پایگاه خبری آوای رودکوف:در شبی که آسمان یاسوج ستاره‌باران بود، گلزار شهدای این شهر مقدس، میزبان جمعی از عاشقان و ارادتمندان به شهدای دانشجو گردید.
شب سه‌شنبه، در این محفل نورانی، یاد قهرمانانی زنده شد که با جان‌فشانی‌های خود، دنیایی از امید و آزادی را برای ما به ارمغان آوردند. چنان که مولانا می‌گوید: «بشنو از نی، چون حکایت می‌کند، از جدایی‌ها شکایت می‌کند.» و در این جمع، ما نیز از جدایی‌ها سخن گفتیم؛ از آنانی که با جان‌فشانی‌هایشان، دنیای ما را روشن کردند و چراغی بر دل‌های ما افروختند.
سخنرانی حجت الاسلام ماندگاری، با کلماتی شیوا و آتشین، دلها را به تپش واداشت. او با قدرتی که در کلامش نهفته بود، از فرهنگ شهادت و ایثار سخن گفت و روح حاضران را در آغوش گرفت. در آن لحظات، انگار زمان ایستاده بود و همه ما در فضایی پر از یاد شهدای بزرگوار غرق شده بودیم.
در ادامه، محمد رسولی با شعری به یاد شهیدان، دلها را کربلایی کرد. کلامش چون بارانی لطیف بر دل‌های تشنه می‌بارید و یاد آنانی را زنده می‌کرد که در دامان عشق، پرورش یافتند و در راه وطن جان خود را فدای آرمان‌هایشان کردند. اشعارش مانند نغمه‌هایی آشنا در گوش‌مان طنین‌انداز شد: «ای کاش بیداری و آزادگی، یادگار ما باشد.»
حامد صنعت‌گر، با آهنگ «قاسم هنوز زنده است»، فضایی حماسی و شورانگیز خلق کرد. صدای دلنشین او، گویی صدای شهیدان را به گوش ما می‌رساند و روح قاسم سلیمانی را در دلها زنده می‌کرد. در آن لحظه، جمعیت به یک صدا، یاد او را گرامی داشتند و در همسایگی یادش، عزم راسخی را به نمایش گذاشتند.
تئاتر زندگی شهید هدایت‌اله طیب، با نمایشی حزن‌آور از عشق و فراق، لحظاتی سوزناک را رقم زد. بازیگری که نقش مادر شهید را به عواطف خود رنگین کرده بود، با اشک‌هایش، دل‌های همه را به درد آورد. آن صحنه‌ها، یادآور این شعر حافظ بود که می‌گوید: «عشق تو، در دل من، ز آتش افروخته است.» در حیاط گلزار، نواهای حماسی روحی تازه به جمع بخشید و روحیه اقتدار و شجاعت را در دلها زنده کرد. این لحظات، یادآور فداکاری‌ها و ایثارهایی بود که در تاریخ این سرزمین جاودانه مانده است.
در نهایت، رونمایی از دو کتاب در این مراسم، به عنوان نشانه‌ای از ادامه این راه، روح جمع را شاداب کرد. کتاب‌هایی که هر یک داستانی از ایستادگی و فداکاری را به تصویر می‌کشیدند و چراغی بر راه نسل‌های آینده می‌افروختند. این اجلاسیه، نه تنها یادبودی از شهیدان، بلکه گردهمایی‌ای از عشق و امید بود. یادآور این که شهدای ما هرگز فراموش نخواهند شد و در دل‌های ما زنده‌اند.
در این شب پر احساس، ما دوباره با شهدایمان پیمان بستیم که در راه آرمان‌های آن‌ها گام برداریم و یادشان را در دل‌هامان جاودانه نگه داریم.
