کد خبر: ۳۰۱۳۴

تعداد نظرات: ۱ نظر

تاریخ انتشار: ۲۲ فروردين ۱۴۰۰ - ۱۷:۴۷

صفحه نخست » عمومی

در نامه شهروند لنده ای خطاب به نماینده ولی فقیه ؛استاندار ؛نماینده مردم و مدیران کل عنوان شد:

لنده آئینه ثلاث، در بی مهری سیاسیون تجزیه ؛بال و پرش همچون شاهینی در افق توسعه و پیشرفت پرپر و هواخواهی ندارد

هنوز بعد از گذشت چند دهه از عمر با برکت انقلاب، ما به حقوق مسلم خود نرسیده ایم و چتر و بیرق فرار از محرومیت، هنوز بر کوی و برزن شهر مان از دور نمایان است،و کسانی هستند که لبخند تلخ آنها دل ما را جریحه دار،و باعث غبطه و ناامیدی را در افق وجودمان آشکارا می کنند...

پایگاه خبری آوای رودکوف:محمد صادق علیپور از فعالان مجازی شهرستان لنده در نامه ای خطاب به نماینده ولی فقیه در استان کهگیلویه و بویراحمد ؛استاندار؛ نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی و مدیران کل از محرومیت شدید شهرستان لنده گلایه نمود و نوشت:این شهرستان در بی مهری سیاسیون ؛تجزیه ؛بال و پرش همچون شاهینی در افق توسعه و پیشرفت پرپر و هواخواهی ندارد.

متن کامل این یاداشت به شرح زیر است:

حضرات آقایان:حجت الاسلام سید نصیر حسینی نماینده ولی فقیه در استان کهگیلویه و بویراحمد
دکتر حسین کلانتری استان کهگیلویه و بویراحمد
دکتر حسن نگین تاجی مدیر کل دادگستری استان
سید محمد موحد نماینده مردم شهرستان های کهگیلویه،لنده،بهمئی و چرام .

از دیر باز لنده را فقط به آئینه ثلاث می شناختند و بس.
اما بعد از سالیان دراز ثلاث در بی مهری برخی از سیاسیون تجزیه،و بال و پرش همچون شاهینی در افق توسعه و پیشرفت پرپر شده و هیچ فریاد رس واقعی که صدای مردم دیارم را از عمق جان بشنود پیدا نشد.و اگر هم شده مقطعی و فارغ از درک درد و الام مردم بوده و بیشتر از آنکه صدای جاده توسعه را در گوش مردم آشنا کند دستان خود را با ایده فرا روی خود آشنا کرده.

بزرگواران و مسولان عزیز ؛ درد مردمان ما و عمق محرومیت ها سنگین است و بس طاقت فرسا و داریم برای شهر تاریخی و با تمدنمان از درون مثل برف آب می شویم اما دریغ از کسی که ساحل غم بار و ماتم زده ما را با کشتی بخواهد به آرامش برساند.

عزیزان و مسوولین استانی کی و کی و کجا باید اسم محرومیت را فارغ از مسائل قومی و سیاسی از روزنه خاموش و بی روح دیارم حذف و جای آن توسعه و تولید و درخت امیدواری برای نسلهای پیشرو بکارد.

اجمالا نکاتی را به محضر شما عزیزان ارزانی می دارم امیدوارم که فقط خواننده این سطور نباشید و از عمق روح و روان فرتوت ما برداشتهایی کنید و ما را از نوشتن دلسرد نکنید.

1.شهرستان شدیم که با دیگر بخشها متفاوت باشیم اما هنوز چهره شهرستانی را در خود لمس نکردیم بعد از ده سال.

2.راه توسعه و برون رفت از محرومیت محورهای جاده ای و مواصلاتی است که ما نداریم.و تنها شاهراه جاده ای ما باریکه ای است که از سوق می گذرد.

اگر به فرآیند فراسوی خود در بحث ارتباطات و مسیرها بنگریم باید سالهای سال چشم انتظار ماند کما این که در برخی پروژه تعریف نشده باید آیه یاس را در گوش فرزندانمان بخوانیم.

پس انتظار این است جاده لنده به تشان و لنده به چاروسا را با ترزیق بودجه و تامین اعتبارات کافی در مدت زمان کم تمام کرد.

3-منطقه رودکوف در بخش مرکزی لنده و در 35کیلومتری مرکز این شهرستان شامل شش روستای :چلی،برمل،لارب،دلیک،علمداری و راستکوه بعد از چهار دهه از عمر با برکت انقلاب اسلامی هنوز راه و جاده ارتباطی مناسب ندارند!!!1

4.هنوز ما از نعمت برخی ادارات در شهرستان مان بی بهره ایم و باتوجه به مشکلات اقتصادی و جاده ای باید برای کوچکترین کار به شهرهای مجاور رفت.

5.استخدام های که رنگ و بوی آگهی و آزمون ندارند ولی بواسطه داشتن مرد در قله جذب و به ریش ماها و آنهایی که کسی ندارند تبسم می زنند.

6.ساختمان نیم کاره دانشگاه پیام نور بعد از ده سال بجای اینکه ماوای برای کسب علم و ادب شود شده پاتوق معتادان و بدون اینکه هیچ مسوولی از این مورد گزیده شود.

7.لنده هنوز آب شرب ندارد.

8.شهر لنده مرکز شهرستان، نمادی از یک شهری که مرکز شهرستان باشد، در اذهان دیده نمی شود.متاسفانه مدیران و صاحبان شهر بجای ایجاد فضای امید،رونق و زیبایی شهر دنبال مناقشات قومی شخصی هستند.

9.نبود کارگاه،شرکت و کارخانه ای در شهرمان مشکلی بسیار عظیم است.که باید شما فکری بحال توسعه و آینده کسب درآمد و جلو گیری از مهاجرت جوانان به بنادر کنید.

10.بی توجهی کامل مدیران کل استان به ادارات مستقر در شهرستان.واقعا نیاز است حداقل ماهی یه بار هر مدیرکلی از ادارات خود بازدید و درد مردم را از نزدیک ببینند.

در پایان امیدوارم در اسرع وقت مشکلات یاد شده را پیگیری و پاسخگوی مردم باشید که قانع ترین مردم ایران هستند و از لحاظ فرهنگ و ادب زبان زدند.