آوای دنا-فتاح بدری:سیزده بدر یا جشن بدرقه نوروز از مهمترین رسوم مشترک در میان اقوام ایرانی است که طی سالهای اخیر روز آشتی با طبیعت نیز تلقی شده است.
در اين روز كه پايان دوره نوروزي تلقي مي شود، مردم در دشت و بيابان و در فضاي سبز بهاري گرد مي آيند و به شادي مي پردازند.
ایرانیان باستان این روز ( 13 فروردین ) را در طبیعت به جشن شادی می پرداختند تا بدین وسیله خود را از نحسی آن حفظ کنند . از آداب این روز می توان به گره زدن سبزه و دور انداختن یا به قولی به آب دادن سبزه اشاره کرد .
همچنین در گذشته دختران و پسران دم بخت سبزه ها را گره می زدند و آرزو می کردند تا در سال جدید تشکیل خانواده دهند ، یک شعر نیز وجود دارد که دختران در هنگام گره زدن این سبزه ها می خواندند ” سال دیگه ، سیزده به در ، خونه شوهر ، بچه بقل ”
البته در مورد روز و عدد سیزده دو اعتقاد متضاد وجود دارد:
1. این روز را نحس دانسته، به همین دلیل برای رفع بلا به دامان طبیعت پناه می‌بردند.
2. این روز را خجسته پنداشته و برای گذراندن بهتر این روز از طبیعت یاری می‌جستند.
ایرانیان چون در مورد این روز آگاهی کمتری دارند آن روز را نحس می‌دانند و برای بیرون کردن نحسی از خانه و کاشانهً خود کنار جویبارها و سبزه‌ها می‌روند و به شادی می‌پردازند.
اما واقعیت اینست که تا کنون هیچ دانشمندی ذکر نکرده که سیزده نوروز نحس است. بلکه قریب به اتفاق روز سیزده نوروز را بسیار مسعود و فرخنده دانسته اند. بعنوان مثال ،در کتابی با نام آثار الباقیه جدولی برای سعد و نحس آورده شده که در آن سیزده نوروز که تیر روز نام دارد کلمهً (سعد) به معنی فرخنده آمده و به هیچ وجه نحوست و کراهت ندارد.
به هر حال به سیزده بدر نزدیک می شویم و انتظار می رود همانطور که ، سیزده بدرِ پیشینیان ما، روزی بود برای ستایش ، و دعا برای طلب باران فراوان در سال پیش رو و همچنین برای گرامیداشت و پاکیزگی طبیعت و مظاهر آن ، ما هم در این روز با طبیعت زیبای خود مهربان باشیم و زیبایی و طراوت ان را با نامهربانی و خشم و غصب خود پاسخ ندهیم و این را باور داشته باشید که ما به طبیعت نیاز داریم پس بخاطر سلامت خود و نسل های آینده که باید در برابرشان جوابگو باشیم، بیاییم دوستدار طبیعت باشیم .انشاء ا...
