پایگاه تحلیلی خبری آوای رودکوف avayerodkof.ir،
احمدعلی کریمی زاده:معمولا هرکجای دنیا برای افتتاح و بازگشایی مراکز علمی دانشگاهی مردم و ادارات و نهادهای هر منطقه با همیت و یکدلی مقدمات این مهم را فراهم می آورند تا فرزندان آن منطقه بتوانند به سهولت تحصیلات علمی خود را ارتقاء دهند و هم در اقتصاد خانواده ها و آسایش روانی موثر باشد.
اما خلاف این موضوع متاسفانه ساختمان دانشگاه پیام نورشهرستان لنده که در دولت قبل کلنگ زنی و چند فاز آن به پایان رسیده بود همچنان به ورطه فراموشی سپرده شده است و فریادرسی نیست .
انتظار می رفت وقتی نمی توان برای دایر کردن ادارات جدید در شهرستان نوپای لنده اقدام کرد حداقل استاندار محترم نگاهشان را معطوف این امر کند ، ولی چیزی که به گوش نمی رسد فریاد است .و دریغ از ساماندهی اوضاع دانشگاه ، هر روز مدیران ارشد کشوری و استانی تغییر می کنند و طبق عادات ، هیچ مدیر جدیدی اهداف مدیر قبلی را چه به صلاح چه غیر از آن را نمی پذیرد و آنچه در این بین تاراج می شود شخصیت دانشجویان و جیب سرپرستان خانواده است.
با ورود رئیس توانمند و کاربلد جدید که سالها سابقه مدیریت مالی دانشگاه را داشته و جوانی از جنس مردم دیار لنده است درخت امید شکوفه زد و باز به آینده ای روشن امیدوار ولی داراب طیبی ریاست دانشگاه پیام نور لنده بیشترین وقت خود را صرف پیدا کردن مکان مناسب برای دانشگاه کرده است و از اول ترم تاکنون این دانشگاه 3فضای فیزیکی را تجربه کرده تا باالاخره خوابگاه تازه تاسیس آموزش و پرورش را با تلاش بسیار تجهیز و کلاسها و قسمت اداری هردو در یک مکان راه اندازی شده است.
و به یقین اگر مدیریت بومی و دلسوزی های طیبی رئیس دانشگاه نبود شاید دانشگاه هم در لنده نمی ماند.انتظار می رود دکترخادمی استاندار کهگیلویه و بویراحمد گوشه چشمی به مراکز علمی شهرستانهای دیگر هم داشته باشد هم به لحاظ فضای فیزیکی و هم اعتبارات که برخلاف افزایش شهریه ها خدمات بدتر از قبل نباشد.
به هر حال شکوفه های امید دانشجویان نه تنها به ثمره تبدیل نشد بلکه خزانی سهمگین را هم باید تحمل کند و در آرزوی بهار،دلخوش باشد و استقامت کند .
حال دانشجویان خوش است اما تو باور نکن
