کدام پذیرش ؟ پذیرش با تامل و اندیشه یا پذیرش کور کورانه ؟

پایگاه خبری آوای رودکوف-«جهانگیرایزدپناه»انسان موجودی است با تفکر و اندیشه و همین خصیصه اش وی را از دیگر جانداران متمایز می ساز د . انسان ها بر حسب سطح فکر و خرد و نوع آموزه هایشان در هر امری از جمله پذیرش و قبول و تصدیق قضایا و نظرها و خبرها از هم دیگر متمایزند .

فلسفه به تفکر و اندیشیدن پیرامون چیستی و چرایی جهان هستی و پدیده هایش فرا می خواند و پیشرفت و ترقی علم و زندگی هم بدون وجود انسان های متفکر و محقق و تفحص گر و دارای ابتکار و خلاقیت شخصی و کنکاشگری امکان پذیر نیست . بنابراین واضح است که همه جا صحبت از تفکر و تامل و تحقیق و بعد از آن پذیرش یا عدم پذیرش مطرح است و خارج از این چار چوب افرادی قرار می گیرند که کور کورانه و بدون اندیشه پیرامون امری آن را می پذیرند که این خود نشانه عدم درک درست و جهالت و ساده لوحی است و نوعی پیروی بی چون چرا و خویش ناسنجیدگی است . اینگونه افراد معمولا در روند تاریخ وقایع گذشته و همچنین حال و آینده ملعبه دست و سیاهی لشکر نیرنگ بازان و ظالمان و مخالفان پیشرفت و ترقی جوامع بشری قرار گرفته و می گیرند و چه فجایعی که نا آگاهانه توسط آن ها به وقوع نپیوسته است و نقش عمله شیطان دارند .

نمی توان منکر شد که در طول تاریخ بیشترین سو استفاده ها از باورها و عقاید مردم در زمینه دینی بوده . یهودیان حضرت عیسی را به نام دین به صلیب کشیدند ، مقامات کلیسایی بسی اندیشمندان را در آتش سوزاندند و معاویه با نیرنگ و کیسه های زر به تخریب حضرت علی ( ع ) دست یازید و این کار را توسط منبرنشین ها و خطیبان جمعه ( با جعل احادیث و یا تفسیر نا راستین از آیه ها وگفته ها)به انجام رسانید وعده ای از هواداران حضرت را متزلزل و متفرق نمودو. معاویه با نیرنگی که رنگ دینی داشت ( بر نیزه کردن قرآن ) شکستش در جنگ را جبران کرد و حتی عده ای از صحابه را جذب خود کرد .بعنوان مثال چنین تبلیغ کردند که حضرت علی همیشه موجب رنجش پیغمبر بود وعلیرغم اینکه با فاطمه دخت پیغمبر ازدواج کرده بود دختر ابوجهل رئیس قبیله ای از مشرکان را خواستگاری کرد وبه همین جهت پیغمبر به فغان آمد وگفت " فاطمه پاره تن من است وهرکس وی را بیازارد ،من را آزرده است. علی اگر میخواهد زن دیگری بگیرد از فاطمه جدا شود"!!.

یزید هم با استفاده از منابر و خطیبان جمعه و با استناد غلط وناروا به گفته پیغمبر اکرم مبنی براینکه "هرکس برعلیه امت واحده اسلام وحکومتش طغیان کند مستحق به شمشیر سپردن است" ،فتوای قتل امام حسین (ع ) را گرفت و عوام زود باور جاهل وحتی عده ای از خواص هم قبول کردند که استدلال یزیدیان منطبق بر دین وشرع است . این حکایات سر دراز دارد وچه حلاج ها وسهروردی ها ومشتاق علی شاه ها بر دار رفته ویا سنگ باران شده اند.

همه این فجایع بر زمینه زود باوری بی چون وچرا وتایید گری های نا اندیشیده عوام متعصب وتبلیغ وخواست حاکمان و متولیان دین پناه سود جوی ، انجام گرفته است.

شواهد انکار ناپذیر تاریخی حکایت از آن دارد که خطیبان وامامان جمعه عصر اموی وبعد ازآن بیشترین نقش را در سب وذم خاندان علی (ع )داشته اند وشعرا وادبا چنین نبوده اند زیرا شعرتراوش ذوق وهنر است وذات هنر کمتر پذیرای فرمایشات شقاوت آمیزند و شاعران وهنرمندان نسبت به تریبون داران از استقلال بیشتری برخوردارند.