پایگاه خبری آوای رودکوف-حاج نورعلی کاظمی :بیش از 32 سال به عنوان خادم و مددکار سازمان بهزیستی در شهرستان کهگیلوه بزرگ و سپس شهرستان لنده، همراه و همگان جامعه معلولان و نیازمندان بودم. در این سالها، به واسطه رسالت مددکاری که آموخته بودم، هیچگاه خدمات رسانی را سیاسی نکردم و علیرغم دوران پرتکرار حضور اقای موحد در مجلس شورای اسلامی و نقش استبدادگونه ای که با مدیران داشتند، اجازه استفاده از خدمات بهزیستی را به جریان سیاسی ایشان ندادم.
در فراز و نشیب های مختلفی که در این سالها، برخی از مدیران استانی ایجاد کردند، از مسیر مطالبه گری برای جامعه هدف خارج نشدم و همواره توکلم به خدا و دلگرم به صداقت و صلابت جامعه هدف بودم. به لحاظ وابستگیِ نقش مددکاری با آموزه های دینی، خوشبختانه در همین مسیر ماندم و اگر توفیقی هم نصیبم شد، از دعای خیرِ مخلص ترین بندگان خدا بود.
پس از ظهور پدیده ای برای خدمت بیشتر و توسعه و آبادانی منطقه به نام سردار عدل هاشمی پور، نگرش به مردم محوری عوض شد. در ابتدایی ترین تعامل رفتاری و صداقت در همراهی و رفع نیاز مردم، کار به جایی رسید که از بچه های خردسال تا مردان کهنسال، او را به نام کوچک شان(حاج عدل) صدا می زدند. دیگر اقشار مختلف جامعه بویژه نیازمندان و مستمندان منطقه ابایی از روبرو شدن با نماینده خود را نداشتند.
به لحاظ محدودیت هایی که دولت و مدیران ارشد مجلس وقت برای نمایندگان خارج از دایره سیاسی شان بوجود آورده بودند، خیلی از افراد مخالف فکری ایشان بر این باور بودند که دیگر مهندس هاشمی پور نمی تواند توفیقی داشته باشد. اما روح بزرگ و نگاه بلندِ یگانه مردِ توسعه طلب استان، در جای جای کهگیلویه بزرگ، نقش آفرینی نمود و متعهدانه خدمت ماندگار داشتند.
ایشان که معتقد به اصل تفکیک قوا بودند و نظارت بر امورات اجرایی را مقدم بر دخالت در عزل و نصب ها می دانستند، هیچگاه زندگی مردم و شایسته سالاری را سیاسی نکردند. بنابراین در تمام دوران نمایندگیِ سردار مهندس هاشمی پور، به عنوان خادم مددجویان و معلولان فعالیت داشتم. همین که چرخش نمایندگان صورت گرفت، در اولین روزهای شروع بکار آقای موحد، عزل شدم و بر سیاق گذشتۀ انتخابِ مدیران توسط تیم حاج آقای موحد، جایگزین اینجانب با هزاران مشکل معرفی شد که بیش از چند ماه بیشتر حضوری سالم داشته باشد و برکنار شد.
در این سالهای پس از مدیریتم در بهزیستی لنده، رفیق دیرین مان، حاج آقای بزرگواری پیشنهاد تأسیس موکب مدافعان حرم را دادند. به اتفاق جمعی از متدینین و مصلحین منطقه، موکب را فعال کردیم و ایلاغ آقای بزرگواری را نیز تقبل نمودم. در اربعین سال گذشته هر آنچه لیاقتم بود را در مسیر خدمت رسانی به زوار مولی الموحدین حضرت علی(ع) و حضرت سیدالسهدا(ع) انجام دادم.
تا اینکه در این یکی دوماه گذشته، فعالیت های سیاسی در ابعاد کوچک و بیشتر اجتماعات فاتحه خوانی و عیادت از بیماران آغاز شد. با اینکه مطلع بودم حاج آقای بزرگواری پس از دوران 8 ساله، رسما با مردم سخن گفتند و از ادامه مسیرِ نمایندگی انصراف داده اند، باورم شده بود که این صداقت و شفافیت تنها در ضمیر ایشان نهفته است. فارغ از جریانهای سیاسی و البته گاهی هم با حمایت هایی که داشتند، بر دوام و بقاء صدق در گفتار و تعهد در رفتار حاج آقای بزرگواری را سرمشق موکب داری می دانستم.
به لحاظ فرارسیدن به اربعین سیدالشهدا(ع)، ملزم به برنامه ریز و تدارک خدمات لازم برای ایام اربعین بودم که آقای بزرگواری تماس گرفتند و خواهان همراهی ایشان در چند جلسه فاتحه خوانی شدند. وقتی به ایشان گفتم که اگر به قصد حضور در انتخابات آماده ای، شما را همراهی نمی کنم، اما اگر نیتی غیر از این است، در خدمت شما هستم. ایشان تماس تلفنی را قطع نمودند و سریعاً ابلاغ مدیریت موکب مدافعان حرم شهرستان لنده را از بنده سلب و به عده ای همراهانم در اداره موکب اعلام داشتند که چون در مسیر انتخابات همراه من نیست، هیچ عضویتی در این موکب ندارم.
ما ز یاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود آنچه می پنداشتیم....
از آقای بزرگواری می پرسم؛
این بود میثاقی که با مردم بسته بودید؟ این بود اطلاعیه و بیانه های رسمی که به عنوان مرادِ صادقین و وفارداران داده بودید؟ اینگونه به ندای «هل من ناصرا ینصرنی» سالار شهیدان پاسخ می دهید؟ این همه مردم مردم می کردید و دولت و مجلس و استاندار و مدیران را به رگبار توئیت و واتساب و اینستاگرام بسته بودید، برای «لحاف ملا» بودید؟این بود مختاری که وعده آمدن آن را دادید؟!
وقتی موکب امام حسین(ع) را سیاسی می کنید، آیا انتظار خلف وعده ازشما بعید است؟ شما که قرار بود در عمل هم صادق به گفتار باشید، آیا طمعِ قدرت را شیرین یافتید؟ این همه دولت و مجلس را به دروغگویی متهم کردید، خود با مردم راستگو بودید؟ وقتی تغییرات ناگهانی مدیریت های استان را به چالش کشیدید، آیا حلاوت تغییر مدیریت موکب امام حسین(ع) لنده را چشیدید؟ چه خوش گفت حافظ شیرین سخن که:
واعظان که این جلوه در محراب و منبر می کنند
چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند...
خدایا شکرت که خیلی زود پرده از چهره ها می گشایی تا ذاتِ پنهانِ دنیا طلبان و ریاکاران آشکار شود و مردم بینوا، فریب سواران بر مرکب دین ظاهری را نخورند.
واقعیت و حقیقت را بیان کردی
سال قبل اقای بزرگواری در توئیتی به مردم گفته بود برای کهگیلویه بزرگ مختار می اید یعنی واقعا منظورش خودش بود یعنی او مختار کهگیلویه بزرگ است نه اقا این مختار را قبلا بود و امد و رفت و بچه های حزب الهی را تحقیر کرد و افتاد در دام افرادی که امروز مخالفان صد در صدش می باشند.
اقای بزرگواری نه شما نمی توانید مختار باشی آزموده را ازمودن خطاست.....
این همه مردم مردم می کردید و دولت و مجلس و استاندار و مدیران را به رگبار توئیت و واتساب و اینستاگرام بسته بودید، برای «لحاف ملا» بودید؟این بود مختاری که وعده آمدن آن را دادید؟!