پایگاه خبری آوای رودکوف-سید اکبرسلیمانی:حکیمی پسران را پند همی‌داد که جانان پدر هنر آموزید که ملک و دولت دنیا اعتماد را نشاید و سیم و زر در سفر بر محل خطر است یا دزد به یکبار ببرد یا خواجه به تفاریق بخورد. اما هنر چشمه زاینده است و دولت پاینده وگر هنرمند از دولت بیفتد غم نباشد که هنر در نفس خود دولت است، هر جا که رود قدر بیند و در صدر نشیند و بی هنر لقمه چیند و سختی بیند."گلستان سعدی، باب هفتم، در تاثیر تربیت "

بی شک هنرمندان هر دیار، سرمایه اصلی آن دیارند. سرمایه جاودانی که بر آن قیمت نمی توان گذاشت.  سالها می گذرد، هر روز عده ای رهسپار خانه ابدی  می شوند. این قانون طبیعت است.  دارا و ندار می روند. دولتمرد و بی دولت می روند و جهان آنچنان به نبودشان خو می گیرد که گویی هرگز نبوده اند.  تنها هنرمند است که حتی وقتی که نیست هم زنده است. هنرش به جای او نفس می کشد.هنرمند حتی بعد از مرگش هم نه تنها زنده است بلکه زندگی می بخشد. آری این خصلت هنر است و این موهبت به هر کس داده نمی‌شود.

هنرمند طلای ناب هر مملکت است و جامعه اگر بیمار نباشد باید آنطور که خداوندگار سخن  می گوید قدرش بداند و بر صدرش بنشاند.

حسین پناهی، شاعر، نویسنده، کارگردان، و  بازیگر بی‌نظیری بود و همواره هنرمندانه زیست. پناهی حتی بعد از مرگش، سرمایه بسیار گرانبهایی برای دیارش که به دیار فرهنگ و هنر و نیز دیار اولین‌ها شهرت دارد می باشد.  همشهریانش همیشه به همشهری بودن با او می بالند  اما آیا مدیران و مُسولان شهرستان ، تاکنون آنچنانکه شایسته نام گرانسنگ حسین پناهی است قدر و جایگاه خاص وی را شناخته  و دانسته اند؟ چرا لااقل یک تندیس از این هنرمند ارزنده در شهرستان وجود ندارد؟ چرا نام وی بر هیچ بنا، خیابان و حتی کوچه ای نیست؟!

در خبرها آمده است که اولین جلسه نامگذاری معابر و اماکن عمومی شهر لنده برگزار شد. اینجانب به نمایندگی از هنرمندان شهرستان به مسئولان شهرستان پیشنهاد می دهم که فرهنگسرای در حال تاسیس شهرستان را به نام" فرهنگسرای حسین پناهی  "، و خیابانی که  منزل خانواده ایشان در آن قرار دارد را به نام " خیابان  هنر  " نامگذاری نمایند که :

در دفتر زمانه فتد نامش از قلم / هر ملتی که مردم صاحب قلم نداشت

با تقدیم احترام/سید اکبر سلیمانی/شاعر و نویسنده/دوم دیماه نود و نه