در سوگ ستاره‌ای که زود غروب کرد: یادداشتی برای فخرالدین محمدی
پایگاه خبری آوای رودکوف:"باور این خبر، سخت و جان‌فرساست. صبح امروز، وقتی خبر واژگونی خودرو در جاده یاسوج – شیراز را شنیدم، هرگز گمان نمی‌کردم که پایانی اینچنین تلخ و نابهنگام برای یکی از عزیزترین و شریف‌ترین فرزندان لنده، زنده‌یاد فخرالدین محمدی، رقم خورده باشد. این معلم جوان و فرهیخته، که سراسر وجودش شور و عشق به آموزش و تربیت بود، امروز در اوج جوانی، بار سفر بست و جامعه ما را در ماتم و بهت فرو برد.
فخرالدین، تنها یک معلم نبود؛ او نمادی از تعهد، دلسوزی و امید بود. با هر گامش در کلاس درس، نوری از دانش و اخلاق را در دل دانش‌آموزان روشن می‌کرد و با رفتار مهربانانه‌اش، الگویی از انسانیت را به نمایش می‌گذاشت. صدایش که همیشه حامل شور زندگی و سازندگی بود، حالا در کوچه‌های خاطراتمان پژواک می‌یابد و لبخند همیشگی‌اش، تصویری ماندگار در ذهن ما حک می‌کند.
اینک، در سوگ او، واژه‌ها تاب بیان عمق اندوهمان را ندارند. جامعه فرهنگی لنده، پاره‌ای از وجود خود را از دست داده است؛ ستاره‌ای درخشان که زودتر از موعد مقرر، غروب کرد. از خداوند منان برای روح پاک این عزیز سفرکرده، علو درجات و آرامش ابدی مسألت دارم و برای خانواده داغدارش، دوستان و همکارانش، صبر جمیل و اجر جزیل آرزومندم.
یاد و خاطره‌اش تا ابد در قلب‌هایمان زنده خواهد ماند و مسیر روشنی که او با دستان پرمهرش نشان داد، چراغ راه آیندگان خواهد بود. روحت شاد و یادت گرامی، معلم جوان!"
روحش شاد و یادش گرامی? خدا رحمتش کند . واقعاً یادش به خیر. در سال 1380دوست بزرگوار جناب آقای محمدی در مرکز تربیت معلم حضرت رسول اکرم اهواز در کلاس ما بود . فردی منظم، با اخلاق و فروتن بود. افسوس که داس مرگ نا به هنگام سرو قامتش را از ریشه قطع کرد. روحش شاد و یادش گرامی فخرالدین ستاره ای بود که زود غروب کرد. فخرالدین ستاره ای بود که زود غروب کرد. روحت شادجوان نمونه شهرم .... نجابت ،پاکی ،وصداقتش تاهمیشه درقلب مابه یادگارخواهدماندکسی هرگاه ازکوچه های شهرمیگذشت نجابتش راتمام مادران سرزمین باتمام وجودحس میکردندوبه پدرومادرش بابط چنین فرزندی درودمیفرستادند....صدافسوس که طعمه ارابهای مرگ شد....روحش شادونامش جاودان 
