعث کاهش التهاب، به ویژه در بینی و سینوس ها شود.یک مطالعه نشان داد که هسته و پوست آناناس بیشترین مقدار برملائین را در میوه ها تولید می کند که 40 درصد وزن آن می باشد ؛ پوست و هسته اش یک آنالایزر است که مستقیما برای سیستم گوارش شما سخت خواهد بود، بنابراین سعی کنید آب آنها را با آبمیوه گیری بگیرید و بنوشید.

پوست موز حاوی فیبر بیشتری نسبت به خود موز است و همچنین غنی از پتاسیم می باشد ؛ پوستش نیز حاوی لوتئین، آنتی اکسیدان قوی است که در حفظ عملکرد چشم سالم نقش دارد. یک اسید آمینه به نام تریپتوفان در پوستش وجود دارد که بیشتر از گوشتش می باشد. در میان چیزهای دیگر، اعتقاد بر این است که تریپتوفان باعث افزایش سطح بدن از سروتونین می شود، یک انتقال دهنده عصبی در مغز که بر خلق و خوی اثر می گذارد و افسردگی را کاهش می دهد.

اگر چه پوستش دارای طعم تلخ و سخت است و مردم استفاده نمی کنند، موز خیلی رسیده (قهوه ای یا سیاه) جویدن پوستش راحت تر، شیرین تر و بهتر خواهد بود. شما همچنین می توانید پوستش را (رسیده یا بیش از حد) از طریق آبمیوه گیری با بقیه موز مخلوط کنید یا می توانید پوستش را چند دقیقه در تابه بگذارید تا نرم شود. اگر میخواهید واقعا خلاق باشید، پوست موز را در فر بگذارید به مدت 20 دقیقه یا بیشتر و خشکش کنید، و سپس با چای بخورید.