پایگاه خبری آوای رودکوف - مدینه صابری:ایران اسلامی، در طول حیات خود و در همه زمان ها ، و در جای جای گستره اش ، از شمال تا جنوب ، از شرق تا غرب و حتی در مرکزش ، تنوعی از اغتشاشات ، اعتراض ها ، بی نظمی ها ، ترورها ، آشوب ها و بلواها را در طیفی از شدید تا ضعیف ، گسترده تا محدود و حتی آشکار تا پنهان ، تجربه کرده است .
اینگونه تجمعات که خود نوعی هنجارشکنی و انحراف از ارزش های جامعه اسلامی ایران را به منصه ظهور گذاشته است نه تنها موجبات ضرر و زیان مالی و ریالی را به همراه زشت کردن چهره ظاهری منطقه در بستری از اُفت راندمان اجتماعی ، اقتصادی ، سیاسی ، فرهنگی و مذهبی در پی داشته است ؛ بلکه به بهترین نحو ممکن می تواند تبعات حاصل از وجود فرد منحرف یا توده های منحرف را بر جامعه تحمیل کند و چه بسا رفع و کنترل آثار منفی آن ، زمان بر باشد.
از تبعات دیگر این مسائل خشن می توان به رسوخ موجی از هم همه های رسانه ای و دروغ پراکنی ها و تخریب اذهان و تخریب افعال و کندی امور روزمره عادی و موج سواری ها ، اشاره کرد که به طور یقین تداوم آن می تواند امنیت ملی و سیاست خارجی را خدشه دار کند و بر برخی از فعالیت های ارزی چون صادرات و واردات ، به عنوان یک زیر بنای اقتصادی ، آثار منفی بر جای نهد.
ترور و تروریسم آنگونه که از نامش پیداست در صدد تصاحب جایگاهی برای خود در جامعه هدفش است که بتواند قله های مادی و قله های معنوی جامعه هدفش را تسخیر کند و تفکر برخواسته از امنیت را نابود کند و اصول حسابرسی رویه و مدیریت کیفیت را مختل کند و در صورتی که موفق عمل کند ؛ خود به یک بسته تشویقی برای ایادی ظلم و ستم و دست اندرکاران آن تبدیل شود که در صورتی که چنین واقعه ای ، محقق شود ؛ برتربودگی تروریسم را نیز تثبیت خواهد کرد.
بروز و ظهور تروریسم و ایادی آن در حرم مطهر حضرت شاه چراغ (ع) شیراز ، که در نیمه اول مهر ۱۴۰۱ با شلیک پی در پی گلوله های تفنگ معاندینِ از دیارِ خباثت ، رقم خورد ؛ بار دیگر ثابت کرد تروریسم و ترور از هر حربه ای و از هر روشی برای براندازی مظلومان و تخریب ها فرو نخواهد نشست و باید چنان با آن مقابله کرد و برایش سد مسیر ساخت و چنان با راهکارهای شایسته ، جدید و حساب شده ، راه ورود را بر آن بست که مصداق عملی جملاتی چون پیشگیری بهتر از درمان است یا علاج وقوع قبل از حادثه باید کرد را محقق کند.
این واقعه بار دیگر ثابت کرد که دشمن گاهی مواقع در نقاط کور یا نقاط حساس راحتر ورود پیدا می کند و بر همین اساس است که باید برای تامین امنیت ملی، تامین امنیت منطقه ای و تامین امنیت محلی ، به نقاط حساس چنان توجه کرد که به نقاط باز توجه می شود.
این حادثه بار دیگر ثابت کرد که درب های تامین امنیت ، هنوز که هنوز است شکننده و آسیب پذیر است و آنچنان که باید قوی نیست و همین مساله نشان می‌دهد محمل امن ایران اسلامی ، دارای شکاف هائی عمیق در مقابله و پیشگیری از وقوع ظلم و جنایات و رسوخ تروریسم است.
اهمیت این مساله آنجا بروز کرد که حتی رهبر معظم انقلاب اسلامی ، حضرت آیت الله خامنه ای در سخنانی که در جمع دانش آموزان داشتند فرمودند: آیا آرشام ها ، مهم نیستند و چرا رسانه های معاند در برگ نوشته هایشان آرشام ها را بر زبان نمی آورند؛ چنانکه آن طفلک را بر زبان نیاوردند !!؟
ترور و تروریسم که نمادی از هزاران نماد و مُعَرِّفِ حقوق بشر است ؛ با کم توجهی سهل انگاری برخی کشورها که خود را در بیانیه هایشان ، مدافع حقوق بشر می دانند ؛ در تضاد است.
در همین مضمون می بایست متذکر شد که اعلام اسامی شهدای حوادثی جان خراش چون حادثه حرم مطهر حضرت شاه چراغ (ع) ، به همان سان که برای مردم کشورمان غم انگیز است به همان سان نیز شورانگیز ، تجربه ساز و غرورآفرین است و تعامل معنائی این دو طیف ( از غم باری تا غرورآفرینی) ، و امان تکرار پذیری آن می تواند ماراتن از سرنوشت سازترین مقطع حیات ایران اسلامی را در عناوینی چون حماسه ، مقاومت؛ستکبار ستیزی ، وحدت ، انسجام ، یکپارچگی ، ایثار ، اقتدار و .... ترسیم کند.
شهید و شهادت و شهید پروری که از بدو انقلاب اسلامی ایران ، در تضادی آشکار با مفاهیم برخواسته از ترور و تروریسم ، ارزش های خود را نهادینه کرد در تشریح آثار مطلوب خود ، موجب دفاع از حریم شد که نمونه بارز آن در به راه افتادن راهپیمائی های عظیم ، نمایان شد به طوریکه نه فقط در بروز و رسوخ فتنه و شیوع آشوب و رشد تروریسم در بطن جامعه مان ، بلکه در دیگر تجربه های تاریخی همچون ۱۳ آبان و ۲۲ بهمن نیز در تنوعی از نشست ها و تجمعات مردمی در همراهی مسئولان نمود یافته است. که این موضوع باید نهادینه شود و باقی بماند.
مدینه صابری/ خبرنگار پایگاه خبری آوای رودکوف
