عذاب الهی در آینه قرآن

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری آوای رودکوف؛در نظام هستی هر کنش در حوزه های مختلف تأثیرگذار بوده و آثار و پیامدهای چندی را به دنبال دارد و در بیشتر موارد نیز بازتاب آن به خود کنشگر و عامل بر می‌گردد، ولی تبعات آن گاه فراتر از آن می‌باشد. هر چه عمل، بازتاب‌های مثبت و منفی بیشتری داشته باشد؛ به همان اندازه کیفر و پاداش شدت و ضعف می‌یابد. در نظام الهی کیفر و پاداش در دنیا و آخرت برخلاف کیفر و پاداش در نظام تشریعی وضعی با توجه به خصوصیت عمل و کنش و مناسب آن است.

روی گردانی از یاد خدا و ترک طاعت او ضمن آنکه عواقب سوء اُخروی دارد، دارای پیامدهای سوء مادّی در این دنیا نیز هست که احساس ضیق و تنگنا در زندگی از آن جمله است.

زندگی انسان در دنیا بی‌عذاب و رنج نیست؛ هرچند که در آخرت تنها بهشتیان از عذاب در امان هستند؛ ولی می‌توان کاری کرد که اگر در دنیا گرفتار مصیبت شدیم، گرفتار عذاب الهی نشویم و حتی از آن مصونیت یابیم.

ایمان از اصلی‌ترین عوامل مصونیت انسان از عذاب الهی است

وی، عذاب را نوعی خاص از مصیبت دانست و افزود: عذاب نوعی خاص از مصیبت است؛ زیرا مصیبت‌هایی که انسان در زندگی دنیوی بدان دچار می‌شود، ممکن است از مصادیق ابتلائات و آزمون‌های الهی باشد که هیچ ارتباطی به کیفر و مجازات نداشته باشد.

وی، بااستناد به آیه 54 سوره یونس(وَلَوْ أَنَّ لِكُلِّ نَفْسٍ ظَلَمَتْ مَا فِي الْأَرْضِ لَافْتَدَتْ بِهِ ۗ وَأَسَرُّوا النَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ ۖ وَقُضِيَ بَيْنَهُمْ بِالْقِسْطِ ۚ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ) بیان کرد: دراین آیه می خوانیم: اگر هر گنهكارى صاحب همه روى زمين باشد، خواهد كه خود را بدان از عذاب بازخرد. و چون عذاب را بنگرند پشيمانى خويش در دل نهان دارند. ميانشان به عدالت حكم شود و مورد ستم واقع نگردند.

حجت‌الاسلام زمانی، ضمن بازگو نمودن فلسفه مجازات الهی در آخرت ادامه داد: فلسفه مجازات الهی در آخرت، هدفمندی آفرینش است. به این معنا که آفرینش از جمله آفرینش انسان دارای هدفی است که اگر کسی در آن مسیر حرکت نکرد و برخلاف دستورات الهی عمل کرد، باید مجازات و کیفر شود؛ زیرا انسان دارای اراده و اختیار و حق انتخاب آزادانه است و چون دنیا ظرفیت آن را ندارد تا کیفر خوب و بد اعمال انسانی در آن داده شود، به جهانی دیگر موکول می‌شود تا در ظرف دیگر به شکل تمام و کمال پاداش خوب و بد اعمال داده شود.

امام جمعه ملکان، یادآورشد: انسان در آخرت دیگر نمی‌تواند کاری کند که از عذاب رهایی پیدا کند؛ بنابراین اگر بخواهد از عذاب الهی در آخرت در امان بماند باید در همین دنیا به فکر آخرت خویش باشد؛ چرا که هنگام مشاهده عذاب‌های الهی در آخرت دیگر فرصت رهایی و فرار و مصونیت نیست.

وی، بااشاره به فرموده امام جعفرصادق(ع) افزود: ایشان می فرمایند: دیدترین بلاها در بین آفریدگان، نخست به پیامبران و سپس به اوصیاء می رسد و آنگاه به مثل و شبیه ترین مردم به آنها. مومن به مقدار نیکی هایش آزموده می شود. هر که دینش درست و کارش نیک باشد، بلایش شدیدتر است، چرا که خدای عزوجل دنیا را مایه پاداش مومن قرار نداده و نه وسیله عذاب کافر. اما آن که دینش نادرست و کارش سست باشد، بلایش اندک است. بلا به انسان مومن پرهیزکار زودتر می رسد تا باران به سطح زمین.

حجت‌الاسلام زمانی، از فلسفه مجازات انسان در دنیا گفت و تاکید کرد: فلسفه و هدف مجازات انسان در دنیا، ایجاد زمینه بازگشت و توبه به سوی خدا و قرار گرفتن در صراط مستقیم عبودیت است تا این گونه انسان وقتی دچار کیفر اعمال خود شد، دست از آن و عصیان بردارد و با تضرع و توبه و استغفار به سوی خداوند برود.

انسان‌ها باید مواظب باشند تا گرفتار عذاب الهی در دنیا و آخرت نشوند

وی با استناد به آیه 40 سوره انعام(قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللَّهِ أَوْ أَتَتْكُمُ السَّاعَةُ أَغَيْرَ اللَّهِ تَدْعُونَ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ) بیان کرد: در این آیه می خوانیم: بگو: چه مى‌بينيد كه اگر بر شما عذاب خدا فرود آيد يا قيامت در رسد، اگر راست مى‌گوييد، باز هم جز خدا را مى‌خوانيد؟

حجت‌الاسلام غفاری، ادامه داد: فضل و عنایت پروردگار و رحمت بی‌پایان و مستمر او، سبب محفوظ ماندن متّقیان و مومنان از عذاب خواهد بود.

امام جمعه شهر بخشایش، انابه را از عوامل محفوظ ماندن شخص از عذاب الهی دانست و یادآور شد: بازگشت همراه با تضرع و انابه به سوى درگاه پروردگار و تسلیم در برابر امر و مقدراتش از عوامل محفوظ ماندن شخص از عذاب الهی است.

وی بااشاره به فرموده امام جعفرصادق (ع) افزود: ایشان می فرمایند: خدای عز و جل بندگانی در زمین دارد و در بین بندگان خالصش، کسانی هستند که هر نعمتی از آسمان به زمین فرود آید، آن را از ایشان باز دارد و به دیگران دهد، و هر گرفتاری که نازل شود، بر ایشان فرود آورد.

حجت‌الاسلام غفاری، ضمن بازگو نمودن عوامل رفع عذاب درمنظر قرآن گغت و تاکید کرد: در آیات قرآن دو عامل مشیت الهی و دعا به عنوان عوامل رفع عذاب معرفی شده‌اند. به این معنا که اگر عذابی بر شخص یا قومی وارد شده می‌توان با این دو عامل آن را برداشت. البته استغفار نیز همین نقش را ایفا می‌کند؛ زیرا استغفار کارکردهای سه‌گانه‌ای چون رفع و دفع عذاب و جلب منفعت دارد.