یاداشت/حسن بهنام
_«قرآن» هم به ما نهیب می‌زند که:مبادا زندگی دنیا شما را بفریبد، و مبادا شیطان شما را فریب دهد و به (کرم) خدا مغرور سازد!
پایگاه خبری آوای رودکوف-حسن بهنام:در این روزها و در این آشفته بازار سیاست و نمایش راست و دروغ و رواج بی‌اخلاقی، چه می‌توان گفت که سخن، قرین صحت و صواب باشد و در عین حال به تریج قبای کسی برنخورد!!
دیدم سخن کوتاه کنم با شعری از «فروغی بسطامی» که فرمود:
«... فریاد که در رهگذر آدم خاکی
بس دانه فشاندند و بسی دام تنیدند
همت طلب از باطن پیران سحرخیز
زیرا که یکی را ز دو عالم طلبیدند
زنهار مزن دست به دامان گروهی
کز حق ببریدند و به باطل گرویدند...»
به نظر شاعر، انسان فقط باید در دامان الهی چنگ بزند، مابقی همه هیچ است. اما این راه خیلی هم آسان نیست، که اگر آسان بود همه انسان‌ها در آن، راهْ بلد بودند. این راه دام‌ها دارد، بیراهه‌ها دارد. اما می‌شود با راهنمایی و استمداد از "باطن” پیران سحرخیز این راه را طی کرد.
_«قرآن» هم به ما نهیب می‌زند که:
فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَلَا يَغُرَّنَّكُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ(فاطر_۵)
مبادا زندگی دنیا شما را بفریبد، و مبادا شیطان شما را فریب دهد و به (کرم) خدا مغرور سازد!
_ و چه زیبا «برزویه طبیب» هم در نثر فاخر کلیله و دمنه، آنجا که نفس خویش را در تمنای مال و جاه و مراتب این جهانی گرفتار می‌بیند به خود نهیب می‌زند که:
«ای نفس میان منافع و مضار خویش فرق نمی‌کنی؟
خردمند چگونه آرزوی چیزی در دل جای دهد که رنج و تبعت آن بسیار باشد و انتفاع و استمتاع اندک؟
و اگر در عاقبت کار و هجرت سوی گور فکرت شافی واجب داری حرص و شره این عالم فانی به سر آید.
از این اندیشه ناصواب درگذر و همت بر اکتساب ثواب مقصور گردان، که راه مخوف است و رفیقان، ناموافق و رحلت نزدیک و هنگام حرکت نامعلوم!»
‼ خدا، عاقبت همه ما را به خیر کند و از شر کید شیاطین دور و نزدیک در امان!
▪حسن بهنام،فعال فرهنگی‌اجتماعی اهواز / ۱۱ خرداد ۱۳۹۸
دیدم سخن کوتاه کنم با شعری از «فروغی بسطامی» که فرمود:
«... فریاد که در رهگذر آدم خاکی
بس دانه فشاندند و بسی دام تنیدند
همت طلب از باطن پیران سحرخیز
زیرا که یکی را ز دو عالم طلبیدند
زنهار مزن دست به دامان گروهی
کز حق ببریدند و به باطل گرویدند...»
به نظر شاعر، انسان فقط باید در دامان الهی چنگ بزند، مابقی همه هیچ است. اما این راه خیلی هم آسان نیست، که اگر آسان بود همه انسان‌ها در آن، راهْ بلد بودند. این راه دام‌ها دارد، بیراهه‌ها دارد. اما می‌شود با راهنمایی و استمداد از "باطن” پیران سحرخیز این راه را طی کرد.
_«قرآن» هم به ما نهیب می‌زند که:
فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَلَا يَغُرَّنَّكُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ(فاطر_۵)
مبادا زندگی دنیا شما را بفریبد، و مبادا شیطان شما را فریب دهد و به (کرم) خدا مغرور سازد!
_ و چه زیبا «برزویه طبیب» هم در نثر فاخر کلیله و دمنه، آنجا که نفس خویش را در تمنای مال و جاه و مراتب این جهانی گرفتار می‌بیند به خود نهیب می‌زند که:
«ای نفس میان منافع و مضار خویش فرق نمی‌کنی؟
خردمند چگونه آرزوی چیزی در دل جای دهد که رنج و تبعت آن بسیار باشد و انتفاع و استمتاع اندک؟
و اگر در عاقبت کار و هجرت سوی گور فکرت شافی واجب داری حرص و شره این عالم فانی به سر آید.
از این اندیشه ناصواب درگذر و همت بر اکتساب ثواب مقصور گردان، که راه مخوف است و رفیقان، ناموافق و رحلت نزدیک و هنگام حرکت نامعلوم!»
‼ خدا، عاقبت همه ما را به خیر کند و از شر کید شیاطین دور و نزدیک در امان!
▪حسن بهنام،فعال فرهنگی‌اجتماعی اهواز / ۱۱ خرداد ۱۳۹۸
نظرات بینندگان
عکس روز
