سایت تحلیلی خبری آوای دنا avayedena.com:
روز 13 فروردین یا همان سیزده بدر از مهمترین رسومات مشترک در میان اقوام ایرانی است که طی سال های اخیر روز آشتی با طبیعت نیز تلقی می شود.
در فرهنگ ایرانیان کهن سیزده ماه فروردین به روز سیزده بدر نامگذاری شده و از آنجا که این روز را نحس می دانند و برای بیرون کردن نحسی از خانه و کاشانه خود، کنار جویبارها و سبزه ها می روند و به شادی می پردازند.
روز سیزده نوروز برای هر ایرانی یادآور خاطرات شیرینی است که حتي طعم تلخ “نحسی” های گاه و بیگاه آن هم نمیتواند از این شیرینی کم کند. البته برای عده ای از بچه های بازیگوش، نحسی روز سیزده به شکل مشقهای ننوشته عید ظاهر میشد و گاهی بزرگترها دلشان به رحم می آمد و کمک میکردند تا مشقهای مفصل عید تمام شوند.
هر چند تاکنون هیچ پژوهشی نحس بودن روز 13 فروردین را به اثبات نرسانده، اما در فرهنگ اساطیری بسیاری از ملل، عدد 13 نحس است و از نگاه آنها این بدان خاطر است که در این روز اتفاقات ناگواری رخ داده که اگر در خانه و یا یک مجموعه مسقف نمی ماندند، شاید از میزان خسارات یا تلفات جانی آن کاسته می شده است.
ایرانیان باستان اعتقاد داشتند که عدد 13 نحس است، ایرانیان باستان این روز ( 13 فروردین ) را در طبیعت به جشن شادی می پرداختند تا بدین وسیله خود را از نحسی آن حفظ کنند .
اعتقاد به این روز همچون دیگر آیین ها برگرفته از باورهایی است که از دیرباز وجود داشته و سینه به سینه و نسل به نسل انتقال یافته است و در واقع بهترین زمان برای اجرای تاکیدات قرآن کریم در زمینه گردش در زمین و تفکر در طبیعت و رستاخیز است.
پس بیاییم ضمن گردش در طبیعت و تفکر در رستاخیز بهار را پاس بداریم و با پاکیزه نگه داشتن فضاهای سبز و پارک ها، به محبط زیست آسیبی نرسانیم.بدری/
