ایران؛ کشوری با قلب‌هایی به قدرت بمب اتم
پایگاه خبری آوای رود کوف:جنگ ۱۱ روزه را باید رویدادی تاریخی دانست که نه‌تنها جغرافیای سیاست را بلکه جبهه‌بندی ارزش‌ها و باورها را نیز در سراسر جهان دگرگون کرد. این تقابل، صحنه‌ای از نبرد همیشگی میان جهان کفر و جهان اسلام بود؛ اما معنای آن فراتر از یک نبرد نظامی صرف بین چند کشور قرار گرفت. این بار تقابل با آرمان‌ها و ایدئولوژی‌ها بود؛ آزمایشگاهی برای سنجش ایمان ملت‌ها و محک‌زدن ریشه‌های هویت و ایستادگی مردمانی که حیات و عزت خود را در گرو همبستگی با خاک و ایمانشان می‌دانند.
تردیدی نیست در این رویارویی، ایران نه از پسِ قدرت، که از دل مردمش سر برآورد. در برابر جبهه ناتو و زرادخانه‌های پیشرفته، در مقابل دستگاه‌های عظیم اطلاعاتی و اراده‌های تحمیل‌شده بیگانه، این مردم ایران بودند که با صبوری، بصیرت و روحیه‌ای تحسین‌برانگیز، سد محکمی ساختند؛ مقاومتی که همه معادلات متکبرانه را به چالش کشید و راز ماندگاری این خاک را بار دیگر اثبات کرد.
در این جنگ، ملت ایران فراتر از جغرافیای سیاسی و مرزهای قراردادی ایستادند؛ صدای همبستگی نه‌تنها از خیابان‌ها و میدان‌های ایران، بلکه از زندان‌ها، غربت‌نشینان و حتی آنان که هزارها کیلومتر دورتر از وطن زندگی می‌کنند بلند شد. شکوه این پایداری، بازتاب سخن والای امام خمینی(ره) بود که مردمان این عصر را ارجح‌تر از یاران دوران پیامبر(ص) می‌دانست؛ چرا که آنان در سخت‌ترین شرایط ضرب‌آهنگ امید را حفظ کردند و ذره‌ای از آرمانشان نگذشتند.
این روزها همه ما باید نیک به یاد داشته باشیم که سرمایه بزرگ جمهوری اسلامی، نه در ذخایر معدنی، نه در فناوری و سلاح، بلکه در همین مردم سربلند و شجاع موج می‌زند. این مردم، خود “بمب اتم” ایران هستند؛ قدرتی پنهان اما شکست‌ناپذیر که هرگاه دستی بر شانه‌شان گذاشته و صادقانه دریافته شوند، همه سدها و تحریم‌ها را در هم می‌شکنند. قدردان بودنِ این ملت یعنی تقویت واقعی قدرت ملی و تضمین آینده. صاحبان فکر و قدرت باید بیش از هر زمان دیگر به مردم اعتماد کنند، مشکلاتشان را بشنوند و صدای آنان را محور تصمیم‌گیری‌ها قرار دهند. بیایید همه بدانیم و رفتار کنیم که شکاف و اختلاف، خواسته دشمن است؛ ما زمانی در اوج خواهیم ماند که دست در دست یکدیگر، بی‌اعتنا به تفرقه و منفی‌بافی، برای عزت ایران و تحقق رؤیاهایش تلاش کنیم.
جنگ ۱۱ روزه به ما آموخت که اگرچه تسلیحات، فناوری و سیاست همواره ابزارهای مهمی هستند، اما چیزی که سرنوشت را تغییر می‌دهد، مهر و وحدت مردم است. اینان همان نیرویی‌اند که ایران را جاودان نگه می‌دارند؛ پس همه باید مردممان را بیشتر دریابیم، برای آنان احترام و فرصت قائل شویم و مطمئن باشیم که سرمایه واقعی و قدرت شکست‌ناپذیر ایران، همین مردم‌اند.
