احترام به تصمیم نظام

پایگاه خبری آوای رودکوف- ولی‌الله شجاع‌پوریان:سفر مهم و دیپلماتیک نخست‌وزیر ژاپن به کشورمان که به گواه بسیاری از کارشناسان به منظور میانجی‌گری ایران و امریکا صورت گرفت، سفری قابل تامل بود. در چند ماه گذشته روابط ایران و آمریکا به پرتنش‌ترین دوران خود در چهل ساله اخیر رسیده و حتی برخی وقوع جنگ را محتمل می‌دانند، اما بدیهی است برخلاف برخی ژست‌های تبلیغاتی ترامپ، نه آمریکا و نه متحدان آمریکایی به جز عربستان و اسرائیل تمایلی برای جنگ ندارند و به زعم فشارهای اقتصادی، تشدید تحریم‌ها و مواضع جنگ‌طلبانه در باطن ماجرا به دنبال مذاکره با ایران هستند.

مواضع رهبری در دیدار با نخست‌‎وزیر ژاپن به عنوان تصمیم نظام در مقابل رفتارهای اخیر آمریکا، مواضعی واقع‌بینانه و منطبق بر اصول عزت، حکمت و مصلحت بود و از این‌رو بسیاری از ایرانیان با رویکردها و منش‌های سیاسی مختلف از این مواضع استقبال کردند، چرا که جمهوری اسلامی ایران با اثبات حسن نیت در مذاکرات برجام که آن هم نتیجه تصمیم کلان نظام بود، باب مذاکره و گفت‌وگو با آمریکا را باز کرد، اما با تغییر ساختار سیاسی آمریکا و حضور ترامپ، این فرصت‌سوزی از سوی سیاستمداران آمریکایی، اعتماد ایرانیان به سیاست‌های آمریکا را خدشه‌دار کرد.

یکی از دلایلی که مواضع رسمی جمهوری اسلامی ایران با استقبال جامعه ایران روبه‌رو شد این بود که نظام جمهوری اسلامی در فرصت برجام حسن نیت خود را نشان داده بود و مردم هم دریافته بودند که تصمیم نظام به مذاکره و کاهش سطح اختلافات با آمریکاست و امروز این فشار روانی از مسئولان ارشد نظام برداشته شده که تحت هر شرایطی به مذاکره تن دهند. از این‌رو اگر همین وحدت در مواضع در برابر آمریکا در تریبون‌های رسمی حفظ شود و مردم دچار مواضع متفاوت و متضاد نباشند، بخش زیادی از فشارهای اقتصادی و سیاسی آمریکا به دلیل اجماع و انسجام داخلی خنثی خواهد شد.

حضور نخست‌وزیر ژاپن در کشورمان و تحریم پتروشیمی ایران از سوی آمریکا همزمان با این سفر نشان داد تا چه حدی نظام سیاسی آمریکا غیرقابل اعتماد است و سیاست هویج و چماق ترامپ در نگرش مردم به نظام تاثیری ندارد و اغراق نیست اگر بگوییم مردم ایران در چند ساله اخیر این روزها بیش از هر زمان دیگری موافق مواضع اصول نظام در تقابل با آمریکا هستند.

اکنون با درک شرایط امروز و تقویت روحیه همبستگی ملت ایران در نحوه مواجهه با آمریکا به نظر می‌رسد می‌توان این اجماع و انسجام داخلی را قوت بخشید، به طور حتم کسی منکر تاثیر تحریم بر معیشت مردم نیست، اما مهم این است که مردم احساس همدلی و رضایت با مواضع کلان نظام داشته باشند تا تحریم‌ها بر رویکرد مردم به نظام و حاکمیت موثر نباشد. لذا شکل‌گیری انسجام نسبی در مواضع بین‌المللی، امروز باید شرایط داخلی را مهیای تقویت وحدت و انسجام کرد، دوقطبی کردن جامعه، رودر رو قراردادن مردم به بهانه‌های مختلف، سخت‌گیری‌های بی‌مورد در مسائل اجتماعی از جمله حجاب، موسیقی و ...، رفتارهای مغرضانه و انحصارطلبانه در حوزه رسانه و تشکل‌های سیاسی و کوبیدن بر طبل اختلاف همچون آتشی بر خرمن انسجام فعلی در داخل است. مردم ایران بارها ثابت کرده‌اند در بزنگاه‌های سخت همراه مسئولان هستند و امروز نوبت مسئولان است تا هم اعتماد بیشتری به مردم داشته باشند و هم این باور را در کشور نهادینه کنند که ایران متعلق به یک اقلیت یا حتی اکثریت خاصی نیست و همگان حق زیستن در ایرانی آزاد و امن را دارند.