شادی در غزه؛ تنفس کوتاه در میانه طوفان مقاومت
آوای رودکوف :پس از انتشار کلیپی از شادی مردم مظلوم غزه در فضای مجازی، حمیدرضا رفیعی ـ فعال سیاسی و از تحلیل‌گران پیگیر جبهه مقاومت، به‌ویژه تحولات سوریه ـ در واکنشی قابل‌تأمل نوشت:
«دوام شادی با خداست؛ اعتمادی به بی‌بی و ترامپ نیست. گروگان‌هایی را که با جنگ خونین نتوانستند آزاد کنند، با مذاکره رها کردند، چون وجود گروگان‌ها مانع استفاده از بمب‌هایی بود که برای انهدام تونل‌های عمیق طراحی شده‌اند.»
این تحلیل، دریچه‌ای تازه به فهم وضعیت پیچیده غزه می‌گشاید. او به‌درستی اشاره می‌کند : که حماس نیز این واقعیت را درک کرده است؛ درواقع پس از هفته‌ها فشار شدید نظامی، نیاز به یک «زنگ تفریح سیاسی» وجود داشت.
تشکیل گروه موسوم به الشباب، وابسته به جریان‌های حامی اسرائیل، موجب دودستگی درون جامعه مقاومت شده بود و حماس فرصتی برای مقابله مؤثر با آن نداشت. در این مدت، کمبود شدید آذوقه، اختلال کامل خدمات پزشکی و بهداشتی و تولد هزاران کودک فلسطینی در میان خرابه‌ها، جامعه غزه را در آستانه فروپاشی روانی قرار داده بود.
جامعه‌ای که زیر سایه سنگین جنگ و خیانت برخی دولت‌های عربی، به‌تدریج دچار واگرایی درونی شده بود. از سوی دیگر، حماس نمی‌توانست مستقیماً در برابر ضرب‌الاجل خطرناک ترامپ ـ که با رفتارهای غیرقابل‌پیش‌بینی تصمیمات نظامی را به باد می‌سپرد ـ موضع صریح اعلام کند؛ زیرا در آن صورت، تمام شکست‌ها و کاستی‌ها بر سر نیروهای مقاومت درون غزه آوار می‌شد.
در چنین فضایی، تصمیمی هوشمندانه و تاکتیکی اتخاذ شد؛ حرکتی رو به جلو، با مشورت برادر بزرگ‌تر محور عجم. این اقدام، تصویری ملایم‌تر و انسان‌دوستانه از حماس در سطح جهانی به نمایش گذاشت؛ جامعه بین‌الملل صلح‌طلب بودن آن را دید؛ ترامپ و نتانیاهو از آزادی گروگان‌ها اظهار رضایت کردند؛ تظاهرکنندگانی که پایان جنگ را فریاد می‌زدند، موقتاً ساکت شدند؛ و محور مقاومت نیز از فرصت «تنفس مجدد و ریکاوری» بهره برد، تا آذوقه و تدارکات حیاتی به بدنه خسته و محاصره‌شده برسد.
حتی فشارهای سیاسی و اقتصادی روی دولت مصر، به‌عنوان واسطه میانه این معادله سخت، اندکی کاهش یافت. به‌بیان دیگر، همه بازیگران در این نقطه خاص از درام طولانی و تلخ خاورمیانه، از یک وقفه موقت احساس خستگی و رضایت نسبی دارند.
اما حقیقت نهایی آن است که:
بقای صهیونیسم در گرو استمرار تجاوز است. اسرائیل از وضعیت آرام احساس پیروزی نخواهد کرد؛ زیرا بقای دولت نتانیاهو با تداوم جنگ گره خورده است. بنابراین، با وجود این تنفس کوتاه، آتش درگیری‌ها بار دیگر شعله‌ور خواهد شد.
و نکته پایانی اینکه:شادی مردم غزه را باید نه پایان نبرد، بلکه نشانه‌ای از امید انسانی در دل بحران دانست؛ نشانه‌ای از ظرفیت روح مقاومت که حتی در میان ویرانی، ریشه در ایمان و اراده مردم دارد. آنان می‌دانند که دوام شادی تنها با خداست، نه با کاخ‌های سیاستمداران غربی.
