گچساران در زمان شاه و هم اکنون

پایگاه خبری آوای رودکوف-احمد خورشیدی:سیاه نمایی مخرب ترین تکنیک جنگ روانی که است که بوسیله آن، مردم یک کشور را علیه ارزش ها ورهبرانش ابتدا بدبین نموده و سپس می شورانند و هم اکنون این تکنیک با شدت هر چه بیشتر در کشورمان جریان دارد که رسانه های خارجی و دوستان داخلی دشمن‌ ، مدیریت این پروژه را عهده دار هستند ، و طوری سیاه نمایی می کنند که برای چون منی که جوان زمان شاه بوده وهر دو نظام را درک کرده ام می خواهند القا کنند که پیشرفت هاو اخلاقیات دوران شاه بهتر از زمان جمهوری اسلامی بوده اما بنده می خواهم تفاوت شهر خودم گچساران را در ۲ نظام برای تان بگویم:

۱- جمعیت شهر من در زمان شاه بطور متوسط ۳۰ هزار نفر بوده و الان ۱۳۰ هزار نفره ودر حالیکه در آن زمان از گچساران روزی یک میلیون بشکه نفت استخراج می شده و الان روزی ۴۷۰ هزار بشکه نفت یعنی درآمدمان در زمان شاه دوبرابر بوده اما جمعیت مان یک چهارم الان بود ه ولی آن زمان تمام جمعیت روستایی و ۷۰ درصد شهری زیر خط فقر قرارداشتند و فقط کارکنان شرکت نفت بالای خط فقر قرار داشتند اما هم اکنون ۶۰ درصد جمعیت شهری روی خط متوسط قراردارند و جمعیت زیر خط فقرو فقر مطلق اش نیز به شدت کاهش یافته است .

۲- درآن زمان هر سال کمتر از ۲۰نفر راهی دانشگاه های بیرون از منطقه می شدند( بورسیه نخست وزیری و آزاد ) اما هم اکنون دانشگاه آزاد و‌پیام نور و پزشکی داریم با سالی بطور متوسط۱۶۰۰ دانشجو ودر رشته های نفت و گاز و علوم انسانی و صنایع و مدیریت و ....

۳- در زمان شاه تعداد بسیار کمی از روستاها از جاده خاکی و مدرسه و آب و برق برخوردار بودند اما هم اینک بیش از ۹۰ درصد روستاها از نعمت گاز و آب و برق و جاده آسفالته و مدرسه و مسجد و بسیج مردمی و ژاندارمری برای تامین‌امنیت روستاها و اکثرا خانه بهداشت و سالن ورزشی و امکانات مخابرات و اینترنت برخوردارند .

۴- از نظر بهداشت ودرمان‌درسال ۵۶ در شهر من یک پزشک عمومی ایرانی به نام دکتر روحی اهل اصفهان و یک پزشک عمومی پاکستانی به نام طیب خان‌ وجود داشت بدون هیچ بیمارستان‌ شهری اما الان‌ یک بیمارستان شهیدرجایی‌و چندین درمانگاه مجهز و بیش از ۱۶۰ پزشک متخصص و عمومی در شهر وجوددارد و یک بیمارستان‌مجهز دیگری در حال ساخت‌ ( اینها به جز بیمارستان‌ ودرمانگاه نفت می باشد )

۵- از حیث امکانات ورزشی در زمان شاه دو فقره زمین خاکی فوتبال داشتیم یکی کارگری و دیگری کارمندی آنهم متعلق به شرکت‌نفت اما الان ۴ تا ورزشگاه چمنی فوتبال و چندین مرکز ورزشی سایر رشته ها و چندین سالن ورزشی داریم‌

۶- از حیث مراکز تفریحی که کلا محروم بودیم اما الان شهر از پارک های مناسبی برخوردار است ، قبلا یک دبیرستان‌دخترانه‌ پروین اعتصامی و یکی پسرانه‌کوروش کبیر داشتیم اما هم اکنون بیش از ۹ فقره دبیرستان‌داریم‌ ، قبلا‌جاده های بیرون شهری مان همه خاکی بودند بطوریکه شیراز به گچساران‌۶ ساعت‌راه بود اما هم اکنون‌همه راه های آسفالته‌و چند بانده هستند ، قبلا برای کوچک ترین بیماری بایست در به در سایر شهرها می شدیم‌ ، در زمان شاه بیشترین شاغلین در گچساران‌را آمریکایی ها و کره ای ها و ژاپنی ها تشکیل می دادند اما هم اکنون همه کارها و پروژه های نفت و گاز توسط ایرانی ها انجام می شود ، قبلا برای تامین امنیت یک ژاندارمری با یک استوار نام استوار کیال و سپس گروهبان الیاسی داشتیم که چند تا سرباز اداره می شد و ساواک با کمتر از ۱۰ تا کارمند -- اما الان نیروی انتظامی با بیش از ۱۶۰ پرسنل آماده و سپاه با بیش از ۲۵۰۰پاسدار و بسیجی فعال و اداره اطلاعات فعال‌و توانمند مشغول تامین امنیت شهرستان هستند ، در زمان شاه یک نماینده فرمایشی و یک خان که هیچکدام نماینده مردم نبودند شهر را اداره می کردند اما هم اکنون‌ توسط نماینده منتخب مردم و شورای شهر منتخب مردم و ادارات منتخب غیر مستقیم مردم اداره می شود درآن‌زمان کمتر از ۲ درصد مردم نام نماینده را نمی دانستند زیرا که‌او توسط مردم انتخاب نمی شد اما هم اکنون مردم در تمام سیر انتخابات‌نماینده و شورای شهر و روستا دخالت مستقیم دارند، در زمان شاه در شهر من خبری از حتی یک کارگاه نبود اما هم اینک انواع کارخانه ها و پتروشیمی و کارگاه با پروژه های کشاورزی و آبی و صنعتی وراه و ساختمان وجوددارد ، در آن زمان به جز گندم ‌جو دی می در برخی روستاها و لیمو شیرین در دیل و بکرایی باباکلان و سبزی در باغ بنگه محصولی کاشت نمی شد اما هم اکنون زمین بلا استفاده در شهروروستا‌کمتر وجوددارد ، و چون‌نمی خواهم‌ مطلب طولانی شود از سایر تفاوت ها که زیاد هم اغماض می کنم .