هفته وحدت؛ از مسجدالاقصی تا قلب ایران، از ایمان مشترک تا هویت مشترک
پایگاه خبری آوای رودکوف :نام‌گذاری فاصله میان ۱۲ تا ۱۷ ربیع‌الاول به عنوان «هفته وحدت» پیش از پیروزی انقلاب اسلامی به پیشنهاد آیت‌الله حسینعلی منتظری مطرح و پس از پیروزی انقلاب، با تدبیر امام خمینی رحمه‌الله‌علیه رسمیت یافت؛ تا یادآوری شود که مسلمانان جهان، با وجود تفاوت‌های مذهبی و فرهنگی، بر بام بلند ایمان، اخلاق و رسالت پیامبر اعظم (ص) ایستاده‌اند.
هفته وحدت در حقیقت یک تقویم تاریخی نیست؛ یک پیمان معنوی است. پیمانی که ما را فرا می‌خواند به کنار گذاشتن مرزهای ساختگی، چه در جغرافیای امت اسلام و چه در مرزهای سیاسی کشور خودمان. امروز، در حالی که ملت‌های مسلمان شاهد جنایت‌ها و اشغالگری رژیم صهیونیستی‌اند، هفته وحدت تبدیل به زنگ بیدارباشی شده که می‌گوید:
«وقت آن است که یک‌صدا بایستیم؛ مسلمانان در برابر اسرائیل، که شرّ مطلق برای سرزمین‌های اسلامی شده است.»
وحدت ایرانی؛ هویت پیش از هر برچسب
وحدت اما فقط نسخه‌ای برای جهان اسلام نیست؛ ایران نیز به آن نیاز دارد. ما سال‌هاست که زیر تیتر اخبار، شاهد مرزبندی‌های سیاسی چپ و راست، اصول‌گرا و اصلاح‌طلب، و ده‌ها تقسیم‌بندی خرده‌ریز هستیم. گاهی این مرزهای کاذب، از مرزهای عقیدتی و ارزشی هم عبور کرده و ما را از «ایرانی بودن» دور کرده است.
هفته وحدت در تقویم ما می‌تواند یادآور این نکته باشد که پیش از هر مرام و مسلک سیاسی، ایرانی بودن و اسلامی زیستن، سرود مشترک ماست.
🌍لذا جا دارد در این هفته، همزمان دو پیام را به جهان مخابره کنیم:
۱. به امت اسلام: با هم باشیم، در برابر سلطه، اشغال و تبعیض.
۲. به ملت ایران: کنار هم باشیم، در برابر تفرقه، ناامیدی و شکاف اجتماعی.
پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «مثلُ المؤمنین فی توادّهم و تراحمهم، کمثل الجسد الواحد»؛ و این وحدت، چه در دفاع از قبله اول مسلمین باشد و چه در ساختن ایران سربلند، تنها زمانی محقق می‌شود که باور کنیم:
هیچ دیواری میان ما جز آن‌چه خود ساخته‌ایم وجود ندارد؛ و می‌توان آن را برداشت.
