پایگاه خبری آوای رودکوف : شعری نو از استاد محمدرضا جعفری به مناسبت میلاد حضرت امام حسن عسکری (ع)
امشب خُداوندِ مهربان
دیدگانِ شیعه را ، مُنوّر می کند
تا زیباتری دگر را ، به پیغمبران نشان دهد !
من از همه پروانه ها
برایِ دیدنِ جمالِ او
که یازدهمین ساحل اندیشه هاست
شیداترین هایِ عالمم !
و با اهالیِ خوبِ محله یِ دلگُشا
که آشناهایِ دلهایِ آسمانی اند
دارم برایِ قدم هایِ او ،
کوچه را آب و جارو می کنم !
من اگرچه مسکین بوده ام
امّا در صحنِ زیبایِ این شاهِ عالی تبار
با افتخار، پادشاه گردیده ام !
و اکنون
برایِ او جان می دهم ؛
چون با مهرِ او ، به دنیا آمده ام
و با عشقِ او ، پرواز می کنم
و با نگاهِ او ، بر فرازِ کوه نشسته ام
و با محبّتِ اوست که بالنده ام ،
و همواره با عنایتِ اوست
که در عرصه هایِ سختِ زندگی ، پیروز گشته ام !
گرنه من کجا وُ پادشاهی کجا ؟!
پس باید پَر گُشود
و دوباره شُکوهِ سحر را سُرود ،
که همه ،
عاشقِ دیدنِ رویِ این گل اند
و با هزاران هزار درود
تمامِ فرشتگان و پیامبران
به این مجلس دعوت اند ،
تا عرشیان و فرشیان
به درخششِ نورِ او ، روشن شوند ...
عضویت در خبر نامه
1- پرهيز از جدال و شوخى
«لا تُمارِ فَيَذْهَبَ بَهاؤُكَ وَ لا تُمازِحْ فَيُجْتَرَأَ عَلَيْكَ.»:
جدال مكن كه ارزشت مىرود و شوخى مكن كه بر تو دلير شوند.
(تحف العقول ص 486)
2- تواضع در نشستن
«مَنْ رَضِىَ بِدُونِ الشَّرَفِ مِنَ الَْمجْلِسِ لَمْ يَزَلِ اللّهُ وَ مَلائِكَتُهُ يُصَلُّونَ عَلَيْهِ حَتّى يَقُومَ.»:
هر كه به پايين نشستن در مجلس خشنود باشد، پيوسته خدا و فرشته ها بر او رحمت فرستند تا برخيزد.
3- هلاكت در رياست و افشاگرى
«دَعْ مَنْ ذَهَبَ يَمينًا وَ شِمالاً، فَإِنَّ الرّاعِىَ يَجْمَعُ غَنَمَهُ جَمْعَها بِأَهْوَنِ سَعْى وَ إِيّاكَ وَ الاِْذاعَةَ وَ طَلَبَ الرِّياسَةِ، فَإِنَّهُما يَدْعُوانِ إِلَى الْهَلَكَةِ.»:
آن كه را به راست و چپ رود واگذار! به راستى چوپان، گوسفندانش را به كمتر تلاشى گِرد آوَرَد. مبادا اسرار را فاش كرده و سخن پراكنى كنى و در پىرياست باشى، زيرا اين دو، آدمى را به هلاكت مىكشانند.
زندگاني حضرت امام حسن عسکري(ع)
امام حسن عسکري (ع) در سال 232هجري در مدينه چشم به جهان گشود. مادر والا گهرش سوسن يا سليل زني لايق و صاحب فضيلت و در پرورش فرزند نهايت مراقبت را داشت، تا حجت حق را آن چنان که شايسته است پرورش دهد.
اين زن پرهيزگار در سفري که امام عسکري (ع) به سامرا کرد همراه امام بود و در سامرا از دنيا رحلت کرد. کنيه آن حضرت ابامحمد بود.
صورت و سيرت امام حسن عسکري (ع)
امام يازدهم صورتي گندمگون و بدني در حد اعتدال داشت. ابروهاي سياه کماني، چشماني درشت و پيشاني گشاده داشت. دندانها درشت و بسيار سفيد بود. خالي بر گونه راست داشت.
امام حسن عسکري (ع) بياني شيرين و جذاب و شخصيتي الهي باشکوه و وقار و مفسري بي نظير براي قرآن مجيد بود. راه مستقيم عترت و شيوه صحيح تفسير قرآن را به مردم و به ويژه براي اصحاب بزرگوارش - در ايام عمر کوتاه خود - روشن کرد.
دوران امامت
به طور کلي دوران عمر 29ساله امام حسن عسکري (ع) به سه دوره تقسيم مي گردد:
دوره اول 13سال است که زندگي آن حضرت در مدينه گذشت.
دوره دوم 10سال در سامرا قبل از امامت.
دوره سوم نزديک 6 سال امامت آن حضرت مي باشد.
دو خصلت است كه بهتر و بالاتر از آنها چيزى نيست:ايمان به خدا و سود رساندن به برادران.
امام حسن عسکری(ع) فرمود:
زودتر سلام کردن، نشانه ی فروتنی است.
دو صفت بهترین است: اول ایمان به خدا و دوم کمک به دیگران.
دروغ، کلید همه بدی ها است.
بهترین دوست کسی است که اشتباه هایت را فراموش کند؛ اما خوبی هایت را به یاد داشته باشد.
خوش حالی کردن پیش آدم غمگین بی ادبی است.
کسی که به قیامت ایمان داشته باشد به وعده هایش عمل می کند.
امام عسكرى عليه السلام :بهترين برادر تو كسى است كه خطايت را فراموش كند و احسان تو را به خود ، به ياد آورد .
هر كه به پايين نشستن در مجلس خشنود باشد، پيوسته خدا و فرشته ها بر او رحمت فرستند تا برخيزد.