یادداشت به قلم سید غفار فتحی:
شهرداری لنده به جای تخصیص چند درصدی درآمد سالانه به فعالیت های فرهنگی و هنری و ضعف نهادهای متولی مربوطه می توانست خود خلأهای زیرساختی را بپوشاند
پایگاه خبری آوای رودکوف-سید غفار فتحی:شاخص های مختلفی برای یک شهر زیست پذیر وجود دارد که مهم ترین آن زیرساخت های فرهنگی و هنری است.
وقتی صحبت از توسعه پایدار شهری به میان می آید بهبود کیفیت زندگی در ساختار شهری ملاک دار می شود زیرا توسعه شهری در تمام ابعاد نیازمند توسعه فرهنگ عمومی شهر است.
متاسفانه در شهر لنده مسئولین اجرایی ما دنبال توسعه نیستند چون اگر بودند در جهت تقویت فضاها ، اماکن و زیرساخت های فرهنگی و هنری فرجی حاصل می شد که تاکنون محقق نشد و سرانه فضاهای مذکور با خط کش قابل اندازه گیری است.
یکی از بزرگترین تضادهایی که با روان مردم لنده بازی می کند تابلوی ورودی شهر ماست که می گوید شهر اولین ها و آنجا که می گوید به شهر فرهنگ و هنر خوش آمدید در حالی که هیچ کالبد فیزیکی استاندارد و بستری قابل اتکا برای ترجمه کلمات مذکور وجود ندارد.
متاسفانه در طی ادوار مختلف شوراها و شهردارانی که در سرازیری و سرآبالایی مدیریت شهری لنده آمدند و رفتند بررسی کمبودهای فرهنگی و هنری به صرف فعالیت ها در این زمینه محدود می شد.
اما در همین شهر ما لنده سرمایه هایی بالقوه و بالفعلی در زمینه موسیقی و خوانندگی چون احمد صفدری ، داریوش آقازاده ، سامان فتحی ، محمدرضا عرب زاده ، سروش حسن پور ، سینا دوستی ، جلیل خردمند ، دکلماتورهایی چون نورالله تقی زاده ، پیمان عوض پور ،حسین صدری ، یاسر خالقی ، اسماء عسکری و در زمینه مداحی مثله اکبر عباسی ، مجتبی ضرغامی ، عباس کهزادی ، کیوان رفیعی ، اصغر محمدی ، محمدولی رحمانی ، سالار قاسمی و در زمینه قرآنی ، اذان و تواشیح چون لقمان نعمتی ، میلاد شفیعی، علی اصغر خرمی ، محمود اسماعیلی ، امین خسرونژاد ، مجید و سعید هاشمی ، مجیدمهربان ، آرمان رحیمی ، هانی زمانی و سایر عزیزانی که یادم رفته را با پتانسیل هایی بسیار بالایی داریم که هریک می توانند نام لنده را ملی و بزرگ کنند.
لذا باتوجه به این که تولید محتوای صوتی نیاز به استودیو موسیقی و صدا برای پرورش و شکوفایی نخبگان در حوزه های ذکر شده را دارد همواره جای خالی یک استودیو صوتی با توجه به کم کاری نهادهای متولی در لنده احساس می شود و شهرداری می تواند به جای قانون چهار درصدی تخصیص درآمد سالانه خود به فعالیت های فرهنگی و هنری ، با تاسیس این استودیو در زمینی به مساحت ۵۰ الی ۷۰ متر و با ساخت سه اتاق فرمان ، اتاق ضبط و اتاق انتظار و تجهیز آن ها کار بررسی مقدماتی این پیشنهاد رو آغاز کند و به مرحله عملیاتی و اجرایی برساند تا ضمن درآمد زایی ، خلاهای زیرساختی را بپوشاند و با یک تیر چند نشانه بزند.
وقتی صحبت از توسعه پایدار شهری به میان می آید بهبود کیفیت زندگی در ساختار شهری ملاک دار می شود زیرا توسعه شهری در تمام ابعاد نیازمند توسعه فرهنگ عمومی شهر است.
متاسفانه در شهر لنده مسئولین اجرایی ما دنبال توسعه نیستند چون اگر بودند در جهت تقویت فضاها ، اماکن و زیرساخت های فرهنگی و هنری فرجی حاصل می شد که تاکنون محقق نشد و سرانه فضاهای مذکور با خط کش قابل اندازه گیری است.
یکی از بزرگترین تضادهایی که با روان مردم لنده بازی می کند تابلوی ورودی شهر ماست که می گوید شهر اولین ها و آنجا که می گوید به شهر فرهنگ و هنر خوش آمدید در حالی که هیچ کالبد فیزیکی استاندارد و بستری قابل اتکا برای ترجمه کلمات مذکور وجود ندارد.
متاسفانه در طی ادوار مختلف شوراها و شهردارانی که در سرازیری و سرآبالایی مدیریت شهری لنده آمدند و رفتند بررسی کمبودهای فرهنگی و هنری به صرف فعالیت ها در این زمینه محدود می شد.
اما در همین شهر ما لنده سرمایه هایی بالقوه و بالفعلی در زمینه موسیقی و خوانندگی چون احمد صفدری ، داریوش آقازاده ، سامان فتحی ، محمدرضا عرب زاده ، سروش حسن پور ، سینا دوستی ، جلیل خردمند ، دکلماتورهایی چون نورالله تقی زاده ، پیمان عوض پور ،حسین صدری ، یاسر خالقی ، اسماء عسکری و در زمینه مداحی مثله اکبر عباسی ، مجتبی ضرغامی ، عباس کهزادی ، کیوان رفیعی ، اصغر محمدی ، محمدولی رحمانی ، سالار قاسمی و در زمینه قرآنی ، اذان و تواشیح چون لقمان نعمتی ، میلاد شفیعی، علی اصغر خرمی ، محمود اسماعیلی ، امین خسرونژاد ، مجید و سعید هاشمی ، مجیدمهربان ، آرمان رحیمی ، هانی زمانی و سایر عزیزانی که یادم رفته را با پتانسیل هایی بسیار بالایی داریم که هریک می توانند نام لنده را ملی و بزرگ کنند.
لذا باتوجه به این که تولید محتوای صوتی نیاز به استودیو موسیقی و صدا برای پرورش و شکوفایی نخبگان در حوزه های ذکر شده را دارد همواره جای خالی یک استودیو صوتی با توجه به کم کاری نهادهای متولی در لنده احساس می شود و شهرداری می تواند به جای قانون چهار درصدی تخصیص درآمد سالانه خود به فعالیت های فرهنگی و هنری ، با تاسیس این استودیو در زمینی به مساحت ۵۰ الی ۷۰ متر و با ساخت سه اتاق فرمان ، اتاق ضبط و اتاق انتظار و تجهیز آن ها کار بررسی مقدماتی این پیشنهاد رو آغاز کند و به مرحله عملیاتی و اجرایی برساند تا ضمن درآمد زایی ، خلاهای زیرساختی را بپوشاند و با یک تیر چند نشانه بزند.
نظرات بینندگان
پر طرفدار ترین
عکس روز
