اوای دنا :'غلامرضا تاجگردون نماینده منتخب مردم گچساران و باشت در مجلس نهم در نشست با جمعی از  مردم گچساران گفت : در این انتخابات حرف های ناخوشایند و تهمت هایی به حق و یا ناحق زده شد كه از سهم خود می گذرم و آنها را می بخشم و انتظار دارم آنهایی كه با نیت پاك بنده را انتخاب كردند با توجه به فرارسیدن عید باستانی نوروز كدورت ها را از قلب خود بیرون ریخته و دل های خود را پاك كنند. وی، با تقدیر ازشركت گسترده و پرشور آحاد مختلف مردم گچساران در انتخابات 12 اسفندماه 90، بیان كرد: درود بر امت خداجو، وفادار، متعهد، متدین و همیشه در صحنه شهرستان گچساران كه یكبار دیگر با حضور گسترده و پرشور خود در انتخابات مجلس نهم تیرمحكمی بر قلب دشمنان زدند. وی، حضور حداكثری مردم گچساران درانتخابات را پشتیبانی از مقام معظم رهبری و پایبندی به آرمان های امام راحل (ره) و انقلاب اسلامی دانست و عنوان كرد: حضور حماسی در پای صندوق های رای و كسب رشد حداكثری این شهرستان در زمینه شركت در انتخابات جای تقدیر و تبریك به مردم همیشه در صحنه این شهرستان دارد. منتخب مردم گچساران و باشت در مجلس نهم افزود: هر فرد، گروه و یا حزبی كه می خواهد در خدمت بی منت همراه ما باشد ما دست دوستی به سمت همه دراز كرده و همه با هم هستیم. تاجگردون گفت: تغییرات مدیریتی كوچكترین كار یك نماینده مجلس باید باشد. وی، با اشاره به اینكه مسوولان اجرایی در صورتی كه خدمت صادقانه به مردم كنند از هر گروهی كه باشند ما خاك پای آنها هستیم، بیان كرد: اگر خدای نكرده در كار خدمت رسانی به مردم گوشه ای خیانت شود تا آخرین نفس از حقوق مردم نخواهم گذشت. تاجگردون گفت: نماینده مجلس باید همه را به یك چشم نگاه كند و به تك تك آنان خدمت كند. در این گردهمایی بیانیه ای ازطرف ستاد انتخاباتی 'غلامرضا تاجگردون' منتخب مردم گچساران و باشت در مجلس نهم قرائت شد. درقسمتی ازاین بیانیه آمده است: مردم فهیم گچساران و باشت با تشكر از حضور گرم و صمیمی شما در صحنه انتخابات كه صحه ای بود به فرمایشات مقام معظم رهبری و در حضور حداكثری مهر تاییدی بود بر ولایتمداری تان. بی شك دشمنان قسم خورده جمهوری اسلامی از این جوشش مردمی سرگردانند و انشاء الله تا ابد چنین باد. در 12 اسفندماه 90 با حضور سیل آسا در پای صندوق های رای برگ زرین دیگری بر تاریخ سراسر افتخار مردمی فهیم اضافه شد تا دشمنان انقلاب مایوس تر از همیشه بنگاه های اراجیف پردازیشان را تخطئه كنند. در بخش دیگری از این بیانیه عنوان شده است: انتخابات با موفقیت تمام شد و دشمنان این آب و خاك بی بهره از این حضور ولی اكنون كه رای مردمی فهیم و دوراندیش مهر تاییدی بود بر مشروعیت نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و به تبع آن در این حوزه انتخابیه قاطعانه خادم بی منت را برگزیدید رقابت ها را به رفاقت ها مبدل كرده و برای سرافرازی شهر و دیارمان از جان و دل بكوشیم و ما به افتخار دست نیاز به سوی تك تك شما عزیزان دراز می كنیم و بر دستان پر مهرتان بوسه می زنیم.

