پایگاه خبری آوای رودکوف-وحید حاج سعیدی:در دنیای امروز که از آن به عنوان عصر اطلاعات یاد می شود، به دلیل در دسترس بودن منابع اطلاعاتی متنوع، دور نگه داشتن کودکان از اخبار روز دنیا کاری دشوار است و گاهی اوقات کودکان زودتر از والدین از اخبار روز دنیا مطلع می شوند.
هر چند آگاهی یافتن از برخی کشفیات و اختراعات و اخبار نوین علمی و اجتماعی در شخصیت دهی و رشد و بارش افکار مثبت در کودکان موثر است، ولی آنچه که کارشناسان را نگران ساخته است، پیگیری جزئیات و دنبال گیری اخبار مربوط به جنگ، خشونت ، ترور و سایر اخبار منفی و خشونت بار توسط بچه ها است.
متاسفانه امروزه اکثر سایت ها به منظور جذب مخاطب بیشتر تصاویر و اخبار مختلفی از جنگ و سایر تصاویر خشونت آمیز را به نمایش می گذارند که بدون تردید تماشای این تصاویر توسط بچه ها در روحیه آنها آثار و تبعات منفی برجای خواهند گذاشت.
گسترش تکنولوژی و دسترسی به اخبار مختلف
امروزه با گسترش تکنولوژی کودکان اخبار مختلفی را از تلویزیون رادیو روزنامه ها و اینترنت می‌بینند یا می شنوند. دیدن یا شنیدن چنین اخباری در سطح محلی و یا جهانی نظیر کشتارهای دسته‌جمعی، بروز حوادث طبیعی و حوادث فاجعه آمیز، گزارشات مربوط به جنایت ، سقوط هواپیما، تصادف، سیل و طوفان و ... باعث بروز اضطراب، خشم و ترس در کودکان می‌شود.
یک تحقیق دانشگاهی روی 600 کودک 8 تا 12 ساله نشان در انگلستان نشان می دهد، اثرات منفی اخبار خشونت آمیز به مراتب از تماشای فیلم های خشن و ترسناک بیشتر است. در این تحقیق تصاویری از جنگ، طوفان، ترور، تیراندازی، سقوط هواپیما و تصادف ماشین به این کودکان نشان داده شد در پایان به آنها گفتند که تعدادی از این ها اخبار واقعی و تعدادی از آنها صحنه های ساختگی و فیلم بودند. در پایان این آزمایش کودکان در مورد تصاویر واقعی اخبار با اضطراب و ترس بیشتری صحبت می کردند. در واقع مشاهده اخبار توسط کودکان این ذهنیت را در آنها به وجود می آورد که ممکن است این حوادث تلخ برای آنها و خانواده آنها نیز اتفاق بیفتد.
تبعات تماشای اخبار منفی
کودکانی که در شهرهای پر خطر از نظر بلایای طبیعی یا تروریستی زندگی می کنند، به مراتب از سایر کودکان بیشتر در معرض خطر هستند. چرا که این ذهنیت در آنها به وجود می آید که ممکن است این حوادث برای آنها و نزدیکانش رخ دهد و گاهی اوقات از رفتن به بازار یا حتی در استفاده از وسایل نقلیه عمومی وحشت دارندو یا با باریدن اولین قطرات بارانف دچار استرس و پریشانی می شوند . البته این تبعات تنها مختص این کودکان نیست و سایر کودکان نیز در اثر تماشای چنین اخباری دچار مشکلات عدیده می شوند. بد خوابی، بی خوابی، شب ادراری، ترس از تاریکی، کابوس دیدن، اضطراب و توهم از تبعات تماشای اخبار در سنین پائین است.
کودکان از چه سنی باید به تماشای اخبار بنشینند؟
امروزه بسیاری از خانواده درگیر یافتن یا کشف سن دقیق برخی امورات در خصوص فرزندان شان هستند. سن تنها گذاشتن کودک در منزل، سن ورود به دنیای مجازی، سن مناسب برای فرستادن کودک به مهد کودک، سن آموزش مسائل جنسی و ...
بدون شک تماشای اخبار به ویژه اخبار سیاسی نیز باید از قانون خاصی پیروی کند و لزومی ندارد کودکان برنامه های تلویزیونی مختص بزرگسال نظیر اخبار را نیز به تماشا بنشینند. با این وجود محروم کردن کودکان در تنگنا قرار دادن آنها نیز چاره کار نیست و در شرایطی می توان از اثرات و تبعات منفی این اخبار کاست. راهکارهایی از این دست می تواند در این مقوله یاریگر خانواده ها باشد.
زمانی که کودک اخبار تماشا می کند کنار او باشیم و برای او وقت بگذاریم و به ابهاماتش پاسخ دهیم.
بعد از تماشای اخبار از کودک بخواهید نظرش را به شما بگوید و یا چیزهایی را یاد گرفته برای شما تعریف کنند.
سن کودک و دوران بلوغ در تعیین نوع اخبار متناسب با کودک مهم است و این نکته را باید هنگام تماشای اخبار مورد توجه قرار دهیم.
کارکرد رسانه های در دنیای امروز از اطلاع رسانی صرف به اهداف دیگری تغییر پیدا کرده است و رویکرد رسانه ها نیز به تبع این تغییرات دچار تحولات اساسی شده است. در این بین بنگاه های خبرپراکنی یا همان شبکه های خبری سعی می کنند مخاطبان بیشتری جذب کنند. یکی از راه های جذب مخاطب بیشتر پخش اخبار در سریعترین زمان ممکن و ارائه جزئیات اخبار می باشد.
پخش خبر به صورت 24 ساعته نیز از دیگر ویژگی های شبکه های خبری است. از برآیند سخنان بالا چنین بر می آید که مخاطبان امروزی در معرض بمباران خبری رسانه ها هستند و راه گریزی نیز از این اخبار وجود ندارد. دردمندانه این شبکه ها هیچ برنامه ای برای کاستن تبعات منفی اخبار ناخوشایند (حتی برای بزرگسالان) ندارند و سعی می کنند اخبار را با همان جزئیات منتشر کنند و آن را جزو رسالت حرفه ای خود می دانند. فلذا جا دارد خانواده ها در خصوص برنامه های شبکه های تلویزیونی و فضای مجازی در دسترس فرزندان شان ، حساسیت بیشتری نشان بدهند و با مونیتورینگ برنامه های مورد علاقه فرزندان شان سعی کنند از تبعات منفی تماشای برنامه های حاوی صحنه های خشونت آمیز بکاهند.
