کد خبر: ۳۰۰۶۹
تاریخ انتشار: ۱۰ فروردين ۱۴۰۰ - ۲۳:۰۱
گزارش؛
وعده و پیمان، بنیانی است که تمام روابط انسانی و مناسبات اجتماعی در گرو سلامت و پایبندی به آن است، و با آسیب دیدن و شکسته شدن آن و خلاف ورزیدن در آن، همه چیز آسیب می بیند و شکسته می شود.
پایگاه خبری آوای رودکوف::آفتی بزرگ هر حکومت و مدیریتی را تهدید می کند که با ظهور آن هیچ اعتمادی به حکومت و مدیریت باقی نمی ماند، و آن وعده دادن و عمل نکردن، یا خلاف آن عمل کردن است. از این رو لازم است حکومت ها و مدیریت ها به تمام معنا از آفت خُلف وعده پاک باشند، و در صورت بروز چنین حکومت ها و مدیریت هایی، با ساز و کاری مناسب، به تغییر آن ها اقدام شود.


امیرمومنان علی(علیه السلام) مالک را از این آفت سخت پرهیز داده است: «إیَّاکَ أن تَعِدَهُم فَتُتبعَ مَوعِدَکَ بِخُلفِکَ» (زنهار که بدانان وعده دهی و به دنبال آن خلف وعده کنی).

وعده دادن و خلف وعده کردن در حکومت ها و مدیریت ها گاهی به منظور فریب مردمان و اداره شوندگان برای به دست گرفتن قدرت و بر سر کار آمدن است؛ زمانی ناشی از بی تدبیری و فقدان برنامه درست؛ در مواردی حاصل نوع نگاه زمامداران و مدیران به زمامداری و مدیریت، و به مردمان و اداره شوندگان؛ و گاهی برآمده از خُلقیات زمامداران و مدیران و بیماری روحی آنان. در هر صورت که باشد، وعده و پیمان، بنیانی است که تمام روابط انسانی و مناسبات اجتماعی در گرو سلامت و پایبندی به آن است، و با آسیب دیدن و شکسته شدن آن و خلاف ورزیدن در آن، همه چیز آسیب می بیند و شکسته می شود. وعده دادن و آن را پاس داشتن چنان مهم است که در حدیثی که علی (علیه السلام) از رسول خدا(صلی اله علیه و آله) روایت کرده آمده است:

«العِدَةُ دَینٌ، وَیلٌ لِمَن وَعَدَ ثُمَّ أخلَفَ؛ وَیلٌ لِمَن وَعَدَ ثُمَّ أخلَفَ؛ وَیلٌ لِمَن وَعَدَ ثُمَّ أخلَفَ.»

وعده، دَین است؛ وای بر کسی که وعده دهد و خُلف وعده کند؛ وای بر کسی که وعده دهد و خُلف وعده کند؛ وای بر کسی که وعده دهد و خُلف وعده کند.

نوع بیان در این حدیث نشان می دهد که موضوع وعده تا چه اندازه مهم است و آن که خُلف وعده می کند چه جایگاهی دارد. این گونه تهدیدها نادر است و فقط در موردی خلافی است که در آن خلاف بالاترین حرمت شکنی و ستمگری شمرده شود. در منطق دین، وعده از هر چیز حتّی دَین بالاتر است، چنان که از پیامبر اکرم (صلی اله علیه و آله) روایت شده است که فرمود:

«الوَاعِدُ بِالعِدَةِ مِثلُ الدَّینِ أو أشَدُّ» ؛ وعده ای که داده می شود مانند دَین یا مهم تر از آن است.

انسان تا وعده نداده است آزاد است، امّا چون وعده داد، در گرو آن است و آزاد نمی شود مگر به وعده ی خود عمل کند. به بیان علی(علیه السلام):

«المَسئولُ حُرٌّ حَتَّی یَعِدَ»؛ آن که از او چیزی خواسته اند تا وعده نداده آزاد است.

خلاصه سخن اینکه :به دنبال مطالبه گری جمع کثیری از اهالی منطقه رودکوف لنده شامل شش روستای چلی ؛ برمل؛لارب؛دلیک؛علمداری و راستکو به دلیل نبود جاده و راه ارتباطی و پل این روستاها جمعی از مسولان شهرستانی و استانی از جمله مدیر کل راه استان جناب مهندس نصیری که اظهارات وی را در فیلم زیر خواهید دید در روز سه شنبه 21 بهمن 1399به این منطقه عزیمت نمودند و در جمع مردم حاضر شدند و قرار بر این شد تا عملیات اجرایی پل رودشور از روز شنبه یعنی سه روز بعد آغاز و جاده و راه ارتباطی این روستاها با حمایت بنیاد مستضعفان و نهاد آبادانی و پیشرفت شهرستان لنده که اتفاقا نماینده آنها نیز حضور داشته در دستور کار قرار گیرد اما علیرغم پیگیریهای متعدد مردم و فرماندار شهرستان تا کنون نتیجه ای حاصل نشد تا همچنان و بعد از 41 سال از عمر با برکت انقلاب اسلامی مردم این منطقه همچنان چشم انتظار تحقق وعده‌های مسئولان خود باشند.....



بیشتر بخوانید:
نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
* نظر: