فاجعه خاموش: آزار و اذیت هولناک معلولان ذهنی در سایه غفلت
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری آوای رودکوف؛گزارش‌های متعددی از آزار و اذیت هولناک معلولان ذهنی به گوش می‌رسد که قلب هر انسان آگاهی را به درد می‌آورد. این سوءاستفاده‌ها که در سایه غفلت و بی‌توجهی رخ می‌دهند، شامل طیف گسترده‌ای از رفتارهای غیرانسانی و شنیع هستند:
آلودگی و اعتیاد: دادن سیگار و حتی مواد مخدر، خوراندن مشروبات الکلی و قرص خواب به افراد دچار معلولیت ذهنی.
استثمار و تحقیر: گرفتن کلیپ از آن‌ها و ارسال به گروه‌های مجازی صرفاً برای خنده و تمسخر، تراشیدن موی سر و ابرو، درگیر کردن آن‌ها با یکدیگر و فیلم گرفتن.
نقض حریم خصوصی و سوءاستفاده از اعتماد: انتشار صحبت‌های آنان، وادار کردن آن‌ها به خوانندگی و گرفتن کلیپ.
اینها تنها نمونه‌هایی از فجایعی هستند که در سکوت و پنهان از چشم جامعه در حال وقوع هستند.
مطالبه از مسئولان و مردم:
*با ابراز تاسف عمیق از عوامل این فجایع، از آحاد مردم انتظار می‌رود هرگونه آزار و اذیت را فوراً با پلیس 110 گزارش داده و اطلاع دهند.
*از نیروهای انتظامی و نظامی درخواست مداخله و بررسی قاطعانه موضوع و از دستگاه قضایی و مدعی‌العموم انتظار می‌رود سریعاً موضوع در شورای تامین بررسی و با مسببان آن برخورد قضایی قاطع صورت گیرد.
*همچنین، از دستگاه‌های مرتبط انتظار می‌رود چتر حمایتی خود را گسترده‌تر نمایند.
یادآوری یک حقیقت انسانی:
فراموش نکنیم که این افراد نیز انسان هستند، حق حیات دارند، خانواده دارند و نگران هستند. شهر بدون آن‌ها زیبا نیست. سمن‌ها و فعالان فضای مجازی باید کمپین‌های حمایتی گسترده‌ای راه‌اندازی کنند و نسبت به این موضوع آگاهی‌رسانی کنند. باید به یاد داشته باشیم که در بسیاری از کشورهای خارجی، حتی کشورهای غیرمسلمان، حقوق این افراد به خوبی رعایت می‌شود.
ضرورت تغییر نگرش و فرهنگ‌سازی:
چرا ما نباید چنین کنیم؟ در مدارس ژاپن برای درک معلولان و مشکلات آنان، دانش‌آموزان را موظف می‌کنند تا هر روز یکی از آنان در ویلچر بنشیند و کارهایش را انجام دهد و بعد آنچه را که احساس کرده است، برای دیگران بازگو کند. این فرهنگ‌سازی باعث می‌شود آن فرد تصور ذهنی درستی در مورد معلولان داشته باشد.
در بسیاری از کشورهای دنیا مدارس جداگانه برای آموزش معلولان (از جمله ناشنوایان و نابینایان) وجود ندارد و همه در یک فضا درس می‌خوانند، اما کلاس‌های جداگانه‌ای برای دانش‌آموزان با توجه به ناتوانی‌هایشان وجود دارد و هر کس با توجه به شرایط خودش، آموزش می‌بیند. این همان موضوعی است که در اصطلاح روان‌شناسی به آن «بازی موازی» می‌گویند. در یک جامعه سالم هر کسی وظیفه خودش را به نحو احسن انجام می‌دهد و به دیگران خدمت می‌کند.
- واکنش بهزیستی و فعالان حوزه معلولان به آزار و اذیت معلولان ذهنی: “این رفتارهای غیرانسانی، قلب جامعه را به درد می‌آورد”
رئیس اداره بهزیستی لنده: آزار معلولان ذهنی، مصداق بارز کودک‌آزاری است
در پی انتشار گزارش‌های تکان‌دهنده از آزار و اذیت معلولان ذهنی، رئیس اداره بهزیستی شهرستان لنده ضمن ابراز انزجار شدید از رفتار “انسان‌نماهای بی‌خرد”، این اقدامات را “مصداق بارز کودک‌آزاری” خواند.
