پایگاه خبری آوای رودکوف-وحید حاج سعیدی:آنهایی که به جهان موازی و یارانه پنهان و اقتصاد زیر زمینی و ... اعتقاد ندارند و فکر می کنند کل یارانه آرد و نان، بنزین، دارو، حامل های انرژی و ... مستقیم به حساب و جیب مردم سرریز می شود، الان بیایند و تحویل بگیرند! همان هایی که مخالف جراحی اقتصادی هستند.
باور بفرمائید هر وقت صحبت از جراحی اقتصادی و حذف یارانه های پنهان می شود خلق الله چهار ستون بدن شان به رعشه می افتد. حق هم دارند بندگان خدا ... آمپول ب کمپلکس که نیست که سی ثانیه جایش را بمالند و در حقش دعا ... بالاخره جراحی است و علاوه بر زیرمیزی و بیهوشی و خونریزی، لاکردار درد هم دارد! ریکاوری و مراقبت های بعد از عمل هم تشریفاتی شده است. مخصوصاً که یک عده عجله دارند چند تا عمل جراحی را با هم انجام دهند و هنوز جای عمل قبلی بخیه نشده و اثر داروی بیهوشی چینی از بین نرفته، خیز بر می دارند تا عمل جراحی بعدی را استارت بزنند. شکم مریض بازه، حیای جراح کجا رفته؟!
خدا رفتگان شما را بیامرزد؛ این عمل های پشت پشت هم آدم را یاد خدا بیامرز گلدس خاله مادر بزرگ عمو سیفی( سرایدار مفخم مدرسه ما ) می اندازد که بنده خدا 12 شکم زائید و بعد از هر زایمان به جای افسردگی پس از زایمان، بلافاصله دچار افسردگی دوران حاملگی می شد و حرف فردوسی را سبز کرد که زنان را همین بس بود یک هنر / نشینند و زایند شیران نر!
بگذریم ... مخلص کلام این جراحی های اقتصادی اگر سرپایی در همان اتاق تزریقات پزشک باشند و به جای بیهوشی با بی حسی موضعی کار راه بیفتد فی نفسه بد نیستند. مثل کارتی کردن خرید نان که الان کاشف به عمل آمده چند هزار نانوایی صوری در کشور سهمیه می گرفتند ولی وجود خارجی نداشتند! این هم اصل خبر ... معاون رئیس جمهور :چند هزار نانوایی در کشور پیدا کردیم که وجود خارجی ندارند ولی سهمیه آرد دریافت می‌کردند. بعد از اصلاحات اخیری که دولت در حوزه نان انجام داد، روزانه به اندازه نان ۲۵ میلیون نفر یعنی به اندازه جمعیت کشور عراق در آرد صرفه‌جویی شد! ( خبرگزاری مهر)
ملاحظه فرمودید در جهان موازی چه خبر است؟! شاید ترسناک‌ترین بخش وجودی این نظریه جهان موازی، همین تفاوت لاکردار مفهوم زمان با باور همیشگی انسان هاست. در صورتی که جهان‌های متعدد را باور داشته باشیم باید بپذیریم که ما هم زنده هستیم، هم مرده. هم ازدواج کردیم و هم هیچ‌گاه با همسر خود روبرو نشده‌ایم. باید بپذیریم که نانوایی وجود ندارد ولی سهمیه آرد دریافت می کند!
ناشر روزنامه و مجله چاپ نمی کند ولی یارانه کاغذ دریافت می کند؛ یا یک عده که هیچ درد و مرضی ندارند ولی یارانه داروهای خاص دریافت می کنند و یا جماعتی اصلاً گاو و گوسفند ندارند اما تا دلتان بخواهد سهمیه نهاده های دامی دریافت می کنند و قس علی هذا القیاس ...
هر چند داستان جهان موازی و فیزیک و کوانتم و زمان و ... خیلی پیچیده است و با سواد اکابری ما همپوشانی ندارد ولی چیزی که عیان است اینکه دولت در سال به اندازه بودجه چند تا کشور پر جمعیت و خانواده دوست ( با رویکرد مادر بزرگ عمو سیفی) در جهان موازی هزینه می کند که فقط با سود بانکی این بریز و بپاش یا دریافت مالیات از بهره مندان این شاباش، می توان چند جهان موازی دیگر را آباد کرد!
