تشنه ی خورشیدیم

به گزارش پایگاه خبری آوای رودکوف؛علی پناه دهقان شاعر کهگیلویه و بویری شرایط فعلی حاکم بر جهان  را در قالب شعری با عنوان "تشنه ی خورشیدیم"سروده  است.

دیده هرجا بیند ، وحشت وتنهایی است
تب غم حاکم شد، غم جانفرسایی است

شهرخالی زنفس، همه درکنج قفس
کاروانی در راه ،  بی هیاهو وجرس

قاصدآمد که بهار، خیمه زددرشب تار
بلبلان خاموشند، شهر خالی زنگار

شب ترین روزخدا،اسب خودرازین کرد
با یکی شال سیاه ،شهر راآذین کرد

خنده ای جاری نیست، برلب نرگس مست
چشمه جاریست انگار،دل اوهم بشکست

گرچه دیروزش هم، همه ویلان بودیم
پشت یک فاصله ای، همه پنهان بودیم

درمسیری که بشر ،ره خود می پیمود
خبر ازعشق نبود، مهربانی گم بود

رفته ازخاطرمان، که خدایی هم هست
جنگل نیکی را ، هر کدام اره به دست

با همه نزدیکی ، دلمان دور ازهم
زنده را ول کردیم ،مرده گان را مرهم

ما همه در خوابیم، شایدم بیداریم
درسلامت هستیم، نکند بیماریم ؟

کاش یک بار دگر ،سایه برچیند شب
مهربانی دم صبح ،آید و خنده به لب

کاش برصورت گل، برگ شادی روید
قطره ی مهر رسد، غم گل را شوید

تشنه ی خورشیدیم ،که بخنددسرمهر
ومحبت بارد، از بلندای سپهر

ماه باید که برون ،آید از پشت نقاب
تا شود قاصدروز ،پیک بیداری خواب

گر دراندیشه ی باغ، خنده جاری گردد
گل کند فصل بهار، رستگاری  گردد

گر بتابد خورشید، ببرد این غم سرد
باورم خواهد شد، مهربانی گل کرد

علی پناه دهقان/لنده
دهم فروردین ۹۹