وی با تقبیح این موارد و با تاکید بر اهمیت تکریم و احترام به افراد دارای معلولیت، از مراجع انتظامی و قضایی خواستار مداخله فوری و قاطعانه شد.
رئیس بهزیستی لنده با اشاره به آسیب‌های روحی و روانی وارده به این افراد و خانواده‌هایشان، تاکید کرد که سازمان بهزیستی تمام تلاش خود را برای حمایت از این قشر آسیب‌پذیر به کار خواهد گرفت.
خانم دهقان در ادامه افزود:بهزیستی همیشه حامی جامعه ی هدفش بوده و هست. ما در همین شهرستان کوچک تنها مرکز جامع توانبخشی و تولیدی استان را داریم که خدماتی از قبیل آموزش تمامی مهارت‌های زندگی، آموزش شغل و حرفه متناسب با جنسیت تا زمان کسب مهارت مربوطه برای ایجاد شغل، و همچنین کارگاه تولیدی ظروف سرامیک و چینی را شامل می‌شود. این خدمات با کادری مجرب و متخصص، از جمله مشاوره‌های توانبخشی توسط کارشناسان، کاردرمانی، و فعالیت‌های فوق برنامه، توسط ۸ نفر مربی و استادکار ارائه می‌شود. تمام این خدمات به صورت روزانه و بدون هیچ هزینه‌ای در اختیار جامعه هدف قرار می‌گیرد، اما متأسفانه در بقیه ساعات روز، گاها این آموزش‌ها توسط افراد دیگر خنثی می‌شود و اثرگذاری آن‌ها کاهش می‌یابد.
وی در پایان تاکید نمود:، اذیت و آزار معلولین ذهنی، همانند کودک‌آزاری است، زیرا این نوع آزار و اذیت نه تنها از نظر اخلاقی ناپسند است، بلکه اثرات جبران‌ناپذیری بر سلامت روان و جسم افراد آسیب‌دیده دارد. این رفتارها باید به شدت محکوم و با آن‌ها برخورد قاطع صورت گیرد تا حقوق این افراد محترم شمرده شود و امنیت و کرامت آنان حفظ گردد.
مربی مرکز بچه‌های آسمان لنده: “اتفاقات ناگوار، تلاش‌های ما را بی‌اثر می‌کند”
در همین راستا، یکی از مربیان مرکز بچه‌های آسمان لنده، که به نگهداری و توانمندسازی کودکان دارای معلولیت ذهنی مشغول است، با ابراز نگرانی عمیق از اتفاقات انجام شده شده، گفت: “ما در ساعاتی از روز تمام تلاشمان را برای ایجاد نشاط و شادمانی این بچه‌ها با برگزاری کلاس‌ها و انجام فعالیت‌های غیرسنگین و بدنی به کار می‌گیریم، اما در محدود ساعاتی که بیرون از مرکز هستند، خبرهای ناگواری به گوش می‌رسد که روح ما را آزار می‌دهد و تمام خدمات مرکز ما را ضایع می‌کند.”
این مربی دلسوز، ضمن تقبیح رفتارهای هنجارشکنانه برخی افراد، از آحاد مردم خواست تا ضمن حمایت از این قشر آسیب‌پذیر، با آگاهی‌رسانی و فرهنگ‌سازی، به تغییر نگرش‌های منفی در جامعه کمک کنند. وی تاکید کرد که جامعه‌ای سالم، جامعه‌ای است که در آن به حقوق تمام افراد، از جمله افراد دارای معلولیت، احترام گذاشته شود.
تاکید بر ضرورت همدلی و حمایت همه‌جانبه:
واکنش‌های بهزیستی و فعالان این حوزه، بار دیگر بر ضرورت توجه جدی به حقوق افراد دارای معلولیت ذهنی و حرکتی، و همچنین لزوم برخورد قاطع با هرگونه آزار و اذیت نسبت به این افراد تاکید می‌کند. امید است با همدلی و همکاری همه‌جانبه، شاهد جامعه‌ای باشیم که در آن تمام افراد، فارغ از هرگونه تفاوت، از حقوق و فرصت‌های برابر برخوردار باشند.
دورد بر حاج بدری که ازباب دلسوزی ومسولیت انسانی به این موضوع مهم پرداختند
همچنین تشکرداریم ازسرکارخانم دهقان مدیر محترم بهزیستی شهرستان که همیشه حامی معلولین هستند
ازسرکارخانم نجاتی که پناهگاه بچه های معلول هستند وآنها را مانند فرزندان خود نگهداری میکندهم نهایت سپاسگزاری راداریم