حجاب؛ فرمانی مدنی نه دستوری اجرایی
پایگاه خبری آوای رودکوف: در روزگاری که جامعه ایرانی با پیچیدگی‌های فرهنگی و رسانه‌ای دست‌و‌پنجه نرم می‌کند، سخن گفتن از حجاب کاری آسان نیست؛ اما نمی‌توان از حقیقتی اجتماعی چشم‌پوشی کرد: حجاب با دستور اجرا نمی‌شود، بلکه فرمانی فرهنگی و مدنی در پس آن نهفته است.
اگرچه هیچ‌گاه شیوه‌های اجباری و ابزارهایی چون «گشت ارشاد» را راه مؤثر اصلاح فرهنگی ندانسته‌ام، ولی باید منصفانه اذعان کنیم که وضعیت پوشش در جامعه ما زیبنده دختر ایرانی و شأن ملی ما نیست.
دشمنان، با تحریف مفهوم «حجاب اجباری»، سعی کردند آن را برابر آزادی فردی قرار دهند؛ در حالی‌که اصل پوشش و عفاف، نه نشانه محدودیت، بلکه نشان احترام، قداست و منزلت زن و مرد ایرانی است.
امروز زمان آن رسیده که تعصب ایرانی، غیرت فرهنگی و درک اصیل از زیبایی اجتماعی جایگزین اجبار قانونی شود.
در برابر بی‌حجابی نباید تنها از نیروی قانون مدد جست؛ بلکه باید خانواده‌ها، مربیان، هنرمندان، و رسانه‌ها به مسئولیت تربیتی خود بازگردند. اصلاح فرهنگی با زور آغاز نمی‌شود — با آگاهی، محبت و درک مشترک ادامه می‌یابد.
جامعه‌ای که پوشش را نه به‌عنوان فرمان حکومتی بلکه به‌مثابه احترام به خود و دیگران درک کند، دیگر نیازی به برخورد پلیسی ندارد.
پس بیاییم با هشیاری و عزت، به خود آییم و یادمان نرود که عفاف و وقار زن ایرانی، بنیان ماندگاری فرهنگ ایرانی است.
