پایگاه تحلیلی خبری آوای رودکوف avayerodkof.ir
زندگی سالم / برگردان به پارسی: مریم سادات کاظمی - سه ماه تعطیلی، خوابیدن تا نزدیک ظهر، بازی و مسافرت کم کم رو به اتمام است و خانواده‌ها با نزدیک شدن فصل پاییز و آغاز سال تحصیلی برای بازگشایی مدارس آماده می‌شوند.
تعطیلات طولانی تابستان بی‌تردید تغییراتی در برنامه روزمره کودکان و نوجوانان ایجاد می‌کند و بهتر است تا والدین بتدریج محیط منزل را برای شرایط جدید آماده کنند. خواب مطلوب و کافی در کنار تغذیه صحیح، دو عامل بسیار مهم موفقیت دانش آموزان محسوب می‌شود که توصیه می‌شود، در برنامه روزمره بچه‌ها کم و بیش رعایت شود.
خواب کافی؛ شاه کلید نتایج خوب درسی
کم خوابی دانش آموزان افزون بر اینکه سبب چرت زدن و خستگی در طول روز می‌شود، می‌تواند روند تحصیل آنان را نیز تحت تأثیر قرار دهد. این در حالی است که امروزه بسیاری از دانش آموزان شبها به اندازه کافی و مطلوب نمی‌خوابند. تماشای طولانی تلویزیون، بازیهای رایانه ای، تبلت و تلفن همراه مهمترین عوامل بیدار ماندن بچه‌ها تا دیروقت است. در نتیجه روز بعد دانش آموز با خستگی، بی‌توجه و بدون تمرکز وارد کلاس درس می‌شود. از آنجا که در این شرایط، پیشرفت مطلوب تحصیلی دیده نمی‌شود، والدین نگران شده و به دنبال کلاسهای تقویتی و کار بیشتر با بچه‌ها هستند. غافل از اینکه مشکل در جای دیگری است.
صبحانه نخوردن؛ عادت اشتباه و رایج دانش آموزان
متأسفانه بسیاری از خانواده‌ها توجه چندانی به صبحانه خوردن ندارند و این عادت به فرزندان نیز منتقل می‌شود. در این صورت کودک پس از گرسنگی طولانی شب، با معده خالی به مدرسه می‌رود که این حالت تأثیر جدی در روند توجه و یادگیری او دارد. در ساعات مدرسه نیز فقط تنقلاتی می‌خورد که ارزش غذایی کافی برای بدن ندارند. در نتیجه نزدیک ظهر احساس خستگی و بی حالی دارد و چندان اشتهایی به خوردن ناهار نیز نخواهد داشت.
والدین باید کودکان را به صبحانه خوردن سالم ترغیب کنند. خوردن یک تکه کیک یا بیسکویت را نمی توان صبحانه نامید. در واقع صبحانه سالم باید شامل نان یا غلات صبحانه سبوس دار، شیر یا دیگر لبنیات ، کمی کره، یک قاشق کوچک مربا یا عسل و یک فنجان چای باشد. تخم مرغ نیز به خاطر داشتن مواد مغذی فراوان برای بچه‌ها بسیار مفید است. گنجاندن آبمیوه تازه نیز می‌تواند در ذایقه آنها تغییر ایجاد کند و تمایل به صبحانه را افزایش دهد. مادران باید فرزندان را به موقع از خواب بیدار کنند تا وقت کافی برای صبحانه خوردن وجود داشته باشد و دلیلی مانند کمبود وقت و دیر رسیدن به مدرسه نباید توجیه صبحانه نخوردن باشد.
این نکات را جدی بگیرید!
اگر بچه‌ها به اندازه کافی و مطلوب نخوابند و تغذیه سالمی نداشته باشند، در اغلب موارد والدین مقصرند که به اندازه کافی مراقب نبوده اند. در کنار این دو نکته مهم، به شرایط احساسی و روانی خانواده نیز توجه داشته باشید. غذا خوردن در کنار هم، گفت و گوهای صمیمانه اعضای خانواده و کتاب خواندن برای بچه‌ها پیش از خواب تأثیر بسیار مثبتی در روحیه آنها خواهد داشت. همچنین پس از اینکه فرزندان از مدرسه بازمی‌گردند، با آنها صحبت کنید و در مورد اتفاقات مدرسه بپرسید. آنها به این تبادلهای احساسی و مورد توجه بودن نیاز مبرمی دارند.
10 توصیه کاربردی به والدین در آستانه شروع سال تحصیلی
1- خواب منظم و کافی. تا سن 6 سال کودک به 12 ساعت خواب شبانه در کنار استراحت بعد از ظهر نیاز دارد. تا 13 سالگی این مدت به 9 ساعت و در دوران نوجوانی به 5/7 تا 8 ساعت می‌رسد.
2- صبحانه کامل و متعادل
3- مسواک زدن دقیق دندانها؛ صبح‌ها و شبها پیش از خواب
4- شست و شوی دستها؛ حداقل پیش از غذا خوردن و پس از رفتن به دستشویی
5- کوتاه و تمیز نگه داشتن ناخنها. هر بی دقتی در این مسأله زمینه ابتلا به عفونتهای گوارشی و تکثیر انگلهای روده را تسریع می‌کند.
6- کفش راحت. چرم بهترین انتخاب است، اما استفاده طولانی از کفشهای ورزشی توصیه نمی شود؛ زیرا پاها گرم و زمینه ابتلا به قارچهای پوستی و رگ به رگ شدن پاها بیشتر می‌شود.
7- کیف سبک، حداکثر 10 درصد وزن دانش آموز.
