طلوع سهسالهی یک بهار کوچک
پایگاه خبری آوای رودکوف -راضیه آرچین در سومین سالروز تولد دخترش، که امسال با روز زن و میلاد حضرت فاطمهزهرا(س) مقارن شد، یادداشتی شاعرانه نوشت؛ دلنوشتهای که در آن از مهر مادری، توسل به بانوی دو عالم و شکفتنِ سهسالگی دخترش روایت میکند.
آرچین نوشت:در واپسین روزهای طلوع زیبایش در آسمان دنیا، نامش را «نازنینزهرا» گذاشتم؛ همان روزهایی که حال پریشانم را با توسل به حضرت فاطمهزهرا دوباره آرام یافتم. فردا، روزی است که تولد دخترم با میلاد بانویی گره میخورد که جهانیان قدوم مبارکش را توتیای چشم میدانند و من امروز به این افتخار دل بستهام.
نامش را نازنینزهرا گذاشتم تا تاج عزت بر سر نهد و خودش را آنگونه که باید بیابد؛ باشد که خداوند به برکت گوشهچشمی از حضرت مادر، عاقبتش را ختمبهخیر گرداند.
هیاهوی شادی
از پنجره میآید؛
گویی بهار کوچکی
امروز سهساله شده است.
نامش را صدا میزنم:
«نازنینزهرا!»
و صدای پای فرشتهها
از پلکِ چشمِ ساعت میبارد.
سه سال،
یعنی سهبار شکفتنِ گیلاس
در باغ تنهاییِ زمین؛
سهبار زدنِ پرِ کبوتر
به آبیِ بیکران آسمان.
دخترم!
دستهایت را باز کن؛
تمام گردوی جهان
برای تو شکسته است.
تمام ستارهها
در جیبهای پیراهنت
چراغانیِ کوچکی شدهاند.
سهسالگی
هنوز بوی شیر و آفتاب میدهد؛
و موهایت
شبیه گیسوی رود است
وقتی از خواب برف بیدار میشود.
روزت مبارک،
ای شکوفهٔ نارنج صبحگاهی؛
ای آواز نخستین بلبل
در سینهٔ روزهای سرد.
ما با تو آموختیم
که جهان
هنوز جای مهربان شدن است.
بمان؛
همینگونه سبز،
همینگونه پر از تعجب،
همینگونه زیبا…
مثل نخستین بارانی
که بر خاک تشنه میبارد.
تقدیم به دخترم، نازنینزهرا،
که در ۲۰ آذر ۱۴۰۱
طلوع زیبایش را نظارهگر شدم.
