پایگاه خبری آوای رودکوف-مصطفی خنجرپور:کاش همیشه تنور انتخابات گرم بود و برخی نامزدها برای رای آوردن وجلب نظرافراد گرایش به توضیح دادن وگفتگوداشتن.
کاش همیشه دست برخی ازمسوولین ونامزدها زیرساطور مردم بودتاخودشون راخدمت کارمردم میدونستن نه ارباب اونها.
کاش برخی مسوولین ونامزدها به این همه وعده وعیدی که میدن پای بند باشن ووقتی خرشون از پل گذشت مردم رافراموش نکنن،اصلا کاش هر ده متر یک پل بود تانتونن گاز خرشون رابگیرن وبرن.
کاش دلهامون از انجام شدن وعده های برخی هاشون قرص بود و میدونستیم پای بند به گفته هاشون هستن.
کاش مردم برای برخی نامزد ها همیشه اینقدر عزیز تلقی ومحترم شمرده بشن و صله ی ارحام وگوش دادن واحترام به بزرگترهاوبقیه همیشه وجود داشت.
کاش فقیران و تهی دست هاهمه وقت بهشون توجه بشه وبزارن تومجالسی که برخی از نامزد هاومسولین هستن حضور داشته باشن ،یابهتره بگم کاش اصلا هیچ فقیروتهی دستی نباشه.
کاش وحدت و همدلی همیشه وجود داشت تاکشور،استان وشهر باسرعت خیلی بیشتری ساخته میشد.کاش دو رویی ومنفعت گرایی وپارتی بازی برای همیشه ازبین میرفت تاشاهد این همه تبعیض وگاها بی عدالتی نباشیم.
کاش به جای منافع شخصی و پست و مقام دنبال منافع عمومی بودیم.
کاش بعضی ازمردم میدونستن که وظیفه ی نماینده ،قانون گذاری هست نه انجام دادن کارهای شخصی وسرکارگذاشتن افرادبیکارخانواده ها.
کاش میشد بفهمیم که چطور بایک فکرمخالف یاجناح متفاوت یاتفکر متضاد بتونیم کناربیایم وبپذیریمش نه اینکه سرکوب ویا نفی کنیم.کاش جای منفعت طلبی خاص دنبال منفعت طلبی عام بودیم.
کاش شاخص ها مهم بودند نه افرادواشخاص.کاش ملاک برکارهای انجام شده بود نه وعده های داده شده.
کاش کمی به خودمون بیایم واون که میدونیم لایق ترهست حتی با طرزفکرمتفاوت باخودمون را ،انتخاب کنیم.کاش همه دست به دست هم بدیم برای آبادانی ایران وتاپای جان تلاش کنیم.
به امید ایرانی سرافرازوسربلند
مصطفی خنجرپور -لنده دی ماه 1402
مثل وضعیت العان خانواده داغدیده مهربان و صد البته کرایی