8- لباسهای راحت. شلوارهای خیلی تنگ سبب ایجاد مشکلات عروقی و عفونتهای ادراری می‌شود.
9- رفتارهای سالم. به فرزندان خود از سنین کودکی آموزشهای مناسب در زمینه پیشگیری از مصرف مواد مخدر و رفتارهای پرخطر را بدهید.
10- مراجعه منظم به پزشک. این نکته بخصوص برای دانش آموزان در سنین اوایل ابتدایی و آنهایی که بیماری‌های مزمنی مانند دیابت و آسم دارند، اهمیت بیشتری خواهد داشت. به برنامه واکسیناسیون نیز دقت کنید. کنترل بینایی، شنوایی و دندانپزشکی باید حداقل یک بار در سال انجام شود.
آماده کردن کودکان برای ورود به سال اول ابتدایی
برخی از کودکان هنگام ورود به سال اول ابتدایی دچار مشکلاتی نظیر ناراحتی، بی قراری، ترس از مدرسه و حتی بی‌زاری و تنفر از مدرسه می‌شوند. ترس غير منطقي كودك از مدرسه به معني امتناع از مدرسه رفتن و يكي از نشانه هاي اضطراب جدايي از والدين، خانه، خانواده و بخصوص مادر و يا شرايطي است كه به آن وابسته شده است.
دلایل ترس کودک از مدرسه
1- اضطراب جدایی: معمولا بچه هايي كه دچار اضطراب جدايي هستند، مادرانشان شخصيتي افراطي، مضطرب، بيش از حد حمايت كننده، مردد، حساس و عاطفي دارند كه اضطراب خود را با بيان افكار منفي و عمل خود به بچه‌ها منتقل مي كنند.
2- يادگيري: ترس و يا امتناع از مدرسه بيش از آنكه علت شخصيتي و عاطفي داشته باشد، ناشي از يادگيري است. مادر يا پدري كه در ارتباط با كودكان خود مفاهيم و يا نكته هاي منفي از مدرسه، تنبيه و توبيخ‌ها و تجربه‌های ناخوشايند خود را از دوران تحصيل بيان مي كنند و از آنها مي خواهند كه مواظب رفتارهايشان باشند، خواه ناخواه سبب ترس كودكشان از مدرسه مي شوند.
3- وابستگي: اضطراب كودك گاهي به دليل وابستگي به مادر محيط خانه،خانواده و يا هر تكيه گاه و پناهگاه ديگر است. معمولاً مادران سعي در وابسته كردن كودك به خود دارند و به واكنشهاي عاطفي او نسبت به ترك پاسخ مي‌دهند. براي پيشگيري از به وجود آمدن اين مشكلات و يا برطرف كردن آن و نيز آماده كردن كودك براي پذيرش شرايط جديد و مأنوس شدن او با محيط دبستان موارد زير را مد نظر قرار دهيد.
چطور می‌توان ترس کودک را از بین برد؟
- سعي كنيد با استفاده از روشهاي مناسب ( مثل گذاشتن كودك در خانه اقوام به مدت يكي دو ساعت در روز به صورت پراكنده يا بردن او به پارك و همراه كردن او با كودكان همسن و سال خودش) بتدريج وابستگي كودك را به خود كم كنيد.
- پیش از شروع سال تحصيلي، ذهن كودكتان را نسبت به مدرسه و معلم آماده كنيد. به طوري كه با تعريف و تمجيد واقعي و منطبق بر واقعيت از مدرسه و معلمان، شور و اشتياق مدرسه رفتن را در كودك ايجاد کنید.
- به او اطمينان دهيد، معلمش مهربان است و او را حمايت خواهد كرد.
- خاطرات و تجربه‌های مثبت ، شاد و جالب خود را با معلم هاي دوره ابتدايي با كودك خود در ميان بگذاريد.
- از معلم‌ها با القاب خوب و با لبخند ياد كنيد.
- سعي كنيد با علاقه و اشتياق زياد درباره آنچه كه او در مدرسه خواهد آموخت، مثل خواندن، نوشتن، حساب كردن، شمردن، نقاشي و ورزش كردن حرف بزنيد.
- با كتاب خواندن براي كودك و هديه دادن كتاب داستان به كودك، علاقه او را به يادگيري خواندن و با سواد شدن افزايش دهيد.
- در روشهاي تربيتي خود به گونه اي عمل كنيد و به شيوه اي سخن بگوييد و با كساني رفت و آمد كنيد و الگوهايي ارایه دهيد كه ناخودآگاه براي كودك انگيزه يادگيري و رفتن به مدرسه ايجاد شود.
- از كم اهميت جلوه دادن ارزش تحصيل و كسب دانش حتي در قالب طنز و شوخي جداً خودداري كنيد. اگر بي دليل نگران ترس كودك خود از مدرسه باشيد، در واقع اين ترس را به كودك خود القا كرده و به او مي فهمانيد كه مدرسه جاي ترسناكي است. از ترساندن كودك و ايجاد رعب و وحشت و ترس از معلم (مثل اگر بچه خوبي نباشي، به معلم مي گويم تو را در كلاس زنداني كند) جداً خودداري كنيد.
فرستادن كودك به پيش دبستاني و مهد كودك
معمولا بچه هايي كه قبلا تجربه رفتن به مهد كودك و پيش دبستاني را دارند، آمادگي بيشتري براي رفتن به مدرسه دارند بخصوص كه بسياري از مهارتها و مفاهيم مورد نياز را در دوره پيش دبستاني مي آموزند، در نتيجه موفقيت بيشتري در دوره دبستان خواهند داشت.
منبع: www.Esante.fr