اوای دنا:چکار داری به فرزندت بگویی که تشنگی خدمت ، جای خود را به شیفتگی قدرت داده است؟ چکار داری برایش بازگو کنی که برای چهار روز نشستن بر روی یک صندلی چه کار ها که نمی کنند و چه تهمت ها و انگ ها که نثار خلق الله نمی کنند؟ چکار داری بگویی که بعضی ها آنقدر دروغ تحویل مردم داده اند که حتی آبروی نداشته دروغ را هم برده اند؟! چکار داری بگویی که از ارزش هایی که علی ات به قربان آنها رفته ، چه دکان هایی علم شده است؟ سلام مادر ! سلام ننه علی ! سلام اسطوره مهربانی !دیروز خبر آمد که بالأخره پیش فرزند شهیدت رفتی ؛ نه این که از او دور بوده باشی و حالا به او برسی ، نه! تو در تمام سال هایی که پسرت آسمانی شده بود ، در زمین ، کنارش بودی و ماندی و خانه که چه بگویم ، کلبه ات را در کنار آرامگاه شهیدت بنا کردی و شب و روزت را در کنار جوان شهیدت به سر کردی تا تجسمی از مهرمادری باشی در روزگاری که مهربانی ها به حراج روزمرگی ها رفته و رو به افسانه شدن گذاشته اند.نمی دانم در آن شب های سرد زمستانی و در آن روزهای داغ بهشت زهرای تهران ، با "قربانعلی" ات چه نجواها کرده ای و در میانه اشک های مادرانه ات با او چه ها گفته ای.این را نیز نمی دانم حالا که به وصال فرزند دلبندت رسیده ای و بعد از سال ها که سنگ قبر او را بغل می کردی ، اینک خودش را در آغوش گرفته ای ، به او چه ها خواهی گفت و داغ غربت سالیانت را چگونه برایش روایت خواهی کرد ؛ نباید هم بدانم ؛ حرف های مادری و فرزندی ، رازهایی دوست داشتنی بین خودشان است و بس!اما ننه علی ! تو را به آن سال های فراق و به آن قرآن  درشت خطی که بارها در کلبه ات ختمش کردی ، قسمت می دهم هر چه به شهیدت می گویی بگو ، اما حال و روز ایرانی که علی تو و علی های دیگر برایش فدا شدند را برایش باز مگو! بگذار روحشان آزرده نشود. به پسرت نگو که او و همرزمانش هر چه رشته کرده بودند را عده ای دارند به اسم همان شهیدان پنبه می کنند! نگو که چنان دارند جوانان را از اسلام عزیز می رانند و بدان بدبین می کنند که میسونرهای مسیحی هم نتوانستند چنین کنند؟چه نیازی هست اوقات قربانعلی را تلخ کنی و به او بگویی که با یاران انقلاب چه ها که نکرده اند؟! احتیاجی هم نیست درباره تازه به دوران رسیده هایی که حتی خدا را هم بنده نیستند به او چیزی بگویی. ناراحتش نکن ننه علی! نگذار فرزندت بفهمد که هنوز که هنوز است ، خیلی ها در سرزمینش می میرند ، فقط به خاطر این که یک مشت اسکناس ندارند. هنوز کودکان معصوم سرزمینش ، تا نیمه شب در چهار راه ها فال و گل مریم می فروشند و در حسرت یک جفت دستکش قرمز رنگ اند تا نوک انگشتانشان از فرط سرما کرخت نشود. نگذار متوجه بشود که زنان و دختران زیادی تن می فروشند و نان می خرند؛ به غیرت پسر برومندت بر می خورد. مادر جان! بی خیال این باش که به علی ات بگویی مردمی که برای رفاه شان جنگیده ، برای دادن نامه درخواست چندرغاز مساعده ، مجبورند کیلومترها پشت ماشین رؤسا بدوند و نفس نفس زنان ، نامه را به داخل ماشین شان بیندازند و بعد هم چشم به در بدوزند که جواب نامه شان کی خواهد آمد؟تو را به خدا نگو جوان هایی مانند علی ات که روزگاری شاه بیرون می کردند و دماغ صدام بر خاک می مالیدند ، کرور کرور گرفتار تریاک و هروئین و کراک و شیشه و اکس و کوفت و زهرمار شده اند تا روزگارشان بین نئشگی و خماری بگذرد.مهربان مادر! چکار داری به فرزندت بگویی که تشنگی خدمت ، جای خود را به شیفتگی قدرت داده است؟ چکار داری برایش بازگو کنی که برای چهار روز نشستن بر روی یک صندلی چه کار ها که نمی کنند و چه تهمت ها و انگ ها که نثار خلق الله نمی کنند؟ چکار داری بگویی که بعضی ها آنقدر دروغ تحویل مردم داده اند که حتی آبروی نداشته دروغ را هم برده اند؟! چکار داری بگویی که از ارزش هایی که علی ات به قربان آنها رفته ، چه دکان هایی علم شده است؟ چه کار داری از آزادی و ... .اصلاً از آب و هوا برایش بگو ... نه! این را هم نگو! علی و یاران شهیدش حتماً ناراحت می شوند اگر بدانند مردمشان با هر دم و بازدمی ، کلی سرب و دی اکسید کربن و ذرات معلق و ... تنفس می کنند؛نگو که مبادا یاد خاطرات بمباران شیمیایی زمان جنگ بیفتند و خاطر نازنینشان آزرده شود.ننه علی! مادر اسطوره ای سرزمین مادری من! اصلاً از ما و از کارهایمان هیچ به علی نگو! دلش می شکند،بگذار روحش آسوده باشد.نگذار حلاوت دیدار مادر با تلخی کارهای ما کم رمق شود... . آه ...! چه می گویم من ننه علی! لابد داری شماتتم می کنی که "پسر! مگر یادت رفته که شهیدان زنده اند و می بییند و می شنوند و اصلاً شهید نامیده شده اند چون شاهد مایند." و ادامه می دهی: "فکر می کنی اگر من هیچ نگویم این ها هم هیچ نخواهند دانست؟"راست می گویی ننه علی! بر من ببخش! نگرانم، نگران علی های دیگر این ملک و فرزندان شان. می ترسم کاسه صبر شهیدان به سر آید و شکایت مان را بی هیچ گذشتی نزد خدا ببرند که "خدایا ببین! ما رفتیم و عزیزترین متاع مان که جانمان است را برای دین و میهن و ناموس این ها دادیم و به خون خود غلتیدیم و حال اینان به اسم ما چه ها که نمی کنند و چه مفسده ها که به نام مصلحت مرتکب نمی شوند و چه آبرویی که از دین خودت نمی برند؟خدایا! به عذابی سخت گرفتارشان کن و تاوان خون سرخ مان را از ایشان بگیر که سخت آن را هدر دادند."راستی ننه علی ! فردای قیامت که علی تو و شهیدان دیگر چشم در چشم ما دوختند و گفتند: "بعد از ما چه کردید؟" چه خواهیم گفت؟ اصلاًچه داریم که بگوییم؟  بگوییم که بعد از شما افتادیم به جان هم ؛ هزار گروه شدیم و هزار کیسه دوختیم و هزار بیراهه رفتیم و کلاً یادمان رفت که حتی نفس کشیدن هایمان را هم مدیون کسانی هستیم که به خاطر ما از نفس افتاده اند و شد آنچه نباید می شد؟!خوش به حالت ننه علی! و خوش به حالتان شهدا که رفتید و این روزهای تلخ را ندیدید!آدم حتی رویش نمی شود که بگوید : شهیدان شفاعت مان کنید! منبع:عصرایران

اوای دنا-حجت الاسلام محب زاده در وبلاگش نوشت:یادش بخیر, استاد اخلاقی داشتیم که بعضی اوقات می فرمود: «آقایان! این همه روضه ی مظلومیت ائمه (علیهم السلام) را می خوانیم و اشک میریزیم, امشب می خواهیم روضه ی دیگری برایتان بخوانم, روضه ای که کسی نمی خواند. بیایید امشب, برای غربت و مظلومیت خدا گریه کنیم, خدایی که خیلی مظوم است, خیلی غریب است, کسی از او یاد نمی کند و همه به فکر خودشان هستند.» و بعد هم دستشان را رو پیشانی شان می گذاشتند و با حال گریه و کشیده می گفتند: «ااای خدااااای مظلووووووم...» و بعد هم گریه می کردند و شاگردان هم به تبع... چرا یاد این خاطره افتادم؟ چون ایام انتخابات که می شود, اوضاع همینطوری می شود, همه به فکر خودشان و گروه شان و حزب شان هستند و انگار نه انگار که خدایی هم در میان هست و ناظر بر اعمال. دردناک تر آنکه همه هم از تکلیف و عمل به وظیفه ی دینی و میهنی خود دم می زنند و شعارهای آبدار می دهند و مدام طرف های مقابل را به انواع و اقسام تهمت ها و نارواها می نوازند. اما به راستی جایگاه خدای متعال در این کشاکش های سیاسی و... کجاست؟ واقعا جایگاه و منزلت حق تعالی در تمام لحظات زندگی ما بندگان ناسپاس کجاست؟ یک بار دیگر باید بر مظلومیت خدای متعال (به تعبیر استاد عزیزمان) گریست. ای خدای مظلوم!!

