پایگاه خبری آوای رودکوف:علی آذر:امروز چهل و دومین سالگرد انقلاب ۵۷ بود.روزی که در آن پوزه استکبار و ستمگران عالم بر زمین مالیده شد.

در این روز بود که ملت ایران یکپارچه به بلوک شرق و غرب (نه) گفتند و شعار نه شرقی نه غربی جمهوری اسلامی سر دادند.

آری ۲۲ بهمن سالروز عزت و جلال و شوکت مستضعفین بود و شاید یکی از تجلی گاه های این آیه قران که میفرماید؛

« وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِينَ »؛
ما مي‌خواهيم بر مستضعفان زمين منت نهيم و آنان را پيشوايان و وارثان روي زمين قرار دهيم.
در روز ۲۲ بهمن ۵۷ بوده باشد.

بلا شک وعده خداوند باری تعالی در سوره محمد(ص) خطاب به اعراب که میفرماید: « وَإِنْ تَتَوَلَّوْا يَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَيْرَکُمْ ثُمَّ لَا يَکُونُوا أَمْثَالَکُمْ » «اگر شما به اسلام پشت کنيد، خداوند قومي را جايگزين شما مي کند که مانند شما نباشد» این قوم طبق روایات و مستندات حدیثی ایرانیان بودند

بلی دوستان ما همان قوم وعده داده شده ای بودیم که خداوند در قران وعده اش را  به پیامبرش داد

ولی به خود بیایم و از خود بپرسیم که چرا خداوند بار هدایت و ولایتش را از اعراب برداشت و به قوم پارس اهدا کرد؟

آیا اگر ما از اصول و چهار چوب قوانین الهی خارج شویم امکانش نیست که خداوند این نعمت را از ما نیز بگیرد و به کس دیگری بدهد؟ بلاشک همینطور است چون خداوند منتظر هیچ قوم و گروهی نمیماند اگر ما علم توحید را بلند نکنیم شاید این علم به دست مردمانی دیگر بیافتد.

چنانچه ما نیز مانند مسلمانان صدر اسلام نتوانیم اصول الهی را رعایت کنیم به همان فتنه ها و انحرافات دچار خواهیم شد،پس متوهم و خوش گمان نباشیم که انقلاب ما جزو سنت های الهی است.

خیر اینگونه نیست،اگر نتوانیم خط اسلام و مولفه ها و ارمان های سال ۵۷ را پیش ببریم قطعا انقلاب ما محکوم به انحراف و فناست،همانطور که انقلاب کبیر پیامبر کمتر از چند ساعت بعد از شهادت ایشان به تحریف رفت و قطعا انقلاب ما نیز هیچ مصونیتی ندارد.

انقلاب ۵۷ مصداق سپردن علم توحید به ایرانیان پاکدل بود.

اصلی ترین شعار انقلاب ۵۷ عدالت خواهی بود.

آینده این انقلاب آن وقت محفوظ خواهد بود و این انقلاب آن وقت تداوم پیدا خواهد کرد که مسیر عدالت خواهی را برای همیشه ادامه بدهد یعنی جمهوری اسلامی واقعاً و عملاً در مسیر عدالت اسلامی گام بردارند، برای پر کردن شکاف های طبقاتی اقدام کنند، تبعیض ها را واقعاً از میان ببرند؛ جامعه توحیدی به مفهوم اسلامی ایجاد کنند، حکومت برای برقراری جامعه بی طبقه اسلامی کوشش کنند والّا اگر عدالت فراموش شود انقلاب شکست می خورد چون اصلاً ماهیت این انقلاب ماهیت عدالت خواهانه بوده است.

در سال فتح مکه زنی مرتکب جرمی شده بود که باید مجازات می شد. اتفاقاً این زن که دزدی کرده بود وابسته به یکی از خانواده های بزرگ و جزو اشراف طراز اول قریش بود. وقتی بنا شد حد درباره اش اجرا شود و دستش را قطع کنند، مردی از خاندان زن برخاست که: ای وای، این ننگ را چگونه تحمل کنیم؟ دسته جمعی به سراغ پیامبر رفتند و از او درخواست کردند که از مجازات زن صرف نظر کند.

پیامبر(ص) فرمود: هرگز صرف نظر نمی کنم. هرچه که واسطه و شفیع تراشیدند، پیامبر ترتیب اثر نداد. در عوض مردم را جمع کرد و به آن ها فرمود: می دانید چرا امت های گذشته هلاک شدند؟ دلیلش این بود که در این گونه مسائل تبعیض روا داشتند. اگر مجرمی که دستگیر شده بود وابسته به یک خانواده بزرگ نبود و شفیع و واسطه نداشت او را زود مجازات می کردند، ولی اگر مجرم شفیع و واسطه داشت در مورد او قانون کار نمی کرد. خدا به همین سبب چنین اقوامی را هلاک می کند. من هرگز حاضر نیستم در حق هیچ کس تبعیضی قائل شوم.

بنابر این اگر ما نیز در اجرا عدالت تبعیض قائل شویم و قوانین را برای مستضعفین محکم وضع کرده و اجرا کنیم ولی وقتی نوبت به گردن کشان و یقه سفید های مال مردم خور رسید دست از عدالت بکشیم بلا شک ما نیز محکوم به فنا هستیم.

به امید ظهور عدالت گستر گیتی

وسلام
طلبه عدالت خواه علی آذر