پایگاه خبری آوای رودکوف -جهانگیر ایزدپناه:بدون شک زنده یاد عطا طاهری بویراحمدی یکی از شخصیتهای برجسته فرهنگ وادب استان کهگیلویه وبویر احمد وهمسایگان لر زبان آنها است . درکتاب ارزشمند کوچ ،کوچ وسایر نوشته هایش علاوه بر انعکاس زندگی وفرهنگ وآداب ورسوم این دیار بخوبی می توان تاریخ وسرگذشت تاریخی شان را دریافت . طاهری با بیان وتجسم صحنه هایی اززندگی مردم وهمچنین طبیعت سرشار از زیبایی این مرزو بوم غنی اما بناحق محروم شده ، آئینه تمام نمایی را پیش روی جامعه شناسان وفرهنگ پژوهان قرار میدهد وعلتهای توسعه نیافتگی این استان سرشار از منابع طبیعی را در خلال نوشته هایش بخوبی می توان دریافت.
موفقیت زنده یاد طاهری در آثارش را می بایست:1-- درشناخت وعلاقه اش به علم وفرهنگ وآداب ورسوم مردم زاد وبومش،2-- موقعیت خانوادگی اش که وی را گاهی در جوار و گاهی دربطن کانونهای اصلی قدرت وبزرگان منطقه ومجالست وتصمیم هایشان قرار میداد 3--- حافظه واستعداد شخصی وی در بخاطر سپردن همه رویدادها وحوادث دوران زندگی پر فراز وفرود ش 4-- پیوند وارتباطش با هردوبخش بوبراحمد علیا وسفلی وکهگیلویه ،5—اطلاع از وضع سراسری ایران ونشست وبرخاستهایش با مقامهای حکومتی وشخصیتهای غیرحکومتی وجامعه شهری ، دانست .
گرچه زنده یاد کی عطا طاهری با بزرگان وخوانین نشست وبرخاست وقوم وخویشی نزدیک داشت اما در لابلای نوشتارهایش بخوبی می توان به اختلاف بین زندگی فلاکت بار توده مردم در مقایسه با رفاه وکبکبه ودبدبه ورفاه خوانین پی برد.
پیچش هنرمندانه قلم زنده یاد طاهری بگونه ایست که نه کدورت خاطرونه رشته قوم وخویشی اش با بزرگان وخوانین را می گسلد و نه هم از بیان فقر ودرد ورنج مردم که در واقع خوانین مسبب بخشی از این رنجهایند چشم پوشی میکند. این شیوه نگارش معمولا کار بزرگان مصلحت اندیش است که ضمن رعایت همه جوانب پیوندها وانتظارها باز هم به بیان گوشه ای نه چندان عیان از واقعیت ظلم وستم مقتدرین زمانه خویش می پردازد. همین مصلحت اندیشی استکه محبوبیت ومقبولیت واحترامش را در بین همه اقشار مردم منطقه رقم میزند. از چنین نویسنده و شخصیت برجسته فرهنگی باهمه محذوریت ومعذوریت ها وچشمداشتهای جامعه ایلی عشبره ای نباید بیش از این انتظار داشت .
موقعیت اجتماعی وپیوندی زنده یاد طاهری ونوع رسالت فرهنگی ادبی اش را نباید با کسانی مقایسه کرد که مستقیم به سیاست می پردازند و میخواهند ریشه های فقر ورنج ودردمردم و عدم توسعه استان را بررسی ونقد کنند که درنتیجه قلم شان تیزتر وتند تر از مرحوم طاهری بر آن طرف قضیه می تازد ( بر همان طرفی که رشته قوم وخویشی زنده یاد کی عطا با آنها و پرهیزاز گسستش مانع آن میگردد).
همه این دیده اغماض را نباید عیب یا محافظه کاری نوشتار زنده یاد کی عطا پنداشت. بلکه این تفاوت بین اهل فرهنگ ونویسندگی با اهل سیاست هم هست که رسالتشان مبارزه مستقیم با ریشه ظلم وستم است . ضمنا باید تفاوت بین جامعه مدرن وشهری ومناسبات مردم دیگر استانها را با مناسبات جامعه عشیره ای _ قبیله ای ما و پایبندی ها به خویشاوندی وسنن گوناگون را هم در نظر داشت. تجربه نشان داده استکه کسانی که اهل سیاست ومبارزه مستقیم با بیعدالتی اند اگر قادر به درک تفاوت بین جامعه مدرن شهری با جوامع سنتی ایلی عشیره نباشند گرچه تلنگری برتابوهای ناصواب ذهنی جامعه سنتی عشیره ای ما میزنند اما بعلت عدم ظرافت بیان در دست یابی به اهداف خود موفقیت چندانی کسب نمیکنند.
باید یاد آورشد که سیر توسعه ودگرگونی در زندگی ما می طلبد با مدارا ونرمش وبیان ظریف حقایق ، در نقد وچالش مسببین گذشتهِ عدم توسعه وعدم پیشرفت کهگیلویه وبویر احمد وتعصب وخرده فرهنگ بجای مانده ازتاثیر آن دوران بکوشیم . بعضی معیارهای ارزشی یا بهتر است بگوییم ارزش متوهمانه ما همچون جنگها ومناسبات ونوع حاکمیتهای گذشته ما نه ارزش بلکه مغایر با ارزش ومانع توسعه وترقی اند . با این حال بر گذشته گان زیاد نباید خرده گرفت اما اکنون سعی بر ادامه پاسداشت وتعصب ورزیدن بر همان شبه ارزشهایی که در واقع مغایر ارزش بوده اند کاریست بس خطا ونا سازگار با سیرترقی وتحول است.
از گذشته ها پند بگیریم اما آنچه امروز لازمه ترقی ماست روحیه حق طلبی وطلب بودجه ورسیدگی هرچه بیشتراز سوی حاکمیت ومسئولین فعلی برای توسعه وپیشرفت استان است زیرا این توسعه زیرساختها وپیشرفت اقتصادی وبهبود زندگی وآموزش است که افکاروبینش ودانش وآگاهی مردم را متحول میسازد.