اوای دنا- بهرام پارسا:مدیر محترم سایت وزین آوای دنا با سلام ،مطلبی را دریکی از سایتهای استانی ملاحظه نمودم که فکر میکنم که اگر به آن جواب ندهم کمی قصور وکوتاهی  کردم . من هر دو مقاله راخواندم ((1-آقای مژدهی پور بازی را ازدو سر باخت 2-فیاض بخش با رای ندان به  مژدهی پور ...شد)) مقاله ی اول بسیار زیبا وجامع وکامل بود ولی مقاله ی دوم   فقط تهمت ودروغ وافترا بود . اگر نویسنده ی متن طیبی  است که فکر نکنم طیبی باشد یرای خودم متاسف هستم واگر هم طیبی نیست خواهش دارم شما کینه ی نفاق را دامن نزن جناب مژدهی وجناب فیاضبخش از بچه های خوب ایل طیبی وتقریبا همفکر ولی آزادی درانتخابات بحثش جداست وبرادر بزرگوار شما که مطلب مینویسی حداقل حرمت قلم را حفظ کن ،چون خداوند در قرآن به قلم سوگند یادکرده است ونمیدانم شما کی هستی که برای ایل طیبی کاسه ی از آش داغتری ؟ مردم زمانی هم به شخصی رای میدهند وبعد ثابت میشه آنجوری نیست که مردم انتظارش را داشتند ودلیل نمیشه بگوییم فلانی چون به بهمانی رای داد توهین به او وارد کنیم .دراینکه من وامثال من میبایستی از جناب مژدهی حمایت میکردیم شک نیست والان خود داریم تاوان آن راپس میدهیم ولی اینجور صحبت کردن اصلا ادبیات درستی نیست. زمانی ما به بنی صدر رای دادیم وبعد ازمدتی آن پیر فرزانه فهمیدندکه ایشان به بیراهه میرود وامام باآن تدبیرش چگونه برخورد کرد. ونمایندگان دیگری که ما به آنها رای دادیم و برادر عزیز ملاک فعل افراد است و از سایت .... که البته دلش میخواهد چنین موضوعاتی مطرح شود چون شناختی از ایل بزرگ طیبی ندارد تمنا دارم حرمت قلم را نگهدارد وهمه ی مطالب را در دید قرار ندهد. ومن به جد میگویم امثال مدیر سایت.... دوست ندارند کسانی همانند مژدهی پور عزیز وفیاضبخش عزیز  چنین رشد کنند وشاید هم خیلی سنگ اندازی بکنند . ومن بعنوان یک طیبی به هر دوی این عزیزان افتخار میکنم  وانشا الله هرجاکه هستند برقرار ودشمنانشان خوار باشد . امیدوارم که خداوند به همه ی ما سعه ی صدر دهد وعاقبت همه ی مارا ختم به خیر کند. واما یک نصیحت به خودم ونویسندگان چنین مطالبی در چنین احوالی خدارا ناظر برکارهایمان بدانیم چون او خیلی نزدیک است واز دامن زدن به این کارها جدا" خودداری کنیم که ثواب وصلاح نیست .

اوای دنا-محمدصادق زماني:ياران امام حسين(ع) همه اهل نماز بودند و بندگي خدا. آنها هم كه حسين(ع) و يارانش را مظلومانه به شهادت رساندند، نماز مي‌خواندند و گرد و خاك ادعاي دينداري‌شان، چشم را كور مي‌كرد!در سريال مختارنامه هم اين اشتراك‌ها بين مختاريان و يزيديان به زيبايي به تصوير كشيده شده بود. پس چرا نمازگزاران يزيدي عليه نمازگزاران حسيني شوريدند و سرهاي اين قافله جوانمرد و اهل دين را بر سر نيزه‌ها كردند؟! براي پاسخ به اين پرسش بايد شخصيت و رفتار نمازگزاران يزيدي را از زاويه تحليل روانشناختي مورد بررسي قرار داد تا روشن شود كه اين افراد چه نوع شخصيت و چه خلق و خويي داشته‌اند. ۱- دورويي و چندچهرگي: يكي از ويژگي‌هاي رفتاري نمازگزاران يزيدي، نفاق و دورويي آنان بود. همان زمان، افرادي در جامعه اسلامي زندگي مي‌كردند كه نه اهل نماز بودند و نه ادعايي درباره مذهبي بودن داشتند؛ آنان يك رو داشتند نماز نمي‌خواندند و به هنجارهاي مذهبي پايبند نبودند. هرچند رفتار اين دسته هم قابل نقد است، اما چون، دو‌چهره نبودند تشخيص نوع تفكر و شخصيت آنان كار ساده‌اي بود. اما يزيديان، ظواهري مذهبي داشتند و ادعاي مذهبي بودن مي‌كردند و تشخيص باطل بودنشان بسيار دشوار بود. كمرشكن‌ترين ضربه‌ها را بر پيكره مذهب و جامعه، افراد داري نفاق و چندچهرگي وارد مي‌سازند. تشخيص باطل بودن و خطرشان- چون نفاق دارند و در هر جمعي قرار مي‌گيرند به خاطر منافع‌شان همرنگ آن جمع مي‌شوند ـ مانند تشخيص حركت يك مورچه است بر روي يك سنگ سياه آن هم در يك شب سياه و تاريك! ۲- دروغگويي: در ميان همه صفات بد و مورد نكوهش، دروغ جايگاهي نكوهيده‌تر دارد. هيچ وقت نشنيده‌ايم كه «دزد، دشمن خداست» ، هميشه شنيده‌ايم كه بزرگان ما گفته‌اند: «دروغگو دشمن خداست». در كنار دروغ، تنها يكي از رفتارهاي ضدارزش در قامت دروغ معرفي شده است: «رباخواري» (رباخواري، اعلان جنگ به خدا و رسولش است/ قرآن كريم.) افرادي كه در سپاه يزيد مثلاً نماز مي‌خواندند، مبتلا به بيماري دروغگويي بودند و تفسيرهاي دروغين به مذهب مي‌بستند تا اهداف خود را پيش ببرند. آنها به دروغ، امام حسين(ع) را خارج شده از دين معرفي مي‌كردند و به ايشان تهمت مي‌زدند. ۳- منفعت‌طلبي و قدرت‌طلبي: يزيديان چون منفعت‌هايشان در بقاي يزيد بود و از آنجا كه افرادي قدرت طلب بودند، حقيقت را قرباني منفعت‌هاي شخصي و حرصشان به قدرت كردند در مقابل، نمازگزاران حسيني افرادي راستگو و جوانمرد بودند كه خشنودي خدا را بر هرچيز ديگري ترجيح دادند، چراكه آنان ايمان داشتند:« طاعت آن نيست كه بر خاك نهى پيشانى/ صِدق پيش آر، كه اخلاص به پيشانى نيست.»

کسانی که باعث اختلاف در جامعه هستند از درونشان آتش می‌جوشد...

• رسما به من گفتند که شما محبوب شدید و در انتخابات چیزی بگویید و از کسی حمایت کنید رای می آورد! خوب آیا ما تبلیغ کردیم، یا کار کردیم؟! همه می گویند که تبلیغات دولت ضعیف است. تبلیغات نداریم که، پس کار کردیم، خوب می گویید کار نکنیم؟ می دانید چه حرفی می زنید؟ ...

ما کار خود را با علمایی شروع کرده‌ایم که خود در خط رهبری بوده و هر کجا خطایی از ما سر زند آن را عنوان کرده و مسیر را به ما نشان می‌دهند.    

آنها که ما را منحرف می‌خوانند مشکل‌آفرینی می‌کنند از ابتدا هم اعلام کردم برای این قدم در میدان گذاشته‌ام که حلقه‌های بسته مدیریتی را بشکنم و آرمان‌های فراموش شده‌ای را که بعضاً در داخل و خارج کشور به تمسخر گرفته می‌شد، احیا کنم و از ابتدا هم معتقد بودم که تنها مشکل کشور انحراف از ارزش‌ها و اصول انقلاب است و طبیعی است که این حرف‌ها مخالف دارد و مخالفان هر‌چه در توان داشته باشند، برای از میدان خارج کردن ما عملیاتی خواهند کرد. احمدی‌نژاد تصریح کرد: کسانی در مقابل ما صف کشیده و ما را به انحراف متهم می‌کنند که بسیاری از مشکلات کشور ناشی از مدیریت آنها بر جامعه است و حالا ما را به انواع و اقسام تهمت ‌ها متهم می‌کنند. رئیس جمهور با اشاره به سیل اتهام‌ها علیه دولت و اعضای آن خاطرنشان کرد: من به دنبال دفاع از کسی نیستم و سکوت را برای منافع کشور ترجیح می‌دهم اما معتقدم خدا از بندگان خود دفاع خواهد کرد و هجمه‌هایی را که فراتر از نقد، ظلم به دولت و پاکترین فرزندان ملت است، بی‌پاسخ نخواهد گذاشت.