پایگاه خبری آوای رودکوف-وحید حاج سعیدی:از دوستان وزارت کشور و عزیزان ستاد نظارت بر انتخابات و سایر مخلفات آن پنهان نیست از شما دوستان جان چه پنهان که انتخابات نزدیک است و اگر ملاحظه فرمودید این روزها یک عده پس از سلام و احوالپرسی شما را در آغوش می کشند و جوری فشار می دهند که دنده های شما جابجا می شود، یقین بدانید فشار سیاسی است و بنده خدا غیر مستقیم و چراغ خاموش دارد برای حضور در انتخابات اعلام آمادگی می کند! اما همین ایام برای یک عده دوران ماتم است و علی رغم اینکه نمایندگان انقلابی معتقدند در عزل و نصب ها هیچ دخالتی ندارند، یک عده غصه شان می گیرد! هر چند ما به قول دایی ادریس خدا را کرور کرور شکر که ما در بند پست و مقام و رای و انتخابات نیستیم والحمدالله دل نگرانی بابت از دست دادن جایگاه مان در دوران پسا انتخابات نداریم ولی دلیل نمی شود بی تفاوت از این موضوع بگذریم.
راستش را بخواهید در همه دنیا هنگامی که «تجمع وظائف به حدی باشد که به کار گماردن یک فرد انسانی برای انجام آن وظایف قابل توجیه باشد «پست» به وجود می آید. در واقع یک پست مجموعه ای از وظایف و مسئولیت های مرتبطی است که انجام خدمات یک فرد را ایجاب می کند و فرد مورد را با توجه به شایستگی و صلاحیت علمی ، اخلاقی و مدیریتی تعیین می کنند» اما در کشور ما تعریف اعطای «پست» به افراد با سایر بلاد دنیا یک مختصر تفاوت هایی دارد و این انتصاب عمدتاً ربطی به تخصص و سابقه و صلاحیت و این قبیل جنگولک بازی ها ندارد و کافی است مثل خداداد عزیزی خودش را در موقعیت مناسب قرار دهد و خوب جای گیری کند! حالا اگر بازی هم بلد نبود اشکال ندارد! اما گاهی اوقات با تغییر کابینه دولت یا نمایندگان مجلس، سیستم بازی تغییر می کند و احتمال تعویض فرد بالا می رود. جالب اینکه با وجود اعتراض و سر و صدای تماشاگران و اطرافیان تیم، این دوستان تمایلی به تعویض شدن ندارند و کماکان دست و پا می زنند که در تیم باقی بمانند. غافل از اینکه رضا عنایتی و ابراهیم صادقی هم با 400 بازی بالاخره رضایت دادند که از فوتبال خداحافظی کنند؛ شما که جای خود دارید!
علی ای حال از آنجا که چیزی تا انتخابات مجلس باقی نمانده است و یک عده نگران از دست دادن پست و جایگاه شان هستند به شیوه مالوف و رسم معهود چند پیشنهاد به منظور تحکیم پایه های پست و مقام دلواپسان انتخابات ارائه می می شود علی برکت الله:
الف) جابجایی در ستاد های مختلف: بدون شک ستاد های انتخاباتی در تعیین افراد و به عبارتی اعطای پست به افراد نقش اساسی دارند. فلذا جابجایی در بین ستاد های مختلف و حرکت در فضاهای خالی ( مثل لمپارد یا آلن شیرر) پیشنهاد می شود. مورد داشتیم طرف ناهار در ستاد یک کاندیدا بوده ، شام در ستاد کاندیدای دیگر، اما دلش با کاندیدای سوم بوده و جالب اینکه روز انتخابات به کاندیدای چهارم رای داده است!
ب) تراشیدن پست جدید: گاهی اوقات وقتی پستی برای برخی افراد پیدا نمی شود و فرد مورد نظر به جز کار کردن، همه کار از دستش بر می آید، دوستان سعی می کنند با تراشیدن پست و ایجاد یک پست خلق الساعه نظیر مشاور ارشد، مشاور مدیریتی، مدیر فنی و... جلوی سکته کردن فرد مورد را بگیرند!
پ) به نام زدن پست: در عصر حاضر «به نام زدن» مد شده است. همین کشورهای همسایه را ملاحظه بفرمائید. از قهوه خانه، چوگان، سه تار و نان لواش گرفته تا آبگوشت بزباش، اکبر جوجه، قلیان و... را دارند به نام خودشان می زنند. پیشنهاد می شود تدبیری اندیشیده شود تا افراد بتوانند پست را به نام خودشان بزنند. در این صورت با تغییر دولت، حزب و نماینده و... نیازی به تغییر عکس پروفایل، رنگ عوض کردن و گلاب به رویتان ننه من غربیم بازی و دست و پا زدن نیست.
ت) مهد کودک: از همان اوان کودکی در کنار آموزش مفاهیمی نظیر راستگویی، درغگویی، فداکاری، مهربانی و... در مهد های کودک به بچه ها آموزش بدهیم که اگر چیزی را به صورت امانت در اختیار ما قرار دادند، باید روزی آن را پس بدهیم و قرار نیست مادام العمر در اختیار ما باشد